Temaları çok güzel icra etmişsiniz. En önemlisi de, vibratonuz ve bendleriniz çok güzel tınlıyor ki, gitaristi gitarist yapan da aslında bunlar...
Teknik kısıma gelirsek...Sağ eliniz sol elden çok daha süratli maalesef, yani senkronizasyon sorunu var. Yoğun alternate picking çaldığınız pasajlar bu nedenle kulağımı çok rahatsız etti. Ne yazık ki "shred" mantığı 80'lerden sonra çok yanlış anlaşılır oldu. Al di Meola ve onun müritleri (Malmsteen, Vinnie Moore, Tony MacAlpine, Paul Gilbert) bu konuda çok hassastılar. Ama daha sonraki gitaristlerde daha karambol shred çalma eğilimi oluştu. Dünyada benim ilk aklıma gelen (ve kulağımı en çok rahatsız eden) Axel Rudi Pell ve Marcos de Ros. Türkiye'de de Cem Köksal gibi gitaristlerde bu sorun çok net duyuluyor, pena vuruşları sol eldeki perde değişimleri ile senkronize değil çoğu zaman, sağ elde bağımsız bir "kazıma" yapma eğilimi var. İşin kötüsü, böyle çalmaya alışan kişilere bunun sorunlu olduğunu anlatmak da mümkün olmuyor her zaman, hatta söyleyince kızıyorlar filan...
Bence daha fazla legato çalmayı tercih edebilirmişsiniz. Sanılanın aksine, Malmsteen de çok yoğun alternate picking çalmıyor, hammer on/pull off ile pena vuruşlarını birleştiriyor. Yine de elinize sağlık, cesur bir iş bu parçayı icra etmek.
Eğlenceli de bir not düşeyim: Malmsteen'in son eşi bu şarkının adını "Dawn" olarak değiştirtmiş, yeni baskı Magnum Opus albümlerinde şarkının adı artık böyle geçiyor. Neden derseniz, Amberdawn, Malmsteen'in önceki eşinin adı))
şarkıyı çok net,hoş ve kendi karakterinizi de katıp yorumlamışsınız,tebrik ederim.Çokça paylaşımlarda da bulunmuşsunuz ,burada devamlı amfi ampülü,gitar manyetiği geyiği yapmaktansa gerçekten müzikle uğraşan kişilerin de olması çok güzel.Senkronizasyonunuzu ve kontrollü çalımınızı da beğendim.tam destek.
