Merhaba değerli forumdaşlar,
İlk custom re-paint gitarım satılana kadar boya işine başka yatırım yapmama prensip kararını almıştım.
Bilen bilir (bu lafa bayılıyorum.) bu tür işlerde para -ihtiyaca göre- su gibi eriyor...
İbanez S470 Kore Custom Re-paint gitarım bugün satıldığı için kaliteli bir sprey tabancası(pistole) ve compresyon tankı almak gibi bir fikrim var. (Vasat bir tane var,kullanmıyorum)
Şu anda yapmakta olduğum boyama işi çok eski bir tarz/geleneğin uygulamasıdır.
Rahmetli babam 1950'lerde selülozik boyaları orta masaları üzerine dökerek uygulardı. O yıllarda pirinç ayaklı bu orta masalarının 1000 TL'den satıldığını bilirim, sanat eseri klasmanında sayılırlardı çünkü... Yurt dışından almaya gelenler bile vardı...
1990'da bu teknikle 30 kadar resim yapmıştım... Tekniğin en büyük sorunu(zaafı) : Boya kalın atıldığı içinde ortalama 15 gün içinde buharlaşarak 1/3 seviyeye iniyor... 6 ay sonra ise cam gibi sertleşiyordu... Eğer, üzerinde fazlaca oynanırsa, kısa zamanda ; aksi takdirde de yıllar içinde çatlamalar oluşmaya başlıyordu.
İşte, çoğu firmanın ürettiği gitarların üzerindeki ve özellikle basıncın uygulandığı yerlerdeki cila kırıklarının en büyük nedenlerinden biri de budur : Boya/cilanın kalın, kurumadan veya acemice atılması... Ancak, selülozik boyalar kururken cam gibi sertleştiğinden ve sanırım hava şartlarından daha fazla etkilendiklerinden solma ve kılcal çatlamalara dönüşüyorlar, bu da yapısal ve normal bir şey gibi görünüyor.
Tekniğin özü : Her 2 boya/cila katmanı titzlikle ve ince bir çalışmayla zımparalanarak ve fırça kullanılarak yapıldığı için olabilecek en ince nitro tabakası elde edilebiliyor. Bunu da gövdenin arkasında yer yer ahşaba kadar inen relic lerle gösteriyorum.
Bazen, hatalı en ufak hareket yeniden rötuş gerektirebiliyor... Hatta en son cila aşamasında bile...
Böyle saçma bir çalışmayı benden başka yapmak isteyecek birinin olabileceğini pek sanmıyorum.
Uzun, zahmetli ve emek-yoğun bir iş olduğu için CUSTOM boyama rakamlarını da buna göre belirlemiştim.
Custom boyama, talepler doğrultusunda devam edecektir.
Buna ek olarak, standart bir nitro-selüloz boyama prosedürü ve rakamları belirledim.
Buna göre :
- gitar gövdesi düz renk boyama (zemin akrilik boya ile ; marka ve renk kodu aynen uygulanmak kaydıyla) : 500 TL,
- gitar gövdesi 2/3 tone sunburst boyama (zemin akrilik boya ile ; marka ve renk kodu aynen uygulanmak kaydıyla) :600 TL,
- yalnızca matching headstock boyaması : 100 TL (Gövdeyle birlikte gelen işler için),
- sap boyaması : 250 TL,
- Set-neck / neck-thru gitarların boyanması : 750 TL.
Görüldüğü gibi rakamlar : Custom boyama Gitar Boyama (custom Re-paint) Süre-fiyatlandırma Ve Şartlar rakamlarının yarısı civarındadır.
Air-brush ile boyama konusunu şu an düşünmüyorum, belki ileride onu da gündemime alabilirim.
İlgi ve paylaşımınızdan dolayı şimdiden teşekkür ederim.
İlk custom re-paint gitarım satılana kadar boya işine başka yatırım yapmama prensip kararını almıştım.
Bilen bilir (bu lafa bayılıyorum.) bu tür işlerde para -ihtiyaca göre- su gibi eriyor...
İbanez S470 Kore Custom Re-paint gitarım bugün satıldığı için kaliteli bir sprey tabancası(pistole) ve compresyon tankı almak gibi bir fikrim var. (Vasat bir tane var,kullanmıyorum)
Şu anda yapmakta olduğum boyama işi çok eski bir tarz/geleneğin uygulamasıdır.
Rahmetli babam 1950'lerde selülozik boyaları orta masaları üzerine dökerek uygulardı. O yıllarda pirinç ayaklı bu orta masalarının 1000 TL'den satıldığını bilirim, sanat eseri klasmanında sayılırlardı çünkü... Yurt dışından almaya gelenler bile vardı...
1990'da bu teknikle 30 kadar resim yapmıştım... Tekniğin en büyük sorunu(zaafı) : Boya kalın atıldığı içinde ortalama 15 gün içinde buharlaşarak 1/3 seviyeye iniyor... 6 ay sonra ise cam gibi sertleşiyordu... Eğer, üzerinde fazlaca oynanırsa, kısa zamanda ; aksi takdirde de yıllar içinde çatlamalar oluşmaya başlıyordu.
İşte, çoğu firmanın ürettiği gitarların üzerindeki ve özellikle basıncın uygulandığı yerlerdeki cila kırıklarının en büyük nedenlerinden biri de budur : Boya/cilanın kalın, kurumadan veya acemice atılması... Ancak, selülozik boyalar kururken cam gibi sertleştiğinden ve sanırım hava şartlarından daha fazla etkilendiklerinden solma ve kılcal çatlamalara dönüşüyorlar, bu da yapısal ve normal bir şey gibi görünüyor.
Tekniğin özü : Her 2 boya/cila katmanı titzlikle ve ince bir çalışmayla zımparalanarak ve fırça kullanılarak yapıldığı için olabilecek en ince nitro tabakası elde edilebiliyor. Bunu da gövdenin arkasında yer yer ahşaba kadar inen relic lerle gösteriyorum.
Bazen, hatalı en ufak hareket yeniden rötuş gerektirebiliyor... Hatta en son cila aşamasında bile...
Böyle saçma bir çalışmayı benden başka yapmak isteyecek birinin olabileceğini pek sanmıyorum.
Uzun, zahmetli ve emek-yoğun bir iş olduğu için CUSTOM boyama rakamlarını da buna göre belirlemiştim.
Custom boyama, talepler doğrultusunda devam edecektir.
Buna ek olarak, standart bir nitro-selüloz boyama prosedürü ve rakamları belirledim.
Buna göre :
- gitar gövdesi düz renk boyama (zemin akrilik boya ile ; marka ve renk kodu aynen uygulanmak kaydıyla) : 500 TL,
- gitar gövdesi 2/3 tone sunburst boyama (zemin akrilik boya ile ; marka ve renk kodu aynen uygulanmak kaydıyla) :600 TL,
- yalnızca matching headstock boyaması : 100 TL (Gövdeyle birlikte gelen işler için),
- sap boyaması : 250 TL,
- Set-neck / neck-thru gitarların boyanması : 750 TL.
Görüldüğü gibi rakamlar : Custom boyama Gitar Boyama (custom Re-paint) Süre-fiyatlandırma Ve Şartlar rakamlarının yarısı civarındadır.
Air-brush ile boyama konusunu şu an düşünmüyorum, belki ileride onu da gündemime alabilirim.
İlgi ve paylaşımınızdan dolayı şimdiden teşekkür ederim.
Son düzenleme: