Trail Blazer'ı dinlemiş biri olarak, ne "
Korkma" yı ne de "
O Gün" ü sevebilmiştim... Ogün ün o leopar desenli gibi gözüken gömleğine ve o imajına da alışamamıştım. "Ne yapıyor bu adam? Biri dur desin bu gidişata artık!" diye olayı büyüttüğüm de olmuştu itiraf edeyim
. En sonunda biri dur dedi ve o kişinin de
Tarkan Gözübüyük olduğu öyle bir belli oldu ki sound ile; derin bir "ohhh!" çekip gönül rahatlığıyla aldım
ilk Ogün Sanlısoy albümümü
. Sound daki büyük değişimin en iyi, beni sevindiren sebeplerinden biri de
Metin Türkcan dır.
Pentagram dan beslenen, beslenmiş 3 adamın emeğinin olduğu bir albümü dinlemek çok keyifli
. Albümü alalı 4 gün olduğu için henüz tüm şarkıları sindirmedim o yüzden şarkıları tek tek irdelemeyeceğim şimdi. Ama bütünüyle o kadar iyi ki son 4 gündür başka birşey dinlemiyorum desem yeridir. Albümü her dinleyişimde elimi repeat düğmesine en sık götüren, beni çok çabuk saran iki şarkı
Bilmece ve
Dön Evine oldu.
Bir Ben e
Şebnem Ferah çok yakışmış. Sanki Şebnem Ferah ın albümünde Ogün Sanlısoy konuk vokalistmiş gibi hissettim ilk dinleyişimde.
Kendin Oldun da
Aylin Aslım ın vokali ilk önce pek algılanamasa da benim tarafımdan şarkının sonlarına doğru hah işte şimdi Aylin Aslım çıktı ortaya dedirttiriyor. Ogün ün sesi biraz baskın olmuş sanki ilk bölümlerde... Neyse işte şimdilik bu kadar yazacaklarım. Ben gayet bahtiyarım albümü aldığımdan. Tavsiye de ediyorum
.
