ben tam anlamıyla asosyal olduğumu düşünmüyorum mesela genel asosyal tanımı şudur:insanlardan devamlı kaçan,köşelerde yaşayan,zorunlu olmadıkça dışarıya çıkmayan,otobüs şoförüyle,muavinle,tezgahtarla,garsonla bile konuşmaya çekinen,vaktinin tümünü internette msn'de,facebook'ta,forumlarda vs. geçiren ya da oyun oynayan,tv izleyen kişiler.ama benim asosyalliğim sadece arkadaş çevresiyle ilgili yani kimseyi yanımda istemiyorum.aslında eskiden sık olmasa da onlarla çıkar,sinemaya,yemeğe,konsere vs.giderdim ama o kişilerin aslında sadece menfaatlerine çalıştıklarını görünce ve bazı kişilerin gerçekten kendini beğenmiş davranışları ve pas vermemeleri nedeniyle "siz pas vermezseniz ben hiç vermem,hiçbirinizi istemiyorum" dedim ve o günden sonra hayatıma arkadaş almamaya özen gösterdim.pişman mıyım?çok da değilim aslında arada belki bir-iki potansiyel iyi arkadaşı geri çevirmiş olabilirim ama benim doğamda var galiba bugüne kadar yani çocukluktan başlayarak kiminle arkadaş olduysam hepsiyle bi şekilde aram bozuldu samimi arkadaşlarım ya başka birini buldular beni bıraktılar ya ben onların istediği bişeyi yapmadım öyle bıraktılar ya da ben onları çıkarcı oldukları için terk ettim(lisedeyken okul değiştirme durumum vardı en yakın arkadaşım"umarım gitmezsin,çok üzülüyorum,sen olmazsan ben kiminle konsere gidicem?"demişti sonra o "en iyi" arkadaşım şu cümleyi kurmuştu:"zaten sadece konsere beraber gidebilmek için okuldan ayrılmanı istemiyorum"bu "en iyi"arkadaş,beni kendi servis arabasında beklemeye çağırıp beni orada bırakıp başka biriyle de takılmıştı.doğumgününü kutlamak için aradığımda kendisinden"işim var şimdi nie aradın?"cevabını da almıştım o olay bardağı taşıran son damla olmuştu zaten.ha,bu yalnızca bi örnek diğer "iyi" arkadaşlardan da buna benzer şeyler görmüştüm.17 yaşında canıma tak etti ve hiç kimseyle asla ve asla samimi arkadaş olmamaya karar verdim.
işte dediğim şu:benim asosyalliğim sadece arkadaş çevremin,bununla birlikte de cafe,bar kıl tüy kültürümün gelişmemiş olması.onun dışında bir dükkana girdiğimde istediklerimi rahatça söyleyebilirim,onlarca şey denedikten sonra tezgahtara "bunlar içime sinmedi" diyip hiçbir şey almadan o dükkandan çıkabilirim.dolmuşta şoföre ineceğim yeri söyleyebilirim.kendi başıma sinemaya,tiyatroya ve (yeri ve saati uygun oldukça)konserlere giderim bunlarla bi sorunum yok...bunların hepsini rahatlıkla yapabiliyorum