Paranoya

Kalıtımsal olması garip değil mi?
Bence paranoya yaşayan herkesin bu hastalığı yaşıyor olma nedeni farklıdır.Sadece aile içi ilişki,stresten öte güveninin sarsılacağı bi olay yaşamış olması muhtemel diye düşünüyorum.
 
İnsanın ve çevresindekilerin hayatını gereksiz yere bok eden his olduğu gerçek!!!

etrafınızın size olan saygısını kaybetmesine ve sizin de kendinizi sevmemenize neden olur bölece irenç bi kısır döngüde döner döner durursunuz

Bunlarda paranoya biçimleri:

a) yansıtımcalı paranoya
b) asalet paranoyası
c) keşif paranoyası
d) kıskançlık paranoyası
e) şehvet paranoyası
f) mistik paranoya
g) revindication paranoya
h) hipokondriak bileşimli paranoya

Şahsen d) şıkkı ban uyar hafif ucundan ama :D
 
paronayaklık ile seyreden korkular hakkında psikoloji derslerinden aklımda kalan ilginç bişeyi paylaşmak istedim...örneğinn ölümden çok korkuyosunuzz ya da şöyle sölim, yürürken hep takip edildiğinizi düşünüyor ve o sizi takip eden kişilerin sizi öldürmesinden korkuyosunuz..bu hissin kaynağı öldürülmekten değil öldürmekten korkmakmışş..aynı şeyin daha ağır versiyonu obbsesif kompülsüffler için geçerlii imiş...yakınlarının ölümünden korkyuklarını sürekli dile getirmelerine rağmen aslında içlerinde biyerlerde onların ölmelerini isterlermiş... kulağa çok saçma geliyor bencede.. ama bize böle öğrettiler
 
fleez demiş ki:
paronayaklık ile seyreden korkular hakkında psikoloji derslerinden aklımda kalan ilginç bişeyi paylaşmak istedim...örneğinn ölümden çok korkuyosunuzz ya da şöyle sölim, yürürken hep takip edildiğinizi düşünüyor ve o sizi takip eden kişilerin sizi öldürmesinden korkuyosunuz..bu hissin kaynağı öldürülmekten değil öldürmekten korkmakmışş..aynı şeyin daha ağır versiyonu obbsesif kompülsüffler için geçerlii imiş...yakınlarının ölümünden korkyuklarını sürekli dile getirmelerine rağmen aslında içlerinde biyerlerde onların ölmelerini isterlermiş... kulağa çok saçma geliyor bencede.. ama bize böle öğrettiler

Bence oldukça mantıklı. Çünkü insanlaın korkularının bilinç altında yattığını düşünürsek, görürüz ki, aslında kendi yaptıklarımızdan, yaşadıklarımızdan korkuyoruz.

İnsanlar neden korunurlar? Zarar görmemek için. Peki insan neden korkar zarar görmekten? Çünkü kendisi karşısındakine zarar vermeye hazırdır. Zarar vermeyi düşünmeyen birisi zarar görmeyi de beklemez. Tabiki istisnaları vardır...

Ancak insan her zaman için bilinç altındaki kendi dürtülerinden korkarlar.
 
haklısın aslında..doğru düşünüldüğünde acı bişey belki ama nedenlerin çok da karmaşık olmadığı çıkıyo...bunu çoğu zaman kabül etmiyoruzz ben de etmiyorum ama sandığımız kadar karmaşık değil belki de insan...örneğinn narsizmin en büyük nedeni olarak da anne sevgisinden yoksun kalmak belirtilir...bu da mantıklı...ama insan kabül edemiyo, umarım anlatabiliyorumdur demeye çalıştığım şeyi
 
:) Anladım ben...

İnsan karmaşık görünmez dışarıdan. Ancak bir anda bir hareket yapar. O hareketine yeniden bir literatür oluşturma gereği duyabilirsin. :)

Ama dediğin gibi. Önemli olan bazı şeyleri kabullenebilmek. Ki zaten psikologlar da bunu yaptırıyorlar. Çünkü bilinç altıyla yüzleşmek, insanların ruhsal sorunlarını da çözüyor...
 
anarchist_hippy demiş ki:
fleez demiş ki:
paronayaklık ile seyreden korkular hakkında psikoloji derslerinden aklımda kalan ilginç bişeyi paylaşmak istedim...örneğinn ölümden çok korkuyosunuzz ya da şöyle sölim, yürürken hep takip edildiğinizi düşünüyor ve o sizi takip eden kişilerin sizi öldürmesinden korkuyosunuz..bu hissin kaynağı öldürülmekten değil öldürmekten korkmakmışş..aynı şeyin daha ağır versiyonu obbsesif kompülsüffler için geçerlii imiş...yakınlarının ölümünden korkyuklarını sürekli dile getirmelerine rağmen aslında içlerinde biyerlerde onların ölmelerini isterlermiş... kulağa çok saçma geliyor bencede.. ama bize böle öğrettiler

Bence oldukça mantıklı. Çünkü insanlaın korkularının bilinç altında yattığını düşünürsek, görürüz ki, aslında kendi yaptıklarımızdan, yaşadıklarımızdan korkuyoruz.

İnsanlar neden korunurlar? Zarar görmemek için. Peki insan neden korkar zarar görmekten? Çünkü kendisi karşısındakine zarar vermeye hazırdır. Zarar vermeyi düşünmeyen birisi zarar görmeyi de beklemez. Tabiki istisnaları vardır...

Ancak insan her zaman için bilinç altındaki kendi dürtülerinden korkarlar.

Mantıklı... en azından obsesif-kompulsif kısmı benim için geçerli. Bazen bir yerlere kapatılıp gözden gönülden ırak kalmam gerektiğini düşündüğüm oluyor.

Öte yandan, bence hepimizin içinde bir canavar var. Ne kadar uyanık gezdiği bize ve etrafımızdakilere bağlı.
 
Haklısın Kount.Hepimizin içinde bir canavar var.
Ben ek olarak psikolojik rahatsızlıkların bulaşıcı olduğunu söylemeden geçemicem. Bu benim fikrim ve tecrübelerime göre söylüyorum.Ev arkadaşım obsesif idi sayesinde banada bulaştı azcık.Cidden bulaşıyo...Paronayaklık da öyle bence, buaşıcı
 
Ne demişler? Üzüm üzüme baka baka kararır. İnsanlar birbirlerinin davranışlarından, hareketlerinden...vb. kısacası karşısındakinden çok şey kopyalar kendisine. İsteyerek veya istemeden...
 
Geri
Üst