Bu yazdıklarım itiraf heralde evet öyle sanıyorum. Anima'yı sevmezdim, hatta televizyonda klipleri çıktığı zaman, direk başka kanala geçerdim. Hatta içimden "Bu grubu dinlemem" diye geçirirdim. Aradan zaman geçti, arkadaşla beraber takılıyorduk. "Gel Anima konserine gidelim" en başta bir tiptip baktım suratına, sonra yapacak ve zaman geçirecek birşey olmadığından "Gidelim" dedim.
Konser başladı, en başta pek grubu takmadım. Baktım yanımdaki arkadaş konsere dalmış, bende öylesine bakarım diyerek sahneye daldım iyice. Önceden sevmediğim Anima öyle bir çaldı ki, şaşırdım. Sonra kendine kendime tebrik ettim içimden. Televizyonda gördüğüm veya orada burada parçasını dinlediğim grup, beni canlı çalarak etkiledi. Bazı parçalar bana tanıdık geldi veya ben benzettim. Grup elemanları son derece iyi çaldılar. Ancak dikkatimi en başlarda sinir olduğum hemcinsim Ceylan Ertem çekti. Günahını almışım, vokal canlı olarak gerçekten iyi. Lezbiyen değilim, kendi cinsime bir sapkınlığımda yok; ancak ilginç bir şekilde şirin değil seksi buldum kendisini. Benim bile bu konuda feci ilgimi çekti Ceylan Ertem.
Birde şunu öğrendim ki, büyük ve kesin konuşmamak lazım. En başlarda sevmediğim bir vokali olan, hatta direk kendilerin nefret bile ettiğim bir grubu sevdim. Demek ki insan tam kulakla dinlediğinde daha farklı oluyormuş. Ancak şunu itiraf edeyim ki, canlı performansları cidden iyi Anima'nın.
Aslında bu itirafımı sözlüğede çıtlatmam lazım. Ama kafam birazcık iyi, birde eğer benim gibi genetik mühendisliğinde okuyan varsa kafayı nasıl kırdığımı iyi anlar. Neyse iyi geceler deyip itirafımı burada bitireyim.
