Hayatın Kendini Yenilemesi ve Yalnızlık

Karmaşanın arasında geçtikden sonra hayat birden durulur ya.. tüm yaşadıkların ve hayatındakiler kaybolur giderler.. kimi senin hatandan kimi kendinden.. ve kocaman bi boşluğun arasında bulursun kendini.. sokakta yürürsün yanlızsındır nereye gittiğini veya ne yaptığını bilmezsin kimi zaman.. dostlarınla oturursun ama kendini oraya ait hissetmezsin kimi zaman eğlensen bile asıl ait olduğun yer ora değildir.. beklersin geleceğin sana ne getireceğini bilmeden.. geçmişi düşlersin belki yeniden yaşamak istediğini düşünürsün onları.. belki her anını.. sonra hayatına birileri girer onlarda geçmişi ararsın ama bunu bulman mümkün değildir.. yanlızsındır... bunu iliklerinde hissedersin.. çok sonra yanlızlığın aslında platonik bir aşka benzediğini farkedersin.. bunu sadece sen hissedersin.. çevrendekiler senin yanlız olduğunu bilmezler.. yanlızlığını kimseye anlatamazsın.. anlatsanda fayda etmez.. hayat getirmiştir seni bu hale.. ondan nefret edersin.. hayatın içinde kaybolursun.. dibe vurursun belki dibin soğunluğunda çığlıklar atarsın kimse duymaz.. yeni insanlarla tanışırsın hayatları çok güzelmiş gibi anlatırlar sana kendilerini ama onları dinledikçe hayat hakkında aslında bi bok bilmediklerini anlarsın.. evet belki bi insan için gelinmesi zor bi noktadasındır.. yaşadığın şehirde yaşayabileceğin herşeyi yaşamışsındır.. her köşesinde bir anın vardır... yenilense bile hayat o anılar oradan kaybolmazlar.. yaşarsın.. bi amacın varsa en azından yaşamanda bi anlam olduğunu hissedersin.. amacın olsada aslında mutluluk için çoğu taş eksiktir.. mutlu olamazsın.. tamamlamaya çalışırsın ama buda olmaz.. yaşarsın sadece yaşarsın.. ve beklersin hayatın tekrar kendini yenilemesini... şarkılar dinlersin.. içlerinde kaybolursun.. ağlarsın gecelerce yatağında... bekleyerek ağlarsın..
 
hayat kendini yenilemeye devam ettikçe onun hızına yetişmek daha da zorlaşacak belki...hatta hızına yetişebilenler sonuçlarına bir avantaj olarak sahip olabilecekler,yetişemeyenler ise yalnızlaşacabilecekler.
aslına bakılırsa yalnızlık ilham vericidir bana göre huzur demektir
 
Her daim yalnızım ve melankolik bir yapıya sahibim. Kız arkadaşım yok, olmasını da istemiyorum. Hayatta "tek"im ve bu beni korkutuyor. Kendimi hep tekliğe itiyorum. Kafayı yemek gibi birşey olsa gerek. Ama yalnızlık insanı mutlu ediyor. Sevgilisi olanların aslında mutlu olmadığını, ve sana birşeyler anlatanların yukarıdaki arkadaşın dediği gibi aslında bir halttan anlamadığını anlıyorsun. Aslında biz de hayatın ne olduğunu bilmiyoruz. Ve sanırım yalnız olarak öldüğümüzde bunu anlayacağız...
 
mor ve ötesinin bir şarkısı vardır dizeleri şöyledir;
'belki bir gün güneş doğar
mezarının üstünden
sen gizlice uyurken
uyanınca üzülme
gerçek bu işte

tesadüfen yalnızsın
henüz yolun başındasın

tesadüfen yalnızsın
gerçeklerin farkındasın'

diye sürüp gider...hep yalnız olduğumu hissettiğimde bu şarkı aklıma gelir....
 
Hayatin kendini yenilemesi ne demek bilmiyorum. Hayat kendini nasil yeniler, nerde yeniler fln filan.. Ama yalnizligi ben kotu bisey olarak gormuyorum. Ben ozgurlugume duskun bir insan oldugum icin, yalnizlik onemli benim icin. Istedigim an istedigimi yapabilmem lazim, ve bunu baskasiyla paylasmak zorunda kalmadan yapabilmem lazim. Elbette insan sevgilisiyle de, ailesiyle de, arkadaslariyla da birlikte mutludur ama bunlarin surekliligi beni SIKAR.. Surekli icine kapanip, tamamen yalniz olmak da kisinin dengesini bozabilir, o yuzden aradaki dengeyi iyi kurabilmek lazim :)
 
En berbat yalnızlık; kalabalık içinde hissettiğin yalnızlıktır. İnsanlar konuşur, gülüşür ama konuştukları ya da güldükleri şey senin zerre umrunda değildir. Susarsın , yabancılaşırsın. Bu işkenceden bir an önce kurtulmak için bir bahane bulur, terkedersin ortamı. Sonra sahile gidersin, yapayalnız bir bankta oturup denizi seyretmek öyle bir mutluluk verir ki insana. İçsesin: - lan yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil, ait olmadığım ortamda olmaktansa maviyle paylaşırım yalnızlığımı-der. Mavi içini rahatlatır, rüzgar yüzüne hafif hafif vurdukca nefes aldığını hissedersin.. ve birden hayat kendini yeniler. Bu döngü sürer gider hayat boyunca. Sadece başroldekiler , mekan, zaman kavramları farklılaşır...
 
yanlız olmak bazen güzeldir ama bazende hiç çekilmiyor. misal bilardo oynamak istiyorum ama yanlız olmuyor. ama bazende yanlız olmak mükemmel oluyor. misal arabadasın ve müziği istediğin kadar açıp arabanın içinde aptal aptal hareketleri özgürlüğünü vücudunun her noktasında hissederek yaşıyorsun. ikisininde tadı bir başka.

yani insan yanlız kalmak istediği zaman yanlız kalsa çok daha iyi olur. bende özgürlüğüme aşırı düşkün bir insanımdır ama Oceanides gibi asosyal olmakda hiç hoş olmaz doğrusu ;)

saygılar
 
gorona_85 demiş ki:
yanlız olmak bazen güzeldir ama bazende hiç çekilmiyor. misal bilardo oynamak istiyorum ama yanlız olmuyor. ama bazende yanlız olmak mükemmel oluyor. misal arabadasın ve müziği istediğin kadar açıp arabanın içinde aptal aptal hareketleri özgürlüğünü vücudunun her noktasında hissederek yaşıyorsun. ikisininde tadı bir başka.

yani insan yanlız kalmak istediği zaman yanlız kalsa çok daha iyi olur. bende özgürlüğüme aşırı düşkün bir insanımdır ama Oceanides gibi asosyal olmakda hiç hoş olmaz doğrusu ;)

saygılar

Oceanides'ınki asosyallik değil ki :) O yalnızca kısıtlamalardan hoşlanmıyor, o noktadaki yalnızlıktan söz ediyor. Hakkı var, ben de özgürlüğüme son derece düşkünümdür; ama dengeyi ayarlayabildikleri,kendi sınırlarını ve benim sınırlarımı bildikleri sürece mutlaka etrafımda birileri olmalıdır.Kronik bir yalnızlık hoş bir şey değil... :roll:
 
bu aralarda piyango bileti almamıştım. iddaa danmı çıktın acaba. demek çıkacağı varsa çıkıyor işte :D

Ben ozgurlugume duskun bir insan oldugum icin, yalnizlik onemli benim icin. Istedigim an istedigimi yapabilmem lazim, ve bunu baskasiyla paylasmak zorunda kalmadan yapabilmem lazim.

2.cümle sence asosyalliğe girmiyor mu? aslında bencillikte diyebiliriz. ama sonuçta bencil insanlar hep asosyal olurlar. çünkü başkalarıyla paylaşabilecekleri hiçbirşey yoktur ve kimsede onlara birşey veremez ;)

saygılar
 
gorona_85 demiş ki:
bu aralarda piyango bileti almamıştım. iddaa danmı çıktın acaba. demek çıkacağı varsa çıkıyor işte :D

Ben ozgurlugume duskun bir insan oldugum icin, yalnizlik onemli benim icin. Istedigim an istedigimi yapabilmem lazim, ve bunu baskasiyla paylasmak zorunda kalmadan yapabilmem lazim.

2.cümle sence asosyalliğe girmiyor mu? aslında bencillikte diyebiliriz. ama sonuçta bencil insanlar hep asosyal olurlar. çünkü başkalarıyla paylaşabilecekleri hiçbirşey yoktur ve kimsede onlara birşey veremez ;)

saygılar

Ya asosyallikten ziyade işte dediğim gibi özgürlüğüne fazla düşkün olmanın beraberinde getirdiği, kısıtlamalardan hoşlanmama."Başkasıyla paylaşmak 'zorunda' kalmadan" demiş bir de yani bir zorunluluk söz konusu, bu kendi isteğiyle paylaşmayacağı anlamına gelmiyor. Yani bence :) Onun adına konuştum da kendisi açıklasa daha iyi olacak sanırım :)
 
nerdesin Oceanides. senin yüzünden fulya_m_o_r ile birbirimize girecez :D

zaten kimse kimseyle birşeyi paylaşmak zorunda kalmaz ki. sen istediğin sürece paylaşırsın. eğer sen istemediğin zaman birşeyleri paylaştığını sanan birileri varsa onun ismi gasptır :D

saygılar
 
Paylaşmak zorunda bırakıldığın zamanlar da oluyor da... :) Bu tip durumlardan söz etmek istemiş olabilir, kendisi açıklar işte hem niye biririmize girelim yahu ne güzel konuşuyoruz şurda :p :D
 
fulya_m_o_r'a tsk ederim ne demek istedigimi anlamis ve anlatmaya calismis ;)

"biriyle paylasmak zorunda kalmadan" kismini aciklayayim. Dusun ki nisanlisin, ve bir arkadasin sana bir gun gelip diyor ki fazla ucak biletim var kaynamasin 1 kac aylik bir avrupa turu yapacam sende gel. Paran var, ailen karismiyor hemen bileti alip gidermisin?

Yoksa nisanlin olan erkekle gitmeden once bunu paylasmak zorunda kalmazmisin? Nisanlin eger modern bir avrupali degilse, bu bilet yuzunden onunla bin bir turlu kargasaya girmek zorunda kalmazmisin? Iliskini bozacak, onu kiracak uzecek derceye gelen kavgalar yuzunden o bileti kullanmaktan vazgecmek zorunda kalmazmisin?

Yani benim bahsettigim zorunluluklar bunlar. Cunku ben o bileti kullanmak isterim ve bunu yaparken de ne kimseye danismak zorunda olmak, ne de binbir turlu tadimi kaciracak kavgaya girmek zorunda olmak isterim. Ben sadece o bileti alip gezmek isterim.

Bu asosyallik degil, cunku ben cok sosyal bir insanim, cok gezerim ve cok insan tanirim ve arkadaslarim bensiz hic bisey yapmak istemezler cunku eglenmesini bilirim. Tek bir sorun var o da baglilik, bu yuzden zaten hala 30 yasinda ve bekarim :) Simdi gorona_85, soyle bakalim sence bu asosyallik mi?
 
sosyal olan ne varsa anlatmışsın. avrupa turu falan :D

anlattığın gibi tura arkadaşınla gideceksin. yani yanlız değilsin. paylaşma konusu burda devreye giriyor. yani o tatili arkadaşınla birlikte paylaşmış oluyorsun. birlikte gezeceksin nede olsa.

yani anlattığına göre asosyal değilsin ama sanki biraz çelişki var gibi.

daha doğrusu senin paylaşmaktan anlatmak istediğin veya benim anladığım şekil farklı. sen nişanlına durumu anlatma konusunu paylaşma olarak nitelendiriyorsan onun ismi paylaşmak değil, haberdar etmek ;)

saygılar
 
sosyal olan ne varsa anlatmışsın. avrupa turu falan :D

anlattığın gibi tura arkadaşınla gideceksin. yani yanlız değilsin. paylaşma konusu burda devreye giriyor. yani o tatili arkadaşınla birlikte paylaşmış oluyorsun. birlikte gezeceksin nede olsa.

yani anlattığına göre asosyal değilsin ama sanki biraz çelişki var gibi.

daha doğrusu senin paylaşmaktan anlatmak istediğin veya benim anladığım şekil farklı. sen nişanlına durumu anlatma konusunu paylaşma olarak nitelendiriyorsan onun ismi paylaşmak değil, haberdar etmek ;)

saygılar
 
Geri
Üst