Çoklu skala diyebiliriz sanırım buna; bu tuşe biçiminde bence en önemli faktör düz perdenin (neutral fret) nerede konumlandırıldığı. Şahsen F#/F‘dan daha aşağıda bir akort tercih edilmeyecekse üst teller için uygun tel kalınlığında 26.5“ gayet yeterli. 27” ise benim kişisel sınırım, ötesi epey fantastik görünüyor. Bu skalalarda neutral fret’i 7. veya 9. perdede konumlandırmak kolaylıkla mümkün olabiliyor.
Neden neutral fret’e kafayı bu kadar taktığımı merak ediyorsanız kendisini ısrarla ta 12. perdede konumlandıran ibanez’in herhangi bir multi scale modelini deneyin denk geldiğinizde. Özellikle 7 ve 8 telli gitarlarında üst tellerde ilk perdeleri kullanmak işkenceye dönüşüyor ki küçük elli bir insan da değilim, yine de zorlandım ve yadırgadım. Amacı çalım rahatlığını ve tuşe cevabını artırmak olan bir yapım biçiminde anlam veremediğim bir uygulama bu aşırı eğimli perdeler.
Kiesel, mayones, skervesen, aristides vb. butik markalar bildiğim kadarıyla bir opsiyon olarak bu neutral fret‘in konumunu sunuyor. Fabrikasyon üretim yapan markalar arasında ise şu aşamada sadece schecter bu detaya dikkat ediyor.
Bu arada multi scale‘in önceliği entonasyon kararlılığı değil, kalın tellerin optimal bir gerilim ile salınabilmesi. Entonasyon sorunları için “true temprement” tuşeli gitarlar daha uygun bir seçenek, ki enstrümanın dinamikleri gereği maalesef yine %100 bir başarı söz konusu değil.
Ayrıca true temprement ile yaşayabileceğiniz olası bir kabus daha mevcut. Diyelim ki bir grubunuz var ve bir de çok sevdiğiniz %99 [: doğru entonasyonlu TT gitarınız. Fakat bu grupta TT gitar kullanan tek sizsiniz, geri kalan “fakirler” standart tuşeli gitarları ile debeleniyor. Haliyle birlikte neye akortlarsanız akortlayın grubun kalanı ile aranızda mikrotonal farklar oluşup nihayetinde garip bir uyumsuzluk çorbası işitmeniz mümkün.
Multi scale’e dönüp toparlayayım;
Görsel olarak çok fütüristik ve “şekil” görünen bu gitarlar belli durumlarda önemli ölçüde çalım rahatlığı ve berraklık sağlayabilir. Fakat yine de bir gereklilik değil bence. 10 yıl boyunca 26.5”lik 7 telliler kullandıktan sonra geçen sene tekrar 25.5”e dönüş yaptım ve aynı gitar üzerinde B standart’dan drop F#’a kadar birçok farklı akortta şarkı çalıyorum/kaydediyorum. Bütün hilesi doğru tel kalınlığı ile birlikte tuşe üzerinde nereden nereye kadar entonasyon kararlılığına ihtiyaç duyduğumu belirleyip gitarı bu şekilde ayarlamak. Tabi ki manyetiklerin kalitesi, kullanılan pena malzemesi/kalınlığı ve hakimiyeti, kayıt becerisi vs. daha bir dolu parametre mevcut fakat bunun bir sonu yok.
Başka bir başlıkta da yazmıştım; meshuggah, periphery, sikth vb. gruplar kült albümlerinde 25.5” skalalı gitarlarla bir nevi devrim yaparken ortada bunların hiçbiri yoktu. Özetle “çok da şey yapmamak lazım.”