Hocam çok güzel şeyler yazmışsın aslında evet bu işten para kazanabilir insanlar elbette. Ama sadece müzisyenlik yaparak yani icra ederek varolmak istiyorlarsa işleri çok zor bana göre.
Lise yıllarımda; süper gitarcı olacak mıyım? gibi müzik konuları baskın gelince okumak, ders çalışmak ağır geliyordu. Hatta bir keresinde okulun bodrum katından bir odayı müzik çalışmaları için düzenlerken günlerce derslere girmemiş, devamsızlık yapmıştım. Sonucunda eve kağıt gönderdiler ailemde durumu farkedince bu işi yandan yap, önce bir mesleğin olsun, bu okul bitecek! demeye başladılar. Hatta babam bu iş düzelene kadar gitar mitar yok demişti. 🙂 Şimdilerde ailemin bu yaptığının ne denli doğru bir şey olduğunu daha iyi anlıyorum.
Diğer yandan bu işten gerçekten kazananlar ve severek yapanlarda var. Bunların bu kıvama nasıl geldiklerini hayli merak ediyorum. Kısmet diyebiliriz ya da şans. Çevre ve ortam gibi önemli etkenlerde var tabi.
Bu arada Nejat Yavaşoğulları halen aktif mimarlık yapıyor mu?
Bildiğim kadarı ile yapıyor ve dediği gibi yapmak da zorunda çünkü Bulutsuzluk artık çok da eskisi gibi aktif değil. Herkes kendi işine gücüne bakıyor mecburen. Ülke şartları kötüleşiyor, sektörün boku çıkmış zaten. Siz o başaranları iyi bir araştırın, o zaman görürsünüz ki muhakkak bağlantılar sayesinde bir yerlere gelebilmişlerdir. Hiçbiryerden gelip olan adam yok dünyanın hiçbir yerinde. İş olarak baktığınızda diğer işlerden farkı yok buradada müdürler var, menajerler var var oğlu var kısacası kapitalist düzenin tüm kuralları burada da geçerli onun için millet ayıla bayıla alet edevatları güncelleyip duruyor yoksa tonundan sesinden falan değil emin olun buna zaten bir yerden sonra sponsor işi giriyor devreye. Kendinizi suçlamayın boşuna ağzınızla kuş tutsanız da yukarıda dendiği gibi kişisel gelişim kassanızda bu kapitalist iş çevresinde bağlantınız yoksa işiniz de çok zor şöyle bir örnekle bitiricem: Yavuz Çetin' in oğlu Yavuzcan rahmetlinin yayınlanmamış eserlerini bir kasetle yayınlatmak istemiş. Gittiği her yerde bu albüm olmaz çok solo var demişler. Günümüzde yayınlanan albümlerin bana göre çöp kadar değeri yok ama her yerde onlar var. Bu örnek Türkiye' nin özetidir benim için. Belki size de bir fikir verir. Saygılar.Lise yıllarımda; süper gitarcı olacak mıyım? gibi müzik konuları baskın gelince okumak, ders çalışmak ağır geliyordu. Hatta bir keresinde okulun bodrum katından bir odayı müzik çalışmaları için düzenlerken günlerce derslere girmemiş, devamsızlık yapmıştım. Sonucunda eve kağıt gönderdiler ailemde durumu farkedince bu işi yandan yap, önce bir mesleğin olsun, bu okul bitecek! demeye başladılar. Hatta babam bu iş düzelene kadar gitar mitar yok demişti. 🙂 Şimdilerde ailemin bu yaptığının ne denli doğru bir şey olduğunu daha iyi anlıyorum.
Diğer yandan bu işten gerçekten kazananlar ve severek yapanlarda var. Bunların bu kıvama nasıl geldiklerini hayli merak ediyorum. Kısmet diyebiliriz ya da şans. Çevre ve ortam gibi önemli etkenlerde var tabi.
Bu arada Nejat Yavaşoğulları halen aktif mimarlık yapıyor mu?
Aynen katılıyorum dediklerinize. Zaten baktığımızda genelde "rahat" arkadaşların hakim olduğu bir müzik piyasası var ve rahat olmayanlara da yer yok.Geçimini sağlayacak kaynağı olmayıp müzikten hayatını kazanan birine ben henüz raslamadım.. Gördüğüm tüm istikrarlı müzisyenler ya tatlı bir mirasın sahibi ya da bir şekilde desteği var.. İlkel bir genelleme gibi oldu ama "dünya yıkılsa gitarımı bırakmam"diyen bir müzik aşığı gitarist olarak hayat ve geçim zorluklarıyla mücadelem sonucunda artık müzikten zevk alamaz oldum. 30 yaşımdayım 10 yıllık zorlu meslek hayatımdan sonra şu an elime gitar aldığımda yalnızlık ve umutsuzluk hisleri beliriyor. eski tutkularımdan eser kalmadı.. Bazı rahat arkadaşlar bu durumlara çok tatlı psikolojik açıklamalar getirmeyi başarabiliyor ama ekmek mücadelesi vermeyen birinin bu hususta sözüne itibar etmem.. Velhasıl kelam duygularınızı çok iyi anlıyorum
Yapmış olduğum profesyonel bir çalışma yok 🙂 Tabi profesyonellikten kasıt bu işten para kazanmaksa, var. Ama gerçekten övündüğüm, kendi istediğim standartlara ulaşan bir çalışmam yok. Ama her gün biraz daha bir şeyler öğreniyoruz bakalım.Casablanca: Senin yapmış olduğun profesyonel bir çalışma varsa dinlemek, izlemek isterim. Zaten vuran vurmuş, kıran kırmış vurgular kırgılar halen devam ediyor.