Merhaba,
Maalesef bizlerin (Türk Milleti olarak) kabul etmek istemediğimiz psikolojik bir sorunumuz var. Bu nedendir niçindir bilemiyorum, bunu çözmek de uzmanlarının işi.
Biz neden BİLMİYORUM kelimesini kullanamıyoruz? Sanırım bu kelime bize cehaleti çağrıştırıyor. Tabi ki yanlış bir algı.
Her konuda, her ortamda (ister arkadaş ortamında, ister TV de, ister Nette her yerde) her şeyi bilmek zorunda olduğumuzu sanıyoruz. Naçizane bana sorarsanız bu gerçekten ciddi bir psikolojik sorundur. Kimse her şeyi bilmek zorunda değildir ki zaten bilemez de. Fakat biz sözde bunu kabul ederken, uygulamaya gelince tam aksini icra ediyoruz.
Bilmiyorum demek, ben cahilim, öküzüm, hayvanım, anlamına gelmiyor (özür dilerim kaba yazıyorum ama artık dayanamıyorum) . Bunun farkına varalım artık, bir şeyi bilmiyorsan, sadece bilmiyorsundur bu kadar basit. Cehalet değildir bu, bu idrar yarışı neden ?
Ben psikolog değilim ama basit bir tespit yapayım kendimce; bu tarz davranışları sergileyen insanlar, hayatlarında kendini bulamamış, kendine bir yer edinememiş tipler. Her canlı (buna hayvanlarda dahil) kendini bir grubun, bir zümrenin üyesi olarak görmek ister, adının bilinmesini ister, saygı görmek ister ve bunun için savaşır. Bu doğaldır, yaradılışın özünde vardır bu. İşte, kendine yer edinememiş başarısız tipler ise bu gibi sanal ortamlarda kendini gösterme ve ispat çabasında oluyor, amaç saygıyı hissetmek adını duyurmak vs. vs.
Ayrıca, sanki asıl kendileri öyle değilmiş gibi (başarısız vs.), gerçekten bilgili ve bilgi paylaşan insanları başarısız, yersiz yurtsuz gösterme çabasında oluyorlar ve bu beni çileden çıkartıyor. Birisi bunları durdursunnnnnnn diye bağırasım geliyor. Forumda okuduğum her konuda kavga dövüş, izlediğim her tartışma programında kavga dövüş, her gazetede kavga dövüş. Fark yaratmak istiyorsak önce kendimizden başlayıp, insanların ve fikirlerin çeşit çeşit olduğunu kabul edelim, ardından diyaloglar başlasın.
Yada;
Yeter artık yahu, gidin Başarısızlar Club diye bir grup kurun böylece bir zümreniz olur. Geri kalanlarda rahat eder.
Maalesef bizlerin (Türk Milleti olarak) kabul etmek istemediğimiz psikolojik bir sorunumuz var. Bu nedendir niçindir bilemiyorum, bunu çözmek de uzmanlarının işi.
Biz neden BİLMİYORUM kelimesini kullanamıyoruz? Sanırım bu kelime bize cehaleti çağrıştırıyor. Tabi ki yanlış bir algı.
Her konuda, her ortamda (ister arkadaş ortamında, ister TV de, ister Nette her yerde) her şeyi bilmek zorunda olduğumuzu sanıyoruz. Naçizane bana sorarsanız bu gerçekten ciddi bir psikolojik sorundur. Kimse her şeyi bilmek zorunda değildir ki zaten bilemez de. Fakat biz sözde bunu kabul ederken, uygulamaya gelince tam aksini icra ediyoruz.
Bilmiyorum demek, ben cahilim, öküzüm, hayvanım, anlamına gelmiyor (özür dilerim kaba yazıyorum ama artık dayanamıyorum) . Bunun farkına varalım artık, bir şeyi bilmiyorsan, sadece bilmiyorsundur bu kadar basit. Cehalet değildir bu, bu idrar yarışı neden ?
Ben psikolog değilim ama basit bir tespit yapayım kendimce; bu tarz davranışları sergileyen insanlar, hayatlarında kendini bulamamış, kendine bir yer edinememiş tipler. Her canlı (buna hayvanlarda dahil) kendini bir grubun, bir zümrenin üyesi olarak görmek ister, adının bilinmesini ister, saygı görmek ister ve bunun için savaşır. Bu doğaldır, yaradılışın özünde vardır bu. İşte, kendine yer edinememiş başarısız tipler ise bu gibi sanal ortamlarda kendini gösterme ve ispat çabasında oluyor, amaç saygıyı hissetmek adını duyurmak vs. vs.
Ayrıca, sanki asıl kendileri öyle değilmiş gibi (başarısız vs.), gerçekten bilgili ve bilgi paylaşan insanları başarısız, yersiz yurtsuz gösterme çabasında oluyorlar ve bu beni çileden çıkartıyor. Birisi bunları durdursunnnnnnn diye bağırasım geliyor. Forumda okuduğum her konuda kavga dövüş, izlediğim her tartışma programında kavga dövüş, her gazetede kavga dövüş. Fark yaratmak istiyorsak önce kendimizden başlayıp, insanların ve fikirlerin çeşit çeşit olduğunu kabul edelim, ardından diyaloglar başlasın.
Yada;
Yeter artık yahu, gidin Başarısızlar Club diye bir grup kurun böylece bir zümreniz olur. Geri kalanlarda rahat eder.
