Elektro gitara başlamanın imkansızlaşması

Uzun süredir araştırıyorum ,gitar almak istiyorum ama artık pes ettim. Fiyatları görünce gerçekten başıma kaynar sular dökülüyor ikinci el fiyatları, sıfır fiyatlarına ya çok yakın ya daha fazla. Okuduğum bölüm dolayısıyla çalışıp para kazanacak durumda değilim. Sadece içimi dökmek istedim dediğim gibi pes ettim artık hayalini bile kurmuyorum. Herkese iyi eğlenceler iyi forumlar...
 
Uzun süredir araştırıyorum ,gitar almak istiyorum ama artık pes ettim. Fiyatları görünce gerçekten başıma kaynar sular dökülüyor ikinci el fiyatları, sıfır fiyatlarına ya çok yakın ya daha fazla. Okuduğum bölüm dolayısıyla çalışıp para kazanacak durumda değilim. Sadece içimi dökmek istedim dediğim gibi pes ettim artık hayalini bile kurmuyorum. Herkese iyi eğlenceler iyi forumlar...
İlk elektro gitarınızı alacaksanız giriş düzeyinde bir enstrüman sizin için yeterli olur. SX stratlara bir bakın ikinci elde. Ama bütçeniz onlara da yetmiyorsa şimdilik yapacak bir şey yok.
Ama eğer ilk gitarınızı alacaksanız bir akustik ile başlayabilirsiniz.
 
Hocam kesinlikle fiyatlar aşırı pahalı fakat sırf bu yüzden vazgeçmeyin derim ben. Evet, belki çalarken kalitesiz gitarlar sizi yoracak fakat bence hiçten iyidir. Benim ilk akustik gitarım da baya dandikti fakat bu gitar çalmamı engellemedi. Eğer gerçekten seviyorsanız ve merakınız varsa bütçenizin yettiği en kaliteli gitarı alıp çalmaya başlayın bence.
 
umudunuzu ve gitara ilginizi kaybetmeyin bence.
ben de öğrenciyken açlık sınırında idim. dandik klasik gitara vantuzlu jack bağlayıp guitar rig programıyla djent yapmaya çalışıyordum. zamanla bir şekilde maddiyat oluyor.
 
Konuyla tam olarak ilgisi yok ama gençliğimi hatırladım, liseye yeni başlamışım, küçük bir Anadolu şehrindeyim, bırak e.gitar almayı canlı canlı görmüşlüğüm yok, bir gün okula otobüsle giderken çok uzaktan tv tamircisi gibi bir dükkanın duvarında asılı bir e.gitar gördüm, bütün gün meraktan çatladım, okul çıkışı otobüs yerine yürüyerek dükkana gittim, dükkan kapalı, duvara asılmış teli falan olmayan berbat durumda bir strat galiba dekor olsun diye asılmış duvara, bir süre camın arkasından gitarı inceledim, hayaller kurdum vs. Gitar çalmaya 7-8 yıl sonra ancak çalışıp elime para geçince başlayabildim.

Uzun lafın kısası, hayalleri öldürmeyin.
 
Bu sorununuzun çözümü var. Ama biraz uzun vadede var. Burada iş yine sana kalıyor.

1- Bütçen ne kadar ise o sınırları zorlamadan mutlaka bir enstrüman edinmek.
2- Aldığın enstrümanı iş hayatına atılana kadar kullanmak ve öğrenmek (bıkmadan, şikayetlenmeden)
3- İş hayatına atıldığında hayallerini gerçekleştirmek için yavaş ve emin adımlarla daha iyilerini hedeflemek.

Eğer içinde gerçek bir sevgi ve istek varsa enstrüman çalmak için. Bunun ne yaşı vardır ne de zamanı. Yeter ki isteklerinden ve hayalinden vazgeçme.
 
Şuan bir klasik gitarım var onu çalmaya çalışıyorum birkaç yıldır.
Tıp okuyorum şuan sınav haftam rahata çıkınca tekrardan bi düşüneceğim hepinize cevaplarınız için teşekkkür ederim.
 
1- Bütçen ne kadar ise o sınırları zorlamadan mutlaka bir enstrüman edinmek.
2- Aldığın enstrümanı iş hayatına atılana kadar kullanmak ve öğrenmek (bıkmadan, şikayetlenmeden)
3- İş hayatına atıldığında hayallerini gerçekleştirmek için yavaş ve emin adımlarla daha iyilerini hedeflemek.
4- iş hayatına girince bir anda nereye harcasam, hemen gitar alsam dedirtecek paralar kazanmayacağınızın, iki yakayı zor bir araya getireceğinizin farkında olmak 🙂 🙂

Şaka bir yana inşallah herkesin maaşının sadece "bir kısmı" ile istediği cihazı alabileceği bir refah düzeyine acilen ulaşmak dileğiyle.
 
Ben 90larda gitar çalmaya başladığımda daha önce hiç gerçek gitar görmemiştim. Erkin Koray'da falan görüyordum televizyonda tabi ama gitar değil, gitar teli alacak param bile yoktu. Almanya'dan dayım gitar alsın diye para gönderdi sonra, 150 Mark. Onu da babam içkiyle kumarla yemişti. Sonunda ablamın bi arkadaşı Zeynep abla Sovyet yapımı bi gitar hediye etti sağolsun, tellerle klavyenin arasına rahatlıkla elimi sokabiliyordum. En büyük hayalim gerçek gitar tipinde, siyah boyalı klavyesi olan bi gitar alabilmekti, yani Campbell, Sanchez gibi. 🙂 Ben o gitarla yaklaşık bi 3 sene her gün, günde en az 2, 3 saat çaldım. Okuldan eve uçarak geliyordum gitar çalacağım diye. Sonra bi gün okuldaki arkadaşlar gitarı okula getir demişlerdi, o gece rüyama girdi okulda herkes dalga geçerse falan diye. Bunları neden anlatıyorum, insanın içinde istek olduktan sonra çalacağı gitarın markası - modeli, yapım yılı, materyali falan hepsi hikaye. Alabileceğiniz en düzgün gitarı alın ve müzikten keyif almaya bakın. Çoğu kişi Fenderle, Gibsonla başlamıyor zaten.
 
Söylenmesi gerekenler zaten söylenmiş, ben de ufak bir iki ek yapayım:

Elinizde klasik gitar varsa onunla çalabileceğiniz türden, çalması zevkli şeyler çalmaya çalışın. Janra fazla takılmayın. Bu şekilde dezavantajdan avantaj çıkarabilirsiniz.

İkincisi, bu forumda da çok gündeme geldi ama tekrar edeyim: Günümüzde özellikle elektrogitarlarda en pahalı segment ile giriş seviyesi segment arasında fark çok az. İyi bir SX gitarı ömür boyu mutlulukla kullanmak mümkün. Bunu söylerken sakın yanlış anlamayın, daha iyisini istemekte bir sorun yok ama ikinci el gitar piyasasında uçuşan rakamlar sizi bezdirmesin. O biraz ülkemizin halleri. İleride bir şekilde bir Batı ülkesine gitme fırsatınız çıkarsa oralardan bilindik markaların ikinci ellerini çok daha mantıklı fiyatlara alıp getirme imkanınız olabilir. Kendi elimden geçen gitarların çok büyük kısmını bu şekilde almıştım.
 
4- iş hayatına girince bir anda nereye harcasam, hemen gitar alsam dedirtecek paralar kazanmayacağınızın, iki yakayı zor bir araya getireceğinizin farkında olmak 🙂 🙂

Şaka bir yana inşallah herkesin maaşının sadece "bir kısmı" ile istediği cihazı alabileceği bir refah düzeyine acilen ulaşmak dileğiyle.
Linki bulamadım. Bulursam paylaşacağım.
Amerika'da sanırım 90'lı yıllardaydı bir kadın. Zaruri ihtiyaçları dışında hiç bir şeye para harcamadan birikim yapmış. Sanırım 10-15 yıl kadar. Hayali için. Ve hayalini gerçekleştirmiş kendisine bir Ferrari almış. Sadece 1 defa kullanabilmiş onun dışında sadece hafta sonları garajından iterek evinin önüne çıkarıp yıkıyormuş. Çünkü benzin koyabilecek para bulamayacağına karar vermiş 🙂
Valla ağlanacak halimize gülüyoruz yahu.

Neyse arkadaş tıp öğrencisiymiş, umarım öncelikli hedefi olan mesleğinde istediği yere ulaşır. Gerisi zaten bir şekilde çözülür.
 
Linki bulamadım. Bulursam paylaşacağım.
Amerika'da sanırım 90'lı yıllardaydı bir kadın. Zaruri ihtiyaçları dışında hiç bir şeye para harcamadan birikim yapmış. Sanırım 10-15 yıl kadar. Hayali için. Ve hayalini gerçekleştirmiş kendisine bir Ferrari almış. Sadece 1 defa kullanabilmiş onun dışında sadece hafta sonları garajından iterek evinin önüne çıkarıp yıkıyormuş. Çünkü benzin koyabilecek para bulamayacağına karar vermiş 🙂
Valla ağlanacak halimize gülüyoruz yahu.

Neyse arkadaş tıp öğrencisiymiş, umarım öncelikli hedefi olan mesleğinde istediği yere ulaşır. Gerisi zaten bir şekilde çözülür.
O ne yahu öyle 🤣 Gibsonum var gitara tel alacak param yok o nedenle çok çalmayım gibi olmuş 😁

Geçen yıl ilk elektro gitarımı almaya niyetlendiğimde dolar 7 TL iken gözümü karartıp Thomanndan Gibson Tribute almayı planlamıştım. Eşime konuyu açtığımda, rakamı duyar duymaz 'o gitar eve girerse sapını kırarım' şeklinde bir tepki almıştım. Sonra sapını kırmayacağı tarzda Kore malı Epiphone Les Paul Studio aldım ama 2 hafta trip attı 😁 Dolar kurunun bu kadar artacağını bilseydim 3 çocuğun ortada kalmasını bile göze alırdım 🤣 Şaka bir yana hayaller ile duyguları doğru dengede tutmak lazım.
 
Şu an pahalı olabilir ama önümüzdeki döneme göre daha ucuz(Bir de böyle düşün). Madison markalar da düşük bütçede iyidir ama tabi ki bir SX veya squier değil ama tavsiye ederim.
 

Geri
Üst