En Çok Etkilendiğiniz Kitap ve Yorumlarınız....

YoBaZ_ToSBaA demiş ki:

Atlas Silkindi ' yi okuduktan sonra hayata bakışım büyük ölüde değişti.İnsanları farklı bir gözle değerlendirmeye başladım.tabi kendimi de aynı gözle değerlendirip bazı değişikliklere gittim hayatımda 🙂 bence herkesin okuması gereken bir seri...

Hepsini görmek için tıklayın...

bende şiddetle tavsiye ederim.Okumak ve okumamak arasında dağlar kadar fark var...

Bu arada orwell ın 1984'ünü de tavisye ederim.Gerçekleşmiş bir ütopyadır...

1984 ütopya değil, distopyadır.. Gerçekleşmesi konusu da muamma..

Kızıla Boyalı Saçlar-Kostas Mourselas,dibe vurmuşluğun sınırı yok bu kitapta,kitabın ana karakterlerinden Luis kahramanım oldu diyebilirim

John Fante - Tozasor

Bukowski gibi Fante de(veya Fante gibi Bukowski de mi demek lazım?) sözünü hiç sakınmadan, hayatını olduğu gibi yazmış. Bir roman havasında gelişen kendi hayatı gözler önünde...

edebiyat

hepiniz biliyosunuzdur herhalde;Tutunamayanlar-Oğuz Atay. bu kitabı okumak için edebiyat eğitimimi bitirmeyi bekledim.bir buçuk yıldır elimde ama hala satır satır geriye dönerek okuyorum,hazmedemedim hala elimde! varın gerisini siz düşünün!

iki yeşil su samuru-buket uzuner

anneleri-babaları-sevgililer-ve -dierleri.....

Pınar Kür-Küçük Oyuncu

tiyatrocuları anlatan bir kitap gibi görünsede aslında hayatın geniş bir özeti var kitapta.Beni çok etkilemeişti

Chuck Palahniuk - Fight Club
Hayatın anlamını bulma, evreni çözme hissi verir. Gene aynı adamın Invisible Monsters da benzeri bir etkiye neden olur hatta.

Reşat Nuri'nin Akşam Güneşini biraz küçük yaşta okumuştum ortalıkta Julide Julide diye dolaştığımı hatırlarım 🙂 en çok o kitaptan etkilenmişimdir sanırım.

beni etkileyen tek bi kitap yok,bikaç kitap var aslında.en son ise okuduğum ve kalıp öteki dünya tasvirlerinin dışında olduğu için beğendiğim kitap peter straub'un "gece odasında" olmuştu.kiatp belki çok mükemmel deildi ama ilgimi çeken yanı kullandığı öteki dünyanın cennet-cehennem kavramı dışında olmasıydı

Her yerde bir yaris var bugunlerde gorebiliyorum. Her seyin en'i kabul goruyor. Kotunun bile en'i olmali insan. Yoksa aralarda kayboluyor dusunceler.

Aslinda kaybolmuyor da, oyle oldugu inatla düsünülüyor.


Simdi ben cikip hayatimda benimle yasayan benimle nefes alan bircok eseri nasil birbirine düsürebilirim?

Oscar Wilde'in Dorian Gray'in Portresi'ni - hani su cok zor bir animda okudugum hayat kurtaricimi - nasil Charles Dickens'in İki Sehrin Hikayesi'ne küstürebilirim?
Barrie'nin Peter Pan'i - su asla bitirilemeyen mutluluk kaynagini, gölgemi ayaklarima dikmeye calistigimi hayal ettigim eseri - nasıl her seyi koklamayi takinti haline getirmeme neden olan Süskind'in Koku'suna tercih ederim?
Anna Gavalda'nin Ama Onu Seviyordum'unu - kötü bir isim ve kötü bir kapak olmasina ragmen ucuz diye alip kendimle gurur duymami saglayan o güzel eserini, Beyaz Zakkum'dan daha iyi diye nasil Beyaz Zakkum'u kendime küstürebilirim


Yapamam, yapamam.
Ben Çalıkuşu için de, Oğullar ve Rencide Ruhlar (Alper Canıgüz) için de, Kürk Mantolu Madonna için de bu sekilde bir sidik yarisi düzenleyemem.

Bilmem anlatabildim mi?

oguz atay-tutunamayanlar... iki kere okudum ve ikinsindede aynı sekilde etkilendim... her sayfayı cevirdigimde tutunamayanlardan oldugum yuzume carpıyor... eger bir de kendinizle sorunlu oldugunuz bir donemde okuyorsanız etkisi iki kat daha artıyor... birde sizofren aska mektup vardır cezmi ersozun... asktan tiksindiriyor bir de gercekten ask acısı yasıyorsanız (ben fena halde ask acısı cektigim donemde okumustum) kendinizden korkuyorsunuz... kendinize saygınızı yitiriyorsunuz daha dogrusu coktan yitirdiginizi farkediyorsunuz... bir insanın hayatı nasıl bu noktaya gelebilir diye sorguluyor fena halde gecmisi ozluyorsunuz... "ben diye ne varsa gordugun iste o senin yoklugun." kitaptan hic aklımdan cıkmayan bir cumle...

Ahmet Ümit Kavim kesinlikle okunası bir kitap...
Polisiye gerilim din ne arasanız var...
Gerçekten güzel ve tekrar okumayı düşündüğüm kitaplardan...

Kabzasında bir haç olan bıçakla öldürülmüş bir adam... Üstelik yanı başında bir Kutsal Kitap açık bırakılmış, satırlardan birinin altı adamın kanıyla çizilmiş ve kitabın kenarına bir azizin adı düşülmüş...
"Kavim"de olaylar böyle başlıyor işte. Komiser Nevzat, yardımcısı Ali ve Zeynep de olayı çözmek için hemen harekete geçiyorlar.
Ahmet Ümit’in beklenen yeni romanında gizemli olaylar çerçevesinde işlenen cinayetleri aydınlatmaya çalışıyor kahramanlarımız. Hıristiyanlık, Süryanîlik, Arap Alevîliği gibi dinî konuların da rol oynadığı, İstanbul’dan Mardin’e uzanan, devletin derinliklerinde kurulmuş yanlış düzene çarpıp geri tepen ilginç bir soruşturma bu. İşlenen cinayetler gizemli ve çarpıcı, ama kahramanlarımızın soruşturma sırasında karşılarına çıkan gerçekler daha da çarpıcı. Çok heyecanlı, gerilimli bir polisiyeyle karşı karşıyayız, orası kesin. Ama bu polisiye bize Türkiye’nin yakın geçmişi ve bugünüyle ilgili de çok şey söylüyor. Yani, Ahmet Ümit yine çok katmanlı ve çok sesli bir romana imza atıyor. "Kavim", hem polisiye severleri hem de tüm roman severleri mutlu edeceğe benziyor

Nutuk

Son paragraflarını okurken gözleriniz dolacak.

Şunu da eklemek gerek; okuyacağınız Nutuk'un çevirisi çok önemli. Ben Zeynep Korkmaz'ın çevirdiğini tavsiye ederim. Hiç bir kitabı bu kadar akıcı okumamıştım. Tam bir macera romanı tadı yakalanmış.
Daha önce bir kaç defa okuma girişimim olmuştu, kötü çevirildiklerinden anlamayıp, sıkılıp bırakmıştım.

Dostoyevski - Yer altındandan notlar
Albert Camus - Yabancı

Kafka - Dava

Başbuğ Kemal ATATÜRK - Nutuk

ve

Hüseyin Nihal ATSIZ - Tüm eserleri

Türk'lük şuuru yerinde olan, Türk soyu ve vatan topraklarına, Ata yurdu orta Asya'ya bağlılıklarını sağlamlaştırmak isteyenler ATSIZ'ın makaleler isimli serisini okuyabilirler.

benim yaşamımda en özel yeri olan KARA KİTAP'tır.ortaokuldayken okumama rağmen hala etkisindeyim. son zamanlarda ise ELİF ŞAFAK'ın MAHREM kitabı favorim. içinde kaybolduğum sayfalarını resmen yuttuğum bir kitap. tavsiye ederim

şolohov-durgun don

bunu okumadan "ben kitap okuyorum" demeyin..