Gelecek kaygısı

ben hukuk okuyorum. bu ülkede adaletin sağlanamayacağına da eminim. başbakanın ezdiği çiftçinin hapis istemiyle yargılandığı bir ülkede yaşıyoruz sonuçta.
fazla iyimser olmak, bakıp da görmemeye çalışmaktan başka bir şey değil. hepimiz bazı şeyleri sineye çekerek ve bazı insanlara katlanarak yaşamak zorundayız.

Gelecek kaygısını oldukça yoğun hissetmek insanların ruhsal düzenlerini bozma aşamasında..Geçen sene ege üniversitesinin(tam emin değilim) bir araştırması vardı, depresyona giren öğrencilerin yüzde olarak çoğunluğunun (üniversite içinde) fen-edebiyat fakültelerinde olduğu yönünde bir sonuç çıkmıştı..Aslında bu dersllerin ağır olmasının yanısıra ''ne olacağım'' korkusunun göstergesinden başha birşey değil..Ben bu sıkıntıyı çok yoğun yaşayanlardan biriyim, pazar günü üds diye bir dil sınavına gireceğim ve eğer sınavdan istediğim puanı alamazsam bir dershanede köle olmaya mahküm olup, karın tokluğuna senelerce çalışacağım kadrosuz...Bu açıdan gelecekten çok fazla umutlu değilim, kaldıki sevmediğim işi yapmak zorunda olacağım için ayrı bir isteksizliğim mevcut..Ayrıca gelecek deyince benim aklıma sadece iş gelmiyor, birtakım pişmanlıklarda bu kaygıları arttırıyor fikrimce..Örneğin yarım bıraktığım kurslar için şuan başımı duvarlara vuruyorum...Nota eğitimi, resim, kafkas dans grubu..Ahh ahhh, geleceğim elimde yetkin olduğum bir ara dal olmadan geçecek istemediğim bir işi yaparak...Ama yinede hayatta ne olacağı gerçekten hiç belli olmuyor..

daktilatör demiş ki:

Ben makina mühendisi adayıyım.İleride ne yapacağımı bilmiyorum.İşimi seviyorum daha doğrusu işim olacak şeyi.Ama ne şartlar altında nasıl yapacağım?Çoğumuz için sanırım bu geçerli.Düzene girmek,ona ayak uydurmak sonunda düzenin parçası olmak bir şart,eğer standart bir hayat yaşamak istiyorsan.Bazıları için eminim bu zordur.İlkokuldan beri bir yarış içindeyiz.Lise kazan,üniversite kazan.İşe gir yükselmeye çalış.Performansını arttır.Sonra başkası senin yerine terfi etsin.Nedeni de onun patronun tanıdığı ya da politik değeri olsun.Sen sonra küçücük yükselişler için milletin kuyusunu kaz.Çok zor geliyor bana.Çok azımız hayallerini gerçekleştirebiliyor.Arınıp gidiyoruz yavaş yavaş bizi biz yapan şeylerden.Koyun oluyoruz sonunda.Gelecekten beklentimiz ne?

Hepsini görmek için tıklayın...

sevgili meslektaşım,

bu kadar umutsuz olmayınız.yaşam içinde, daima umudunuzu yaşatınız.ama ben demiyorum ki polyanna olunuz; değişimden yana, devrimci bir kimlikle, olumsuz gördüklerinizi değiştirmeye çalışınız...şimdi de bir yetkin mühendislik çıkardılar..bakalım onun sonu nereye varacak...

valla 4. senem okulda ve şu an 2 sene daha uzattım. çok ümitli değilim gelecekten ama bunun nedeni benim. hiç bi bok yapmadan gelecek yok derdim. 2.dönemin başında güzel başlangıçlar yaptım ama yetmiyor bana. en çok da şu gelecek kaygısı çok fena bişey. valla harbidende herşeyi bırakıp bar açan herifi alkışlamak gerek.

ka demiş ki:

daktilatör demiş ki:

Ben makina mühendisi adayıyım.İleride ne yapacağımı bilmiyorum.İşimi seviyorum daha doğrusu işim olacak şeyi.Ama ne şartlar altında nasıl yapacağım?Çoğumuz için sanırım bu geçerli.Düzene girmek,ona ayak uydurmak sonunda düzenin parçası olmak bir şart,eğer standart bir hayat yaşamak istiyorsan.Bazıları için eminim bu zordur.İlkokuldan beri bir yarış içindeyiz.Lise kazan,üniversite kazan.İşe gir yükselmeye çalış.Performansını arttır.Sonra başkası senin yerine terfi etsin.Nedeni de onun patronun tanıdığı ya da politik değeri olsun.Sen sonra küçücük yükselişler için milletin kuyusunu kaz.Çok zor geliyor bana.Çok azımız hayallerini gerçekleştirebiliyor.Arınıp gidiyoruz yavaş yavaş bizi biz yapan şeylerden.Koyun oluyoruz sonunda.Gelecekten beklentimiz ne?

Hepsini görmek için tıklayın...

sevgili meslektaşım,

bu kadar umutsuz olmayınız.yaşam içinde, daima umudunuzu yaşatınız.ama ben demiyorum ki polyanna olunuz; değişimden yana, devrimci bir kimlikle, olumsuz gördüklerinizi değiştirmeye çalışınız...şimdi de bir yetkin mühendislik çıkardılar..bakalım onun sonu nereye varacak...

Hepsini görmek için tıklayın...

O sınav bizi etkilemeyecek diye biliyorum.Bizle deil bizden sonrakilerle muhattap edilecek bir sınav.Ama pek birşey farketmiyor.İleride bu günleri hatırlayıp keşke o günlerde şunu yapsam,keşke o günlere dönsem dediğimde bi işe yaramış olmuyor o anda bulunduğum yer.Ben bana verileni almaktan bıktım.Artık birşeyleri kendim almak istiyorum.Düzenin o tek yolunda o yoldan dışarı çıkmak istiyorum.Ama kaç kişi hayallerini gerçekleştirebiliyorki?

gerçekten anlamakta zorlanıyorum.sistemin bir parçası olarak yaşadınız büyüdünüz ve onun bir çarkı olacaksınız,neden bu kaygı?bugüne kadar bir halt olmamış size, bundan sonra da dayarsınız sırtınızı bu düzene yaşarsınız gidersiniz,şımarmayın daha fazlasını isteyerek,zamanında mutlu olup şimdi sisteme rest çekmek nankörlüktür,üzerinize yüklenen görevi yerine getirin,kölelikse kölelik yapın ama itiraz etmeye bunalım takılmaya hakkınız olmadığını bilin.

Friedneredebizoradayiz demiş ki:

gerçekten anlamakta zorlanıyorum.sistemin bir parçası olarak yaşadınız büyüdünüz ve onun bir çarkı olacaksınız,neden bu kaygı?bugüne kadar bir halt olmamış size, bundan sonra da dayarsınız sırtınızı bu düzene yaşarsınız gidersiniz,şımarmayın daha fazlasını isteyerek,zamanında mutlu olup şimdi sisteme rest çekmek nankörlüktür,üzerinize yüklenen görevi yerine getirin,kölelikse kölelik yapın ama itiraz etmeye bunalım takılmaya hakkınız olmadığını bilin.

Hepsini görmek için tıklayın...

Yok benimkisi nankörlük değil,sırtımı düzene yasladığım da yok.Umut du deilmi ismin?Ben daha fazlasını istiyorum hayallerim gerçekleşsin istiyorum.Şımmarıklık mı bu?Neyse saygı duyarım ama çoğu insan gelecek kaygısı ile bunalım takılıyor.Ben kendi hayatımı kurtarmak adına bunalım takılamıyorum.Koşuşturup duruyorum.Burada da insanların fikri ne onları görmek için yazıyorum.

serotonin_4_all demiş ki:

ben hukuk okuyorum. bu ülkede adaletin sağlanamayacağına da eminim. başbakanın ezdiği çiftçinin hapis istemiyle yargılandığı bir ülkede yaşıyoruz sonuçta.
fazla iyimser olmak, bakıp da görmemeye çalışmaktan başka bir şey değil. hepimiz bazı şeyleri sineye çekerek ve bazı insanlara katlanarak yaşamak zorundayız.

Hepsini görmek için tıklayın...

Davanın gerekçesi şuymuş "Kamu görevlisine hakaret" Acaba çiftçi de "kamu görevlisinden hakaret işittim" diyerek dava açamıyor mu🙂)) çok güldüm çooookk.. Kamu görevlisine hakaret vayy vay vay....

Friedneredebizoradayiz demiş ki:

gerçekten anlamakta zorlanıyorum.sistemin bir parçası olarak yaşadınız büyüdünüz ve onun bir çarkı olacaksınız,neden bu kaygı?bugüne kadar bir halt olmamış size, bundan sonra da dayarsınız sırtınızı bu düzene yaşarsınız gidersiniz,şımarmayın daha fazlasını isteyerek,zamanında mutlu olup şimdi sisteme rest çekmek nankörlüktür,üzerinize yüklenen görevi yerine getirin,kölelikse kölelik yapın ama itiraz etmeye bunalım takılmaya hakkınız olmadığını bilin.

Hepsini görmek için tıklayın...

valla bunlar normal çünkü bu forumda genel olarak çoğu kişi 25in altındadır. 20 25 arası gelecek kaygısının en yükseğe çıktığı yaşlarmış. ben yetişkinlerin yalancısıyım.

işletme okuyorum iki sene sonra bitecek uzatmazsam tabi. aslında bitirmek kolay elinde sonunda alırsın dplomayı ama sonrası ne olacak bilmiyorum. 2. sınıfta olmamıza rağman herkesi şimdiden gelecek kaygısı sarmaya başladı. ne olacağız iş bulabilecek miyiz. çok fazla sorun yapıyorum. öyle ki okulu bırakıp amele olmak isteyen bunalıma girmiş arkadaşkarımız bile var. onlar daha çok para kazanıyor. bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete. düzen değişmeli diyorum artık. gençlerin önü açılsın. bilmiyorum neler yapmalıyız neler yapmalıyım. ünv kazanmak için deyim yerindeyse kıçımızı yırttık peki şimdi ne olacak. pazarda limon satan ziraat mühendisi arkadaşları tersane de amelelik yapan işletme mezunu insanları tanıyorum ve yüzlercesi. offffff

gelecekten herhangi bi beklentim yok kaygımda yok çünkü gelecek yok!!

bazı şeyler başımıza gelince "umudum var" güçleşiyor ama yaşıyorsak bir işe yaramak zorundayız.

ben meteoroloji teknisyeniyim. meteoroloji lisesi mezunu olduğum için işe aldılar beni 🙂 ben hayatım boyu hep hayttan ümitli oldum. inançlarımı dikkate almayan ve beni yakından tanımayan insanlar(ki annem ve babam dahi kişiliğim hakkında bikaç kategori dışında hiçbişe bilmezler bayramdan bayrama görüşürüz kendileriylen bazen oda olmaz) dışında herkez hayret etmiştir bu halime ama ben buyum. işe kendi paramla müzik yapmayı arzuladığım için girdim desem yalan söylemiş olmam. değişikliklere o kadar açık biri olmamama rağmen aldığım her nefesin bir öncekine göre farklı yaşadığım her yılın bir öncekine göre farklı olduğunu ve sürekli değişim olduğunu görüyorum öğrenciyken eski kız arkadaşım mesleğinde mutsuz ve hatta aldığı her nefeste mutsuz olan biriydi senide görücez diye ezerdi beni ama hiç te öyle olmadı. hayatımda değişmeyen tek şey müzik aşkı oldu. içlerinde iyi başarılar elde ettiğim bi çok ilgi alanı ile uğraştım ama o kadar kaydadeğer olmasına rağmen hepsi bitti lakin müzik hala bitmedi ve bitmeyecek gibi ama iyiki var. hayatımda müzik oldukça ben hayattan umutluyum. beni tanıyıpta boşluktan inanca, asabiyeden sükunete, extremeden vintage a, sapıklıktan romantizme, yanlızlıktan aşk a terfii etmiş sayısız insan varken niye umutsuz olayımki hem. kimse olmasın. 17 yaş sendromunuda, öss yide, kötü ebeveyn leride, boş bir kafede geçen lanetli pazar günlerinide, ayrılıklarıda unutun bence.gelenin giden aratmadığı bi sistem kurun kendinize. tüm gençliğe beden mutluluklar (valla içimden geleni söyledim arkadaşlar alay etmeyin ) 🙂

okulda -bu ülkedeki okullarda- sadık bir sistem adamı olmak öğretilir.bir zengini nasıl memnun eder onu nasıl daha daha daha zengin edersin durumu aşılanır genç beyinlere.gelecek kaygısı duymayın,saatlerce çalışın,hatta hiç uyumadan günlerce,ve birilerinin kesesine onlarca milyarlar sokun emeğinizle ve nihayetinde o size lütfedip 1.5 milyarını verir ve yaşar ,geçinir gidersiniz...

1,5 milyar mı? çok iyimser gördüm seni 😆 😆

sınıf öğretmenliği okudum.2005 te mezun oldum.kpss engeline takıldım.mesleğimi ücretli öğretmen olarak yapıyorum.isyan ediyorum artık.sınav üstüne sınav.daha ne kadar sürecek bu eziyet.

Friedneredebizoradayiz demiş ki:

okulda -bu ülkedeki okullarda- sadık bir sistem adamı olmak öğretilir.bir zengini nasıl memnun eder onu nasıl daha daha daha zengin edersin durumu aşılanır genç beyinlere.gelecek kaygısı duymayın,saatlerce çalışın,hatta hiç uyumadan günlerce,ve birilerinin kesesine onlarca milyarlar sokun emeğinizle ve nihayetinde o size lütfedip 1.5 milyarını verir ve yaşar ,geçinir gidersiniz...

Hepsini görmek için tıklayın...

güldüm yaws 🙂) yanlış anlama, 1.5 milyara gülmüyorum, onu bulamayan cok adam var ama benim de hedefim olan bi maaş hemen hemen; ancak ortaya bir sorun getiriyorsan, yanında çözümünü de getir...

senin dediğin dönemler artık geride kaldı, yok çalış daha zengin et falan filan... çalışma abi, kimse seni yakandan tutup getirmiyor...

sistem adamı olmak filan öğretiliyormuş falan filan, demek ki senin okuldan aldığın bu, ama benim değil... sen kendini ne kadar geliştirirsen elin o kadar kuvvetlenir, ben adaletsizlik yok demiyorum ama seninki tamamen eleştiri üstüne... bazen özeleştiri de lazım...

kimse sana çalışan ol demiyor, girişimci olma şansını da kimse elinden almıyor, araştırmadan konuşmak kolay, diyeceksin ki girişimcilik için para lazım falan filan, Avrupa Birliği'nin sağladığı fon var bir sürü, projeni sunman yeterli, Tokat'lı 2 kişiye sırf paintball kuruyorlar diye 20.000 euro verdiler, bu en basit örnek, ki adam gibi bir projeyle gitsen neler olur...

oturduğumuz yerden konuşmak kolay,yok öle yok bu böle, herkesi kastetmiyorum bu arada, eleştiri yapalım ok, eleştirilecek çok şey de var ama biz de bişeylerin paşinden koşalım, hayat bu kada kolay değil....

Okuduğum bölüm sanat tarihi. Türkiye dışında pek çok ülkede mezunlarının inanılmaz işler başarıyor. Aranılan insanlar oluyorlar. Ama benim ülkemde, benim mesleğimi yapan adamlarsa "müzede mangal partisi" yapıyorlar.

Akademik anlamda aldığım eğitim gerçekten oldukça entellektüel ve geniş. Sürekli okumaya ve görsel hafızaya dayalı bir eğitim sistemi olduğu için ister istemez aşırı meraklı olmak zorunda kalıyor öğrencileri. Ben severek ve isteyerek seçtim bu bölümü ve şu an 4. sınıfta bitirme tezimi veriyorum. Tüm bunların yanı sırada sadece gelecek kaygısından dolayı LES ve ÜDS sınavlarına girip çıkıyorum. Tabii bildiğiniz üzere olay bu sınavlarla da bitmiyor. Bu sınavlardan alınan puanların yanı sıra bir de başvurduğunuz bölüme kendinizi kanıtlamanız gerekiyor. Tüm bunları da geçtim yüksek lisans bitince ne oluyor? İşte asıl muamma burada başlıyor.

İnsanlar daha sanat tarihi diye bir alan olduğunu bilmiyorlar bu ülkede. Hatta bazıları bölümün adını duyunca bile dalga geçiyorlar. Kızmıyorum kimseye. Liselerde gösterilen camii planlarından ibaret sanıyorlar mesleğimi.

En çok yandığım nokta beynimdeki birikimlerle bir şey yapamayacak olma korkusu. Ben hayatımı bu mesleği yaparak kazanmak istiyorum ama kimse benim değerimi ve görevimi bilmiyorlar.......

Alla alla bunca yazılanları okuyunca iyiki okumamışım diyorum içimden 🙂 mok gibi para kazandığım bir işim, canımın istediği zaman işe giden bir keyfim ve baba parası değil alın teri ile gelen bir hayat insan daha ne ister. Gelecekten umutlumuyum hayır yani politik ve siyasi olarak da hayır ekonomik olarakta 🙁 Elbet bu yazdıklarım siz ünili arkadaşlara kötü örnek yada lan taşşak geçiyor bu adam bizle diyebilir. Öyle bir kafa varki bende canı isterse bir günde dünyayı kaldırır öyle bir gün gelir 1 kuruşu bulamaz 🙂 her iş sizde başlıyor sizde bitiyor bu benim düşüncem. Benimde kuzenim kocaeli makine mühendisliğinde okudu, orada oturuyor ve orada işe girdi, evlendi diye maaşına zar zor zam yaptırdı 1 milyar ancak alıyor bir çok kez pazarları dahil çalışıyor. Geleceği iyi olurmu bilmem ama o iyi olacak gelecekte sağlık ve piskolojik olarak nasıl olur orasını bilemem. Çok sevdiğim bir bayan arkadaşım yıllar geçmesine rağmen hala ataması yok sınıf öğretmenliğini bitirdi izmirde bir kitapçıda çalışıyor yazık günah onca sene çalış didin okul kazan okulu bitir sonra mesleğini yapama 🙁. Ha diyeceksiniz sen necisin ben bilgisayarcıyım abi öyle üni falan okumadım çekirdekten yetiştim canım istedimi kendi işimi yaparım canım istedimi firmaların bünyesinde çalışırım tamamen keyfi bir durum. Şuan bir sertifika alma peşindeyim onuda aldımmı direk yurt dışı eğer gitmezsem de beni bünyesinde çalıştıracak firma en az 3 milyar verecek ki çalışayım 😆 diyorum ya tamamen iş size bakar. Siz okursunuz okursunuz 1,5 milyara razıyım dersiniz ben kalkar bir sertifika alırım ağzımı 3 milyardan açarım :? adil mi :?: elbette hayır :? kimseyi ezmek vs. değil derdim sadece birşeylerin yolunda gitmediğini belirtmek istemiştim.

Birde bu ülkede insanlarda diploma manyaklığı var çok afedersiniz çoban alacak olsalar üni mezunu adam arayacaklar o noktaya geldiler. Okuldan mezun olan onca genç malesef eksik ve yetersiz eğitim alıyor birde istemeyerek okuduysa o bölümü tamam geliştirmiyorda kendisini. Haliyle bir ilkokul mezunu adam ondan çok maaş alıyor ondan rahat bir yaşam sürüyor. Bilgi eksikliği en büyük handikap bu ülkede. İçinizden gelen mesleği yapın eğer şartlar bunu getirmiyorsa en kolay para nerdeyse ona yönelin kasmayın aman gideyim mühendisim bakayım işime derseniz çok aç kalırsınız. Karnınız doyana kadarda hayat sizi sizden alır götürür.

Ufak bir örnek makine mühendisi kuzenimin ablası yani diğer kuzen bursada üni okudu iş bulamadı gitti antekçilik yaptı şimdi anketçilik yaptığı firmada yüksek bir mevkiide çalışıyor kardeşinin kazandığının 3 katını kazanıyor 😆 ha herkeze böyle olacak diye birşey yok elbette ama umarım ne demek istediğimi anlamışsınızdır.

Bu ülkede her kuşak gelecek kaygısı çekti çünkü ülkemiz süprizler ülkesi...