Bu baked-toasted maple olayı nasıl gerçekleştiği hakkında bir bilginiz var mı?Yani ağaç kalitesi düşük olduğundan bu tip kızartma fıranlanma gibi bir sistem kullanılıyor?Amaç-avantaj-dezavanjlarını merak ettim.Gibson LP Studio, Les Paul'lerin en hafif modelidir. Eski Studioların gövdesinde maunun yanında alt ve üst kısımlara mapple veya alder eklenirdi. Sonradan o kısımlara boşluklar açarak hafifliği korumaya çalıştılar. Yoksa Gibson Les Paul'ler evet eşek ölüsü gibidir. Epiphone'lar ise sonuçta yan ürün. Kötü gitarlar değiller ama, kullanılan ağaçlar, elektronik materyal hep farklı. Genel açıdan bakarsak, Gibson Epiphone'dan üstündür.
Ama şöyle bir durum da var. Gibson son yıllarda signiture'lar da dahil model üstüne model çıkarıyor, son dönem reissue üretimlerin kalitesi düşük, elindeki rosewoodları CIA'e kaptırdı. (Yanlış hatırlamıyorsam ya ağaç kaçakçılığı gibi bir işe bulaştılar ya da bazı ticari kanunları gözden kaçırdılar, sonuçta CIA bindi tepelerine) "Baked maple", "Toasted maple" gibi deneyimlere girişti. Hali biraz dumanlı, sisli kısacası.
Başka markalar da Gibson'a rakip oldular arada. Eski luthierlerinin kurduğu Heritage hem ciddiyeti elden bırakmadı hem de marka olarak gayet iyi bir noktaya geldi. Vintage gibi daha ucuz ama iyi performanslı bir iki rakip te çıktı piyasaya. Epiphone'ların tek avantajı ise, malzeme karakteristiğinin değişmemesi. En azından baked, toasted maple'lar gibi sonucu belirsiz denemeler Epilere hala bulaşmadılar bildiğim kadarıyla.
Şu an elime para tutuşturup tecih yapmamı isteseler, parayı LP olarak Heritage, SG olarak ta Jay Dee'ye basmayı tercih ederim. Gibson'un da ancak 70'ler hariç eski üretimlerine para bağlarım.
Birde ben buckethead signature standart lp hastasıyım.İleride düşündüğüm gitardı.Bu gitarda da uygulanıyor mu bu sistem?