3 yılı biraz geçkin süredir elektro ile ilgileniyorum. Belli bir seviyeye geldim ancak yetmiyor bana ve neredeyse son 1 yıldır boşa kürek çekiyormuşum gibi geliyor. Artık yeni müzikler bile keşfedemiyorum. Bildiğim , dinlediğim bütün müziklerden sıkıldım. Çalabildiğim veya yapabildiğim bütün müziklerden , antremanlardan sıkıldım. Çalmak istediklerim de çok zor. Andy James, Jeff Loomis, Paul Gilbert, Buckethead vb sanatçıların eserlerini çalmak benim hayat gayem olmuş durumda ama maalesef bu yolda sanırım yürümeden koşmaya çalıştım. Çok sıkıldım sanki gitarı elime alınca çalamıyorum. Her türlü önerinize aşığım. Elinizde keyifli pratikleri egzersizleri paylaşırsanız çok sevinirim beni ileriye taşıyacak en azından isteğimin yerine gelmesini sağlayacak keyifli müzikler felan da olur. İlgilenen herkese şimdiden teşekkürler.
Gitarı Bırakma Noktasına Geldim.
- Konuyu açan cadrian1
- Başlangıç tarihi
Ders aldınız mı daha önce? Armoni bilginiz ne seviyede ?
- Konu Sahibi Konu Sahibi
- #3
hocam bende farkındayım ders almam gerektiğinin ama maalesef ne param ne de vaktim var bunun için
Pratik etüdleri istemeyin, çünkü kafanız daha çok karışır, daha fazla batarsınız. Halbu ki, 3 ayda 3 senede ulaştığınız aynı yetkinliğe daha sağlam temellerle ulaşabilirdiniz. Öncelikle işin Armoni temelini iyi anlamalı ve üzerine belli aşamalarla ilerleyen pratiklerde gelişmelisiniz. Bunun da yolu sizi kendi başınıza ilerleyebilecek, dökümanları nasıl ve hangi aşamalarda kullanabileceğinizi kavrayabileceğiniz seviyeye getirebilecek kadar ders almaktır.
Haftada 1 etud projesi var, enteresan bir lick paylasmistim orda. Ben de sizin gibiydim, tablar korkunc geliyordu. Su anda tablara bakarak calamayacagimi dusundugum zamanki sarkilari calabiliyorum. Dinleyerek transkripsiyonunu yapmaya calisin. Temel armoni gerekecektir bunun icin de, internetten en azindan major ve ilgili minor gamlari ogrenin. Tum klavye uzerindeki notalari da ogrenin 3.telde B notasi nerede gibi. Her pozisyonda calmak kolay degil o yuzden onemli bunlar da.
Belirli bir sure gitari elinize almayiniz. Saydiginiz isimleri hic dinlemeyiniz hatta rock metal her ne dinliyorsaniz onlari da dinlemeyiniz. Baska sesler duymaniz gerek. Biraz klasik dinleyin, turku her ne olursa ama farkli Armoniyi oralarda da hissetmeye calisin. Sevdiginiz muzik turunu ve gitarinizi ozletin kendinize. 👍
Müzik insanın doğasında olan bir şey değil ki. İçinden gelmiyorsa artık kendini zorlaman bence saçma olur.
Benim farklı bir önerim olacak:
Gitarı bırakmak çok kötü bir şey değil.Özleyince geri dönebilirsiniz.
Gitarı bırakmak çok kötü bir şey değil.Özleyince geri dönebilirsiniz.
Gitar çalma amacını değiştirebilirsin. Anladığım kadarı ile bugüne kadar sadece tekniğini geliştirmek için disiplinli bir şekilde çalışmışsın. Fakat şuan motivasyon eksikliği yaşıyorsun.
Eğlenmek için çal bir süre. Tekniğini unut boşver, mutlu olmak için çal. Arkadaşlar edinebilirsin mesela. Tarz değiştirebilirsin bir süreliğine. Gitardan keyif almanı sağlayacak milyon tane yöntem var. Evet teknik geliştirmekte insanı çok mutlu ediyor ama ara sıra değişiklik iyidir 😉
Eğlenmek için çal bir süre. Tekniğini unut boşver, mutlu olmak için çal. Arkadaşlar edinebilirsin mesela. Tarz değiştirebilirsin bir süreliğine. Gitardan keyif almanı sağlayacak milyon tane yöntem var. Evet teknik geliştirmekte insanı çok mutlu ediyor ama ara sıra değişiklik iyidir 😉
Eric johnson dinleyip çalmanı tavsiye ederim🙂
İki şey söyleyeceğim. İkisi de tecrübeye dayalı şeylerdir. Lütfen bu açıdan değerlendirin.
1)Ne istediğinizi aslında bilmiyorsunuz. Siz şu anda kendinizi sıkıntıya sokmaktan başka bir şey yapmıyorsunuz o yüzden.
Nereden mi biliyorum ? Tutarsız davranıyor ve kendinizi sabote ediyorsunuz da ondan.
Ders almaya vaktiniz bile yoksa, gerçekte nasıl virtüöz gibi çalmayı umuyor olabilirsiniz ki ? Bundan daha saçma bir şey olabilir mi ? Siz gerçekten virtüöz olmayı kafaya koymuş olsanız, sizi bu mazeretler durdurabilir miydi sanıyorsunuz ?
Elbette ki hayır.
Sizinki bir takıntı sadece, kendisinin ismini bile bilmeyen hatunlara kafayı takıp uzaktan saplantı yapan elemanları hatırlatıyor biraz🙂
Bu yaşlarda böyle saplantılar olur, geçer sonra🙂
2)Kariyer başka, hobi başka şeydir.
Jeff Loomis veya Paul Gilbert dersler için gitarı bir kenara mı koyardı sanıyorsunuz ?
O adamlar müzisyen olmayı sizin yaşınızda çoktan kafaya koymuştu.
Siz ise, kabul etseniz de etmeseniz de, başka yoldasınız.
Uzun lafın kısası, biraz gerçekçi olun. Her gün düzenli ve saatlerce çalabileceğiniz bir ortam olmadan ASLA o adamlar gibi çalamazsınız. Ama onlar gibi çalmadınız diye sizin çalımınız da daha az değerli DEĞİL.
Gitar çalabiliyor olmanızın ne kadar kıymetli bir şey olduğunu fark edin ve kendinizi küçük görmeyi bırakın.
Not: "Bildiğim , dinlediğim bütün müziklerden sıkıldım" demişsiniz. Nedir bu müzikler ? Shred ve teknik-virtüözite odaklı olanlar dışında ne var dinlediğiniz ?
Sizden 1 yaş büyüğüm sanırım ve bahsettiğiniz şeyin çok benzerini bir süredir yaşıyorum (daha önce de yaşamıştım)
Çaldığımız/çalmak istediğimiz şeyler de yakınmış birbirine (Andy James, Paul Gilbert, Rusty Cooley vs)
Dürüst olmak gerek, en başta kendimize karşı.
Bende olay şuydu ;
Ben aslında gitar çalmaktan keyif almıyorum o dönemde, sadece çalmış olmak için ve '' hey bakın ben bunu yapabiliyorum'' demek için çalıyorum, @barrios hocamın dediği gibi gitar çalabiliyor olmamın ne kadar kıymetli bir şey olduğunu fark edemiyorum o zamanlarda.
Yaptığım şey şu oldu/oluyor.
Ara verin, bırakın gitarı bir süre, özlemek iyidir, aslında hayatımızı o ara verip nefes aldığımız zamanlarda daha çok yaşıyoruz ve hayatı yaşamak yaşayabilmek bence en önemlisi.
Daha sonra gitarı daha iyi olmak için değil, biraz keyif almak için çalın, başka şeyler çalın (mesela ben bi ara TSM ve Dubstep parçaları gitarla çalmayı deniyordum)
Eğer bu iş gerçekten içinizde varsa zaten tekrar başlayacaksınız ve gerçekten o adamlar gibi her gün düzenli ve saatlerce çalışmadan olmuyor 🙂
Çaldığımız/çalmak istediğimiz şeyler de yakınmış birbirine (Andy James, Paul Gilbert, Rusty Cooley vs)
Dürüst olmak gerek, en başta kendimize karşı.
Bende olay şuydu ;
Ben aslında gitar çalmaktan keyif almıyorum o dönemde, sadece çalmış olmak için ve '' hey bakın ben bunu yapabiliyorum'' demek için çalıyorum, @barrios hocamın dediği gibi gitar çalabiliyor olmamın ne kadar kıymetli bir şey olduğunu fark edemiyorum o zamanlarda.
Yaptığım şey şu oldu/oluyor.
Ara verin, bırakın gitarı bir süre, özlemek iyidir, aslında hayatımızı o ara verip nefes aldığımız zamanlarda daha çok yaşıyoruz ve hayatı yaşamak yaşayabilmek bence en önemlisi.
Daha sonra gitarı daha iyi olmak için değil, biraz keyif almak için çalın, başka şeyler çalın (mesela ben bi ara TSM ve Dubstep parçaları gitarla çalmayı deniyordum)
Eğer bu iş gerçekten içinizde varsa zaten tekrar başlayacaksınız ve gerçekten o adamlar gibi her gün düzenli ve saatlerce çalışmadan olmuyor 🙂
Alakalı görsel bulamadım.
''ÇALIŞMADAN HİÇBİR ŞEY OLMAZ''
Paul Gilbert geçenlerde bir videosunda Sabah kalkıp şu anda bile 12 saat boyunca kahvaltı ve 15 dk kahve molası dışında aralıksız gitar çalıştığından bahsediyordu.
Konuya farklı bir açıdan yaklaşmak istedim. Çünkü hemen hemen herkes aynı görüşte.
Ben işe çalışmak olarak yaklaşmayı doğru bulmuyorum. Gitar çalışmak bana irrite edici geliyor. Çalışmak kelimesi sanki zorunlu yapılan bir işmiş hissiyatı uyandırıyor 🙂
İçinizden geldiği şeyi yavaş da olsa çalın, gitar çalın yani. Virtüöz olmak istiyorsanız istediğiniz şeyleri daha çok çalmalısınız.
Teknik çalışmak bazılarında çok işe yararken bazılarında yaramıyor. Bahsettiğiniz tarzları çalmak için başka tarzlar da çalabilirsiniz, farklı disiplinler her zaman ufkunuzu açar.
İçinizden geldiği şeyi yavaş da olsa çalın, gitar çalın yani. Virtüöz olmak istiyorsanız istediğiniz şeyleri daha çok çalmalısınız.
Teknik çalışmak bazılarında çok işe yararken bazılarında yaramıyor. Bahsettiğiniz tarzları çalmak için başka tarzlar da çalabilirsiniz, farklı disiplinler her zaman ufkunuzu açar.