Hayal kırıklığına uğratan gitarlar.

Benim için bu gitar Musicman Majesty.

Türkiyede birkaç kere çalma fırsatı buldum çok rahst geldi. Sonra Çok heves edip yurtdısından almıştım ama bir ay kullandıktan sonra beğenmedim. Kasa çok ufak, çocuk gitarı gibi. Ergonomik denen kesimler hiç de rahat değil aslında. Kasanın kesimi de sağ el için rahat değil ve epey farklı geliyor. İlginç bir gitardı ama ben beğenmedim. Parça kalitesi de o kadar iyi değildi köprü hemen kararmaya, cilalı abanoz klavyesi renk kaybetmeye hemen basladı. Aslında pahalı bir gitar değil yurtdışında sıfırını indirimde 1700 dolara aldım ben, normal indirimsiz olarak da 2350den başlayan fiyatlarla bulunabiliyor. Yani ucuz denebilir. Ama türkite piyasasında değerlensirirsek 30 küsür bin tlleri hak edecek bir gitar değil asla
 
Benim için bu gitar Musicman Majesty.

Türkiyede birkaç kere çalma fırsatı buldum çok rahst geldi. Sonra Çok heves edip yurtdısından almıştım ama bir ay kullandıktan sonra beğenmedim. Kasa çok ufak, çocuk gitarı gibi. Ergonomik denen kesimler hiç de rahat değil aslında. Kasanın kesimi de sağ el için rahat değil ve epey farklı geliyor. İlginç bir gitardı ama ben beğenmedim. Parça kalitesi de o kadar iyi değildi köprü hemen kararmaya, cilalı abanoz klavyesi renk kaybetmeye hemen basladı. Aslında pahalı bir gitar değil yurtdışında sıfırını indirimde 1700 dolara aldım ben, normal indirimsiz olarak da 2350den başlayan fiyatlarla bulunabiliyor. Yani ucuz denebilir. Ama türkite piyasasında değerlensirirsek 30 küsür bin tlleri hak edecek bir gitar değil asla
Majesty gitarınin bilmem kaç tane türevi, yılına çıkan modeli var. Hepsi de farklı materyal kalitesinde. Siz hangi modelden bahsediyorsunuz? Çocuk gitarı gibi demişsiniz, ayakta çalınması için tasarlanmış diye biliyorum. O yüzden Majesty ve JP diye iki kasası var john petrucci nin. Ha bana sorarsanız kesinlikle ona verilecek parayla j custom alınabilir. Getirtilebilseydi bir sterling majesty almak isterdim ama rosewood tuşeli olduğu için getirtilmiyor.
 
Aynen bende de Epi SG G-400. Oldum olası sevmediğim alnico classic manyetikler ve neck dive ile "nerden bulastim" dedirten gitardı.

JEM-JR. Aslında gitar çok güzeldi, gerçekten düzgün ve iyi bir işçiliği vardı. Ama o quantum manyetikler bana gore değil. Belki sadece metal müziğe odakli manyetiklerdir ama vintage tonlara cok uzak.

Squier Affinity maple tele. Çiğ bir sap ( ince zimparasi yeterince yapılmamış cilasız sap), kötü fret işçiliği ve hatta pürüzlü fret yüzeyi, birbiriyle alakasız fret yukseklikleri, karaktersiz gitar tonu...internetten aldim, adam etmek icin üzerine para döktüm ve sonra mojo eksikliginden sattım 😊. Bir daha asla Squier Affinity gitar almam elime.

Takamine EG523SC. Dev gibi jumbo kasa bu gitari yaklaşık 10 yıl önce yorumların gazına gelip almıştım. Kullanması zor (bu gitarın suçu değil tabii), tonu cırtlak, mid frekansları eksik, bası desen o da yok bir gitardı ve birkaç yıl "gitar güzel de muhtemelen ben anlamiyorum" diye kendimi avutarak nefret ederek kullandım. Sattıktan sonra cok daha güzel akustik gitarlar olduğunu anladım tabii.

Gibson Les Paul Traditional pro II. Bu gitar mükemmel olmakla birlikte geniş ve kalın sapına bir türlü alışamadım, hatta elimde bir yerde neredeyse yara oluşacaktı. Benzer durumu Epi Joe Bonamassa LP ile yaşadım. Kapkalin sap ve birazcık tremolo efekt için kalın kolu sürekli elimin dibinde duran hantal kallavi Bigsby tremolo. O Bigsby içeren hicbir gitarı evime sokmam ben.
 

Geri
Üst