Kanser

veneficus demiş ki:
umarım bu yazdıklarımı okursunuz.kanser ailemden geliyor,tamamen genetik bi olay.anne tarafımdan oluşan bişi.annem 5 sene önce kanserden öldü.dedem ve kuzenimde aynı şekilde kanserden öldüler.2 sene önce erkek arkadaşım akciğer kanserinden hayata gözlerini yumdu.hep bu sigara illeti yüzüne 23 yaşında öldü.kafamda bi tümörle senelerdir yaşıyorum ki,ameliyat olursam büyük ihtimal ameliyat masasında kalıcam.yavaş yavaş kafamdaki beni eritiyor ama daha yaşamaya devam edicem.böylesi kötü tabiri caizse lanet olası yıllar geçirdim.kendimi geçtim ama en sevdiklerim kanserden dolayı öldü.şuanda halen anne tarafımdaki bi iki kişide bu bktan hastalık var.

çok üzüldüm,acı çektim günleri geçtim aylarca ağladım.sürekli olarak gözlerim ağlamaktan şişti.kaybettiklerimi düşündükçe içim geçti.ama şunu artık iyi biliyorum insan bi şekilde yaşamına devam ediyor.etmek zorunda aslında zoraki veya içten gelerek.ben güçlü kalmayı ercih ettim.acıları içime gömmeye çalıştım.kendimi üniversitede derslere verdim,bass gitara,müziğe verdim,başka şeylerle uğraştım.bi taraftan yapmak istediklerimi yaparken diğer yönden kafamın rahat olmasını sağladım.şimdi düşünüyorum iyiki bunları yapmışım.ciddi anlamda çektiğim acıyla yaşamaya devam edemezsim,bi şekilde bu acıya kabuk bağlatmak zorundaydım.öylede oldu diyebilirim.yaşam devam ediyor,hayat ne olursa olsun yaşamaya değer.ilkbaharda yağan yağmurla etrafta olan toprak kokusu,güneş doğduğu zaman etraftaki ışık oyunları,gitarı karıştırdığım zaman çıkan melodiyi duymam,çevreyi asıl önemlisi herşeyi hissetmem bana yaşadığımı hatırlatıyor.yaşıyorum ve bu hayat benim,iyi bi şekilde hayatta oynamam lazım.güçlü,iradeli,kararlı olmam lazım.öylede yaptım.kendime baktım ve en önemlisi beni kocaman seven bi babam bi de çatlak kız kardeşim var.

ne olursa olsun en başta kendimden önce beni sevenleri düşündüm.şuanda kendi halimden memnunum.yakınlarını kaybedenlerin başı sağolsun.elbet her insan ölümle tanışacak.aslında ölmek istemiyorum yaşamak istiyorum.ama doğanın bi kanunu veya tanrı'nın isteği kim ne derse desin ölüm bi gerçek.ama ölene kadar ben hayatımın tadını çıkartıcam,sevdiklerimle başbaşa ve istediklerimi yaparak kendimi dahada geliştirerek yoluma devam edicem.şuanda oluma devam dahi ediyorum.kafamdaki it beni zorluyor bazı zamanlar.başım ağrıyor çatlıyorum.çabuk yoruluyorum kanımı çekiyor bazen.herkes içebilirken ben bakakalıyorum.canım bişi istese acaba dokunurmu etkisi olurmu diye iki kere düşünüyorum.ama sonuç beni eritse dahi umrumda değil.gerçi alıştım artık sonuçta parçam olarak kaldı.onunla devam ediyorum.ama istediklerimi yapmamda veya yaşam sevincimi kırmada mani değil artık.takmıyorum bile.

bi de eğer sigara içiyosanız bırakın.ciddi diyorum bu sigara illeti kanser yapıcı başka bi element sebep.erkek arkadaşımı kaybetmeme neden oldu.aslında kanser bünyeye göre ortaya çıkıyor yani akciğer kanseri.10 sene sonrada olabilir belki 1 sene sonrada.ama içmeyin derim herşekilde.hem zaten insanın sağlığını engelliyor biçok açıdan.kendinizi düşünmüyosanız ailenizi düşünün,sevdiklerinizi düşünün.keşke demeden bırakın hiç içmeyin.

aslında yazmaya niyetimde yoktu,ama içimden geldi karalıyım dedim bende.ne olursa olsun acı asla dinmez.bende arada üzüntüye giriyorum yine hıçkırıklarla ağlıyorum.ama kendimi toparlamayı başardım.hayat devam ediyor insan kendine bakmalı ve devam etmeli.sigarayıda cidden kullanmayın umarım bırakırsınız içenler varsa.

Yaşama bağlılığın takdir edilecek birşey.İnan sağlığı son derece iyi olup ot gibi yaşayan bir sürü insan var.Onlar zaten yaşayan ölüler.
Arkadaşım umarım atlatırsın bu problemi.Çevrende yaşadığın olaylar içinde çok üzüldüm.

Bende 10 yıl kadar sigara içtim.2 ay önce bir bebek sahibi oldum ve onun hayatı için bıraktım sigarayı.Şu an sağlıklı olmama rağmen bir gün ölümün beni de yakalayacağını biliyorum.Bugün veya yarın bilinmez.Ölüm bir gerçek ve yaşadığımız zamanı senin dediğin gibi gerçekten "yaşayarak" tüketmeliyiz.Yaşayan ölü olmadan bitirmeliyiz bu ömrü.
 
Maalesef bizim de genetik . Hem anne tarafı hem baba tarafı kanserli hastalar dolu ...

Babam mide kanseri oldu. Midesini olduğu gibi alıp, yerine bağırsaktan yapay bir midemsi yaptılar. Karaciğerinin yarısını aldılar. Safra kesesini aldılar. Gırtlağına spiral taktılar. İllet her yere bulaşmış.

Babam ameliyatları bitince kemoterapi tedavisi görmeye başladı. Hastaların bir çoğu bu tedaviyi tamamlayamadan ölür. Ancak kendisi azimle mücadele etti. Biz de ettik. Mesela her şeye kızardı. Her şeyi unuturdu.... Yemek yiyemezdi... Gün boyu yatardı. Ama asla vazgeçmezdi. 🙂 Hep iki kelime edicek güç bulursa " Sırtımı kaşı ulen " derdi ... 😀

Kanser yenilmeyecek bir hastalık değil. Yeterki hayata sarılabilelim... Aynı babam gibi .... Kendisi şu an 61 yaşında .Kanser olduğunda 58 idi ...
Ama bu hasta adam, midesiz halde , her gün 4 kilo mandalina, portakal yerdi. Yedi öğün yemek yiyip sürekli enerji verici şeyler yerdi ... Hususi kuş avlar ona pişirirdik. Ve yine bu adam, o haliyle bir belediyeye başdanışman oldu. Hayat böyle ...

Daha sonra , bir hastalığa daha yakalandı ve felç oldu. Eli kolu tutmuyor konuşamıyordu ... Ama kaşıyla gözüyle sırtımı kaşı ulen diyordu 😀 2 ayda yine dikildi ayağa .... Şimdi yazlıktayız ... Ohhh , bu seferde tutturmuş asmaları budayacam, havuzu yapacam felan diyor. Bir işi yok. Ama Türkiye gazetesinde yazacağım diyor . ( Eskiden yazıyordu zaten. Bknz : Hüseyin Tanrıkulu ) Yaaaaa , yaşam ile cilveleşmeyeceksin. Tutup koparacaksın. Babam tutar ve koparır. Siz de öyle olun .

Kalın sağlıcakla ... ( yazarken ağladığım için cümleler aşırı düşük oldu. Kusura bakmayın )
 
The_Memory_Remains demiş ki:
Maalesef bizim de genetik . Hem anne tarafı hem baba tarafı kanserli hastalar dolu ...

Babam mide kanseri oldu. Midesini olduğu gibi alıp, yerine bağırsaktan yapay bir midemsi yaptılar. Karaciğerinin yarısını aldılar. Safra kesesini aldılar. Gırtlağına spiral taktılar. İllet her yere bulaşmış.

Babam ameliyatları bitince kemoterapi tedavisi görmeye başladı. Hastaların bir çoğu bu tedaviyi tamamlayamadan ölür.
işte buraya kadar tamamen aynı şeyleri yaşamışız ve biz tamamlayamadık tedaviyi tek fark babam 46 yaşındaydı...
babam her zaman iyileştim diyordu bir sürü planı vardı tedavi bitince yapacağı
ama ilk 6 ayı atlatamadık ne yazık ki
 
tedavi bitince hasta kanseri yenmiş olmuyor değil mi? Mesela kişi kemoterapi olmuyor artık ama 3 ayda bir kontrolden geçiyor. Bu, onun kanserle yaşadığını mı gösterir?
 
özellikle doğu karadeniz bölgesinde bu illet çok yaygın.benim de bir sürü akraban kansere yenik düştü.

allah bütün kanserlilere güç,şifa versin.umarım hepsi sağlığına kavuşur.
 
marzeleka haklı..
Şu çernobil zıçtı güzel Karadeniz'imin içine.
Bende dedemi kaybettim 98'de.Prostat kanserinden.Sağlığınızın kıymetini bilin arkadaşlar.
 

Geri
Üst