Yazdıklarınıza kendi tecrübemi de ekleyerek iki tespit yapmak istedim. Bahsettiğiniz şeyler birbiri ile ilişkili aslında, en azından benim tecrübem bu yönde.
1)Son derece yetenekli, ama kariyeri OLMAYAN gitaristler-müzisyenler türedi. Bu da internet ve özellikle youtube sayesinde oldu. Artık albümü olmayan veya yapmayan virtüözlerimiz var. Bunlar youtubeda video çekiyor-ders veriyor vs... ÜRÜN satıyorlar. Kendi ürettikleri (ders vs...) veya başkalarının üretiklerini (plug in, amfi, pedal, cart curt. ..)
Üzülerek de olsa söylüyorum; yaptıkları iş aslında satış temsilciliği. Bir şey üretilmeyince insanlar kendini keşfedip ilerleyemediğinden, bu arkadaşlar teknik olarak ilerlese bile müzikal olarak yerinde sayıyorlar.
2)Bu durum hem profesyonellere hem de amatörlere de sirayet ediyor. Artık özgün üretim (albüm) yerine cover yapmak ağır basıyor. En iyi ihtimal ile tek tük şarkı çıkıyor. Amatörlerin işi daha da zor, çünkü grupmuş, canlı performansmış filan da olmayınca motivasyon çöküyor. Onun yerine tüketim (GAS) ve tembellik geliyor. (bkz: "Müziği bıraktım, bütün setup satılık" ilanları...)
Kayıt-kuyut işlerinin evde yapılabilmesinin getirdiği olağanüstü kolaylıklar var, ama insanlar tümüyle devreden çıkınca da denge bozuluyor. Davulcunun-basçının kendi getirdiği enerjiyi, midi trackleri humanize ederek yakalamak mümkün değil çünkü. Öyle ya da böyle, o bir makine işte....
Çözüm, olsa olsa aynı kafada ve benzer şekilde üretim yapmak isteyenlerin birbirini bulup bir şeyler yapması olabilir. O da işte denk gelirse tabii... Aksi takdirde müziği bilgisayara ve internete hapsetmenin sonu tükenmek ne yazık ki. Bir yerden sonra da insan daralıyor işte...
"Şunu alın, sesi daha iyi..." Evet ama RUHU YOK be birader.
Yok işte.
Son düzenleme:
