Bass gitarla aktif olarak ilgilenmiyorum fakat konuyu açan arkadaşa şu konuda katılıyorum. Yani bu işin içine girmeden her şey göründüğü gibi güzel ve kolay geliyor. Ve haklı olarak pek bu işin içinde olmayan kişi bir mp3 dinlerken duyamadığı bass ların duyabildiği elektro sololarından daha değersiz ya da daha kolay olduğunu düşünür.
Halbuki nitelikli bir bassçının özellikle armoni bilgisinin iyi olması gerekiyor. Armoni müziğin matematiğidir, alfabesidir. Yani biraz da "çalışmak" kısmıdır.
İyi çalmak kısmına gelince ise iyi çalmak şudur bana göre: Tanınmış gitarcıların kendilerine has bir tonu , bir stili olur. Ben buna "gitarcının cümleleri" diyorum. Siz buna solo stili diyebilirsiniz. Gitarda kurduğu cümlelere göre insanlar tanınır. Yani misal bir solo dinlediğinizde atıyorum aa bak bunu kesin David Gilmour çalıyor diyebilirsin. İşte bu David Gilmour'ın kendine has kurduğu cümlelerden dolayı oluyor. Bir bakıma "ton parmaklardadır." olayı kesinlikle doğru bana kalırsa.
İşte benim görüşümce iyi gitarcı olmanın tanımı budur. Peki bu nasıl olur ? Gitarı öğrenirken yanında güzel bir armoni bilgisi ile bu eğitimi harmanlarsınız. Çünkü sizin de cümlelerinizin olması buna bağlıdır. Armoni demiştim müziğin matematiğidir, alfabesidir diye. Alfabeyi öğrenmeden kendi cümlelerinizi yazamayacağınız gibi iyi bir armoni bilgisi ile tekniğinizi geliştirdiğinizde yavaş yavaş doğaçlama kabiliyetiniz doğar ve gelişir. Ardından yine zevkleriniz,tekniğiniz ve bütün bu anlattıklarım doğrultusunda yavaş yavaş sizin de kendi cümleleriniz, tarzınız oluşur.
Yoksa iyi çalabilmek gitar bilindik şarkıları internetten akor ve tablarını ezberleyip de çalabilmek değildir bana göre.
Sonuç olarak öyle veya böyle bir şekilde bu işler emek istiyor.
Tavsiyem, ciddi anlamda müzikle öyle veya böyle bir şekilde tanışın. Öğrenmenin yaşı yoktur fakat öğrenirken dikkat etmeniz gereken ayrıntılar illa ki olacaktır. Misal ne öğrenmeye çalışırsanız çalışın, kaliteli bir eğitim almaya uğraşın derim. Çünkü -gitar tekniği adına konuşuyorum- bizzat çektiğim bir sıkıntı da şudur ki sıfırdan gitar öğrenmek, yanlış alışkanlıklarla dolu bir tekniği düzeltmeye göre daha kolay olabiliyor.
O yüzden bu işi çok da sallamasyon yapmayın. Zaten içinizde bir istek varsa bir takım şeylerden feragat edip de bir şekilde başlarsınız zaten. Misal günde 2 paket sigara içiyorsanız bunu 1 pakete düşürüp o parayla kursa başlamak gibi. Veya işten çıkınca eve 1 saat geç gelmek gibi. Tabiki bunlar basit örnekler. Ciddi emek, vakit ve yerine göre maddi durum isteyen bir kavramdan söz ediyoruz burada ama benim demeye çalıştığım şu ki bir yerden başlayın gerisi gelir diyorum. Ayrıca ben size ısrarla müziğe bir yerden dalın diyorum çünkü çoğu zaman insanlık hali olarak kötü durumlara düştüğünüzde müzik sizin en yakın arkadaşınız, terapiniz, doktorunuz olabiliyor.
İlkokulda müzik öğretmeniniz size senin ne güzel sesin var bak şuraya şuraya başlasana diyip yönlendirmemiş olabilir. Ama bu işlere bulaştıktan sonra emin olun gerek kendiniz gerekse bu bağlamda oluşacak çevreniz yardımıyla "gizli kalan yeteneklerinizin" de farkına varabileceğinize inanıyorum.
Yanlışım olduysa affola, saygılar, iyi forumlar.