Tutunamayanları okuyana dek kitaplarda beğendiğim satırların altını çizme huyum yoktu; ancak bu kitabı okurken kalem elimden düşmedi ve satır altları perişan oldu kalemin bıraktığı izden. kitabın ortalarında selimin bunu da alaya almış olduğunu görmek tuhaftı: ''Kitaplara ithaflar yazmak, beğenilen satırların altını çizmek, sayfaların kenarına düşüncelerini yazmak; Selim'e kendini elevermek, insanların ortasında çırılçıplak kalmak gibi geliyordu.İnsanların kitaplara birtakım çizgiler çizmeye, kelimeler yazmaya hakkı yoktu.Herkesin düşünebileceği satırları yazmak saçmaydı.Her insanın kendine önzgü düşünceleri gizli kalmalıydı: yalnız kendi bilmeliydi bunları... '' bu cümleyi okuduktan sonra kalem masa ve elim arasında gidip geldi ; ancak bu kitabı okurken kalemi terk etmek mümkün değildi...aslında kitaptan çok bir ayna gibiydi; içe tutulan. küçük bir alıntı: ''Düşünceler göklere yükseliyor; fakat vücut toprağa bağlı.'' (Tutunamayanlar)