Hani yer yarılsa da içine girsem denilen anlar olur ya, benim sık sık başıma gelir onlar. İki üç hafta önce çocukluk arkadaşımın düğünü (evlene evlene bitemediler lan, bıktım düğünlerden). Bekar saplar olarak oturuyoruz güzel güzel, şanımıza yakışır emmeli gömmeli bir konu da dönüyor ortada. Ben bir ara artık neyi vurguluyorsam malum el hareketini yapıyorum. Avuç içi karşıya bakacak şekilde el bilekten dik, kolla ileri geri piston hareketi, kısaca "koyarlar" hareketi. O an bir ışık görüyorum sol tarafımızda ve kameranın bizi çektiğini farkediyorum. Ardından salonun en görünür yerindeki koca ekranı görüyoruz, düğün kapalı devre yayınlanıyor. Bütün salon bizi izliyor o an 😀
Yarın bir gün aile büyükleriyle, ne bileyim ilerde çoluk çocuklarıyla oturacaklar o kaseti izleyecekler belki. İnşallah kaseti montajlarken kesmişlerdir 😀
Yarın bir gün aile büyükleriyle, ne bileyim ilerde çoluk çocuklarıyla oturacaklar o kaseti izleyecekler belki. İnşallah kaseti montajlarken kesmişlerdir 😀