Korkunun sebebi belirsizliktir. Sahne korkusu, adam olup sahnede çalacağın şarkıları doğru düzgün çalıştığında kaybolan bir şeydir, ne yapacağın belliyse korkmazsın. Ben ne adamlar tanıyorum her sahnede heyecan basan. Sebebi de şu; hasbel kadar sahne bulup defalarca kez söylemiş olduğu şarkıları 1 kere bile adam akıllı nota bilerek çalışmadığı için, albüm kaydında duyduklarını taklit etmeyi şarkı söylemek sandığı için her seferinde "acaba sıçar mıyım?" korkusuyla heyecan yapıyor. Otur çalış, vokalinle hangi notalara basman nerede nefes alman gerektiğini detaylı çalış, o zaman heyecanın tedirginlik olarak değil, coşku olarak vücut bulur.
Hic alakasi yok, bahsettiginiz seyin adi sahne korkusu degil tembelliktir.
Sahne korkusu dedigimiz, orjinal adi sahne anksiyetesi kendini sadece sanatsal icrada degil, topluluk onunde yalniz kalinan her turlu faaliyette gosterebilir.
Buna koca koca sirketlerin hayati kararlarini veren Ceolarin bir cogunun konferanslarda konusamamasindan tutunda, 4 kisilik juri onunde sesi kisilan hemsire adaylarina kadar koca bir yelpazede sayisiz ornek gosterebiliriz.
Tibbi olarak teshis almis, profesyonel olarak sahne isi yapan insanlarin bile yer yer gerek psikolojik gerek ilacli tedavilerle destek aldigi bir durumdur.
Tembellikle karistirmak isini ask ve disiplinle yapan her sanatciya saygisizliktir.
Ayrica sahne korkusu-heyecani sanatsal icranin yegane tetikleyicisidir.