Sessiz Kalmak
- Konuyu açan Bloody_Wolverine
- Başlangıç tarihi
Sessiz kalmak, kimi zaman karşındaki insanı bir nevi manipule etmek anlamına gelebilir. Fakat bu davranışın sinir bozucu düzeyleri de bulunmaktadır.
Karşılıklı diyalog halinde olunması gereken durumlarda, taraflardan birinin sessiz kalmayı tercih etmesi, art niyet olarak da algılanabilir.
Mesela ben anlattığım şeyi ısrarla anlamamakta olan birine karşı bu taktiği kullanabilirim. Fakat "sessiz kalmak" eyleminin en güzel kısmı, bunun kaçınılmaz olduğu zamanlardır. Bir örnek vermek gerekirse; alttan almak durumu. Karşımdaki kişi öfkeliyse ve bunu da bilinçli yapmıyorsa, bunu anladığım an, öfkesinin dinmesini bekler ve bu sırada sessizliğimi korurum. Aksi takdirde, karşımdakini tahrik edeceğimi ve olayların kısır bir döngüye girip, tatsızlaşacağını tahmin ederim.
İnsan ilişkileri bazında ele alındığında yapabileceğim yorum budur.
Karşılıklı diyalog halinde olunması gereken durumlarda, taraflardan birinin sessiz kalmayı tercih etmesi, art niyet olarak da algılanabilir.
Mesela ben anlattığım şeyi ısrarla anlamamakta olan birine karşı bu taktiği kullanabilirim. Fakat "sessiz kalmak" eyleminin en güzel kısmı, bunun kaçınılmaz olduğu zamanlardır. Bir örnek vermek gerekirse; alttan almak durumu. Karşımdaki kişi öfkeliyse ve bunu da bilinçli yapmıyorsa, bunu anladığım an, öfkesinin dinmesini bekler ve bu sırada sessizliğimi korurum. Aksi takdirde, karşımdakini tahrik edeceğimi ve olayların kısır bir döngüye girip, tatsızlaşacağını tahmin ederim.
İnsan ilişkileri bazında ele alındığında yapabileceğim yorum budur.
Çok sinir bozucu anları vardır bunun.
Ya kafa olarak maço olacaksınız, ya da cinnet geçireceksiniz.
Özellikle erkekseniz durum daha vahim. Kavga ediyorsunuz, bir konuda tartışıyorsunuz. Sevgilinize bağırma hakkınız yok, hele fiziksel şiddet asla. Karşınızdakinin insan olduğunun farkındasınız, yani iradesi var, düşünüp karar verebilen, kendi tercihleri olan. Bu yüzden onu yönlendirmek saygısızlıktır, onun düşüncelerini ve iradesini kontrol altında tutmak bir hayvanla beraber olmakla eşdeğerdir.
Bu durumda tartışma esnasında, siz sorunu anlatırsınız, bu bu var, bunları sorun yapmakta haklı mıyım? Cevap evet. Peki çözüm ne? Ne yapmalıyız?
İşte o an; sessizlik. Karşı taraftan gözleri kaçırmış sessiz bir düşünce.
Bunlar gerçekten sence de sorun mu yoksa ben mi büyütüyorum? Cevap sen haklısın. Peki ne yapalım çözüm ne? Sessizlik. Hatalı olduğunu kabul ediyorsun peki sonuç? Sessizlik.
Öüzr dilese tamam diyeceğim, nolacak yani, benim istediğim dialog içinde halledebilmek. Öyle törenli bir özür de değil, ya kusura bakma işte geçelim boşverelim bilinçli değildi dese tamam.
Yok sessizlik. Peki öyleyse benim aklıma şöyle bir çözüm geliyor; şu şu olsa nasıl olur? Tabi burada karşı tarafın istemeyeceği bir çözüm. Ama bana başka çıkar yol kalmıyor. Karşı taraftan gelen cevap; bir sessizlikten sonra (bir kaç defa soruyorum tabi) sen nasıl istiyorsan.
Yahu niye ben isteyeyim?
Neyse, bir kaç konuşma daha ve hep sessizlik.
Tartışma isteği içindesin, ufacık bir dialogla her şey çözülecek. Ama haksız tarafın sessizliği...
Vallahi bitiriyor beni.. Yok yok, hiç gerek yok böyle şeylere :?
Ama bazı anlar vardır, (köşe yazısı gibi oldu bu giriş) sessiz kalmak yakışır ona, estetik durur..
Ya kafa olarak maço olacaksınız, ya da cinnet geçireceksiniz.
Özellikle erkekseniz durum daha vahim. Kavga ediyorsunuz, bir konuda tartışıyorsunuz. Sevgilinize bağırma hakkınız yok, hele fiziksel şiddet asla. Karşınızdakinin insan olduğunun farkındasınız, yani iradesi var, düşünüp karar verebilen, kendi tercihleri olan. Bu yüzden onu yönlendirmek saygısızlıktır, onun düşüncelerini ve iradesini kontrol altında tutmak bir hayvanla beraber olmakla eşdeğerdir.
Bu durumda tartışma esnasında, siz sorunu anlatırsınız, bu bu var, bunları sorun yapmakta haklı mıyım? Cevap evet. Peki çözüm ne? Ne yapmalıyız?
İşte o an; sessizlik. Karşı taraftan gözleri kaçırmış sessiz bir düşünce.
Bunlar gerçekten sence de sorun mu yoksa ben mi büyütüyorum? Cevap sen haklısın. Peki ne yapalım çözüm ne? Sessizlik. Hatalı olduğunu kabul ediyorsun peki sonuç? Sessizlik.
Öüzr dilese tamam diyeceğim, nolacak yani, benim istediğim dialog içinde halledebilmek. Öyle törenli bir özür de değil, ya kusura bakma işte geçelim boşverelim bilinçli değildi dese tamam.
Yok sessizlik. Peki öyleyse benim aklıma şöyle bir çözüm geliyor; şu şu olsa nasıl olur? Tabi burada karşı tarafın istemeyeceği bir çözüm. Ama bana başka çıkar yol kalmıyor. Karşı taraftan gelen cevap; bir sessizlikten sonra (bir kaç defa soruyorum tabi) sen nasıl istiyorsan.
Yahu niye ben isteyeyim?
Neyse, bir kaç konuşma daha ve hep sessizlik.
Tartışma isteği içindesin, ufacık bir dialogla her şey çözülecek. Ama haksız tarafın sessizliği...
Vallahi bitiriyor beni.. Yok yok, hiç gerek yok böyle şeylere :?
Ama bazı anlar vardır, (köşe yazısı gibi oldu bu giriş) sessiz kalmak yakışır ona, estetik durur..
ya abi o sorunu bende bir aralar yasıyorum yıne ara sıra yasadıgım oluyor benımkının sebebi abi bulunmak istemedıgım yerlerde bulundugumdan kaynaklanıyor mesala bir sürü amele tayfasının arasındayken konusmayı pek sevmem cunku onlarla konusucak seyım olmaz onların sohbet bellıdır ya karı kız yada araba yada futbol, ulan ben nıye normal bır ınsan olamadım ya istesemde istemesemde her yönümle cogu insana aykırı düşüyorum... üsteki bir arkadasımızın da dedıgı gibi
Hadiseler karşısında edepli adabını bozmayıp sessiz kalırsa, edepsiz kendini adam zanneder.
vede hep bu sözü yaşıyorum ayrıca banada yuksek sesle konusmak kabalık gibi gelıyor ama samimi arkadas ortamında bende bayağı bir bagırıyorum galıba ya 🙂 azmı dayak yemenın esıgıne geldık gercek arkadaslarımla bunun yuzunden 🙂
Hadiseler karşısında edepli adabını bozmayıp sessiz kalırsa, edepsiz kendini adam zanneder.
vede hep bu sözü yaşıyorum ayrıca banada yuksek sesle konusmak kabalık gibi gelıyor ama samimi arkadas ortamında bende bayağı bir bagırıyorum galıba ya 🙂 azmı dayak yemenın esıgıne geldık gercek arkadaslarımla bunun yuzunden 🙂
labyrinth demiş ki:
off abi şiir gibi adamsın ya...
🙂 😉
Metallic-Aga demiş ki:
çok doğru söylemişsin...
Bazen iyi bir cevaptır sessiz kalmak ,ama illa bir şeyler söylenmesi gerekiyorsa ve de sessiz kalınıyorsa bir kabulleniştir. Bazen bir protesto eylemidir söylenenlere. Çoğu zaman çığlıkların, haykırışların, vazgeçmenin sözcükleri bastırmasıdır.
C
-chilecash-
genelde insanlar moralleri bosuk olduunda sessiz kalırlar snn kardeş hiç bunalımdn çıkmıo heralde şaka🙂yaw kısık sesle konşmasnn belli bi nedeni olmaya bilir yüksek sesle konuşmak gibi belirli nedn yok.kardeşnle knştnmu hiç knşmuosa yüksek sesle psikytr götrn ilerdede böle olursa kötü bnm bi ark. var öle alçk sesle konuşuo inceği durağı bile söleyemio inmesi gereken yerdn çok sonra inmk zornda kalıo
Sessiz kalan kisiler, insanlarla aralarina belli bir mesafe koymus, burunlari havada yürüyen, cevredekileri görmezden gelen ve bos laflara kulak kabartmayan kisiler olarak bilinir kimiler icin. Kimileri onlardan korkar, kimileri ise saygi gösterir. Sessizlik en iyi cevap midir? O zaman herkes neden bu kadar tartisir, konusur. Sunu söyleyeyim; insan hakarete, haksizliga, iftiraya ugradi mi sessizlik aslinda hicte iyi bir cevap degildir. Ama sessizligin insana cazip gelen bir yani da vardir. Dikkatleri tamamen üzerine ceker. Dil dökmekten yorulan bir gevezenin yapamadigini, sessizligiyle karsisindakinin gözünde otoriter sahibi olan kisi bunu soguk kanlilikla yapabilir. Gevezeler sessizleri bir de aptal ve kit görürler ki bu "Sessiz Kalmak" basliginin altindaki bunca mesaj bu düsüncelerini coktan cürütmüstür.
"Kim bilir kafasinda ne seytanliklar dönüyordur" diye korkulan, "hakkinda pek fazla sey de bilmiyorum ki" diye de ister istemez karsi tarafin da mecburiyetten araya koydugu mesafe ile bir de yalniz kalan kisidir sessizler.
Hem sessiz hem de yalnizimdir genelde. Ama hayatimdan oldukca memnunum. Bana sorarsaniz gittigim cogu yerde dikkatleri üzerime de toplayabiliyorum sessiz olmama ragmen ve bu bana güven veriyor. Bir arkadasin da yazdigi gibi aile icinde olabildigine simarik, cok konusan ama toplum icinde sessizimdir.
Öyle sessizimdir ki bazen konusmak istesem de konusacak birseyler ararim dakikalarca ve bulamam. Böyle durumlarda sesim kisilir ve söyledigim seyleri defalarca tekrar etmek durumunda kalirim. Bir de sehvet anlarinda ses kisikligi olur ama bu konu disindadir 🙂
Kisa bir süre önce yasadigim komik bir olayi da anlatamadan gecemicegim. Gecenlerde bir partideydim yine cogu zaman oldugu gibi kendi yalnizligimla beraber oldukca kalabalik cilgin bir parti. Yalnizligimdan o kadar memnun tüm güzelleri seyrederek ve su gibi ictigim bol birali bir parti. Bir ara ayakta durmaktan yoruldum ve sahnenin önünde yine oldukca güzellerin yaninda oturdum. Eglence yine oldugu gibi akiyor tabi. Otur, otur ve güzellere bak olmaz tabi. Bir de muhabbet tutturayim diye bir istek geldi icimden. Ama o kadar sessiz o kadar yalnizim ki yukarida bahsettigim gibi bu durumda güzeller de benim ilk basta onlara aldigim mesafeyi onlar da bana aldilar. Olacak is degil, pismanim bundan. Ama kizlar bana bakip gülüyorlar, yoksa bana mi öyle gelmisti? Bir süre sonra kizlardan biri yanima yaklasti, o gürültüde kulagima dogru kafasini uzatti tamam dedim Hakan bir adim attilar geri cevirme diyorum icimden. Kiz bana fermuarimin acik oldugunu söylemez mi 🙂 "Yok" dedim, bu pantolonon modasi böyle. Dikkat cekmek icin yariya kadar kapaniyor sadece... Tabi muhabbet böyle keyifle, gülmekle baslamis olsa da ne yalan söyliyeyim kizarmadim degildi 🙂
"Kim bilir kafasinda ne seytanliklar dönüyordur" diye korkulan, "hakkinda pek fazla sey de bilmiyorum ki" diye de ister istemez karsi tarafin da mecburiyetten araya koydugu mesafe ile bir de yalniz kalan kisidir sessizler.
Hem sessiz hem de yalnizimdir genelde. Ama hayatimdan oldukca memnunum. Bana sorarsaniz gittigim cogu yerde dikkatleri üzerime de toplayabiliyorum sessiz olmama ragmen ve bu bana güven veriyor. Bir arkadasin da yazdigi gibi aile icinde olabildigine simarik, cok konusan ama toplum icinde sessizimdir.
Öyle sessizimdir ki bazen konusmak istesem de konusacak birseyler ararim dakikalarca ve bulamam. Böyle durumlarda sesim kisilir ve söyledigim seyleri defalarca tekrar etmek durumunda kalirim. Bir de sehvet anlarinda ses kisikligi olur ama bu konu disindadir 🙂
Kisa bir süre önce yasadigim komik bir olayi da anlatamadan gecemicegim. Gecenlerde bir partideydim yine cogu zaman oldugu gibi kendi yalnizligimla beraber oldukca kalabalik cilgin bir parti. Yalnizligimdan o kadar memnun tüm güzelleri seyrederek ve su gibi ictigim bol birali bir parti. Bir ara ayakta durmaktan yoruldum ve sahnenin önünde yine oldukca güzellerin yaninda oturdum. Eglence yine oldugu gibi akiyor tabi. Otur, otur ve güzellere bak olmaz tabi. Bir de muhabbet tutturayim diye bir istek geldi icimden. Ama o kadar sessiz o kadar yalnizim ki yukarida bahsettigim gibi bu durumda güzeller de benim ilk basta onlara aldigim mesafeyi onlar da bana aldilar. Olacak is degil, pismanim bundan. Ama kizlar bana bakip gülüyorlar, yoksa bana mi öyle gelmisti? Bir süre sonra kizlardan biri yanima yaklasti, o gürültüde kulagima dogru kafasini uzatti tamam dedim Hakan bir adim attilar geri cevirme diyorum icimden. Kiz bana fermuarimin acik oldugunu söylemez mi 🙂 "Yok" dedim, bu pantolonon modasi böyle. Dikkat cekmek icin yariya kadar kapaniyor sadece... Tabi muhabbet böyle keyifle, gülmekle baslamis olsa da ne yalan söyliyeyim kizarmadim degildi 🙂
hem kardeşinde hemde eskiden sende varsa bu durum yetiştirme ortamlarınızı biraz araştırmak gerekebilir.(her anne baba çocuğunu iyi yetiştirir ama bazen çocuğun iyiliği için bilmeden ona zarar verebilecek şeyler yapabilirler) belki ailen tarafından yeterince kendine güven verilememiştir kardeşine.
kısık sesle konuşmanın mutlaka nedenleri vardır. mesela bi tanesi kendine güven eksikliği olabilir. evde her aile bireyinin az çok iyi yaptığı bi iş vardır. anne yemek yapar baba futboldan iyi anlar abisi arabalardan kızkardeşi popçularadan falan filan.. kardeşin nelerden hoşlanır ilgi alanları nelerdir bi öğrenirsen evde otururken 2-3 kez o konu hakkında konuşursanız ve kardeşinin fikirlerini överseniz en azından size karşı sessiz kalmaktan vazgeçer bi iletişim kurabilirsiniz. sonrada ortak ilgi alanlarınızı bulup o konular hakkında kendinizce esprile şakalar falan üretir aranızdaki iletişimi güçlendirirsiniz. sadece yüksek sesle konuş demekle kardeşinin üzerindeki çekingenliği atmasını beklemeyin ailesi olarak sizlerde biraz çaba sarfedin. birazda olunlaşmasını bekleyin zamana bırakın. hiçbirşey 1 günde olmuyor beklemek gerek. insan isteyince herşeyi halleder :metal :metal :metal
kısık sesle konuşmanın mutlaka nedenleri vardır. mesela bi tanesi kendine güven eksikliği olabilir. evde her aile bireyinin az çok iyi yaptığı bi iş vardır. anne yemek yapar baba futboldan iyi anlar abisi arabalardan kızkardeşi popçularadan falan filan.. kardeşin nelerden hoşlanır ilgi alanları nelerdir bi öğrenirsen evde otururken 2-3 kez o konu hakkında konuşursanız ve kardeşinin fikirlerini överseniz en azından size karşı sessiz kalmaktan vazgeçer bi iletişim kurabilirsiniz. sonrada ortak ilgi alanlarınızı bulup o konular hakkında kendinizce esprile şakalar falan üretir aranızdaki iletişimi güçlendirirsiniz. sadece yüksek sesle konuş demekle kardeşinin üzerindeki çekingenliği atmasını beklemeyin ailesi olarak sizlerde biraz çaba sarfedin. birazda olunlaşmasını bekleyin zamana bırakın. hiçbirşey 1 günde olmuyor beklemek gerek. insan isteyince herşeyi halleder :metal :metal :metal
