Sürekli Gitar Alma İsteği ve Yeni Fikirler

Herkese merhaba.

Bu sorun sadece bende mi var bilemiyorum ama bir durumum mevcut. Sürekli gitar ile ilgili bir fikir, gitarı geliştireyim ya da değiştireyim. Bu bana yetmiyor yenisini alayım gibilerinden huylar edinmeye başladım. Son 1 yılda bu ciddi anlamda benim ruhuma yerleşti. Burada sıkıntı tatmin olamama mevzusu. Bunların dışında daha Şubat ayı başında 10 günlük düşünme süresinden sonra bir gitar aldım fakat bunu da değiştirme hissiyatı duyuyorum. Bunun yanında bu kadar gitar bana yetersiz geliyor hissiyatı var. Kendime bir malzeme ve sorun çıkartarak kendimi yeni gitar arayışında buluyorum.

Bu davranışlar ya da uyarılar sadece bende mi oluyor yoksa bazı şeylere kolay ulaşamadığımız için aç gözlü mü davranıyoruz? Yordu beni açıkçası bu mesele. Ömrümün sonuna kadar bu ürünleri kullanırım diyorum ama yine bir yetersizlik geliyor. Amfiyi satıyorum fakat 3-5 ay sonra amfisiz yapamıyorum. Amfiyi alıyorum 1 ay sonra neden aldım ki satayım diyorum. Psikolojik etkenleri tabiki vardır ama sürekli böyle olması ve benim sürekli Youtube üzerinde ton, istediğim sesi aramam bir bana mı garip geliyor yoksa. Mesela kendi kendimi şu an D dropta kalması gereken bir gitar alma konusunda ikna etme aşamasındayım.

Bunu düşünürken de 30K' lık mı alayım yoksa 15K' lık gitar bana yeter ikileminde gidip geliyorum.

Yoruldum be Turkrock. 🙂
 
Özzy sakin ol şampiyon ve elindeki gitarı sakince standına koy 🤣

Ben geçen yıl abazan gibi ekipman gitar vs aldım. Sanırım 100K'nın üzerinde harcadım. Bugün geldiğim noktada şimdi Fender ve Les Paul'lerden birini satıp diğer Les Paul, SG ve akustik ile devam edecem. Hatta akustiği bile satabilirim evdeki yer sorununu çözmek için. Yani senin yaşadığını yaşadım 2024'te. Hatta geçenlerde çok kelepir Iron Heart vardı almadım özellikle. Kendine sınır koymaya gayret et. Hepsi geçecek. Sakın GAS'a gelme.
 
En azından aldığını kullanıyorsun, ben alıp adam akıllı deneyemeden yeni birşeyler arıyorum. Elimdekileri kullanmasam da kesinlikle yeterli gelmiyor, almasam bile devamlı bakıyorum. Benim arayışım bir şeye ulaşmaktan çok mutsuz hayatımdan bir kaçış, beyin meşguliyeti ve adeta bir uyuşturucu, yatıştırıcı tarzı bir durum.
 
Özzy sakin ol şampiyon ve elindeki gitarı sakince standına koy 🤣

Ben geçen yıl abazan gibi ekipman gitar vs aldım. Sanırım 100K'nın üzerinde harcadım. Bugün geldiğim noktada şimdi Fender ve Les Paul'lerden birini satıp diğer Les Paul, SG ve akustik ile devam edecem. Hatta akustiği bile satabilirim evdeki yer sorununu çözmek için. Yani senin yaşadığını yaşadım 2024'te. Hatta geçenlerde çok kelepir Iron Heart vardı almadım özellikle. Kendine sınır koymaya gayret et. Hepsi geçecek. Sakın GAS'a gelme.
Doğru ya GAS idi bu durum. İyi hatırlattın bana. 🙂 İlanlarını gördüm üzüldüm Hakan abi ne yapıyor böyle dedim hatta. Sanırım tecrübene sığınacağım.
 
Herkese merhaba.

Bu sorun sadece bende mi var bilemiyorum ama bir durumum mevcut. Sürekli gitar ile ilgili bir fikir, gitarı geliştireyim ya da değiştireyim. Bu bana yetmiyor yenisini alayım gibilerinden huylar edinmeye başladım. Son 1 yılda bu ciddi anlamda benim ruhuma yerleşti. Burada sıkıntı tatmin olamama mevzusu. Bunların dışında daha Şubat ayı başında 10 günlük düşünme süresinden sonra bir gitar aldım fakat bunu da değiştirme hissiyatı duyuyorum. Bunun yanında bu kadar gitar bana yetersiz geliyor hissiyatı var. Kendime bir malzeme ve sorun çıkartarak kendimi yeni gitar arayışında buluyorum.

Bu davranışlar ya da uyarılar sadece bende mi oluyor yoksa bazı şeylere kolay ulaşamadığımız için aç gözlü mü davranıyoruz? Yordu beni açıkçası bu mesele. Ömrümün sonuna kadar bu ürünleri kullanırım diyorum ama yine bir yetersizlik geliyor. Amfiyi satıyorum fakat 3-5 ay sonra amfisiz yapamıyorum. Amfiyi alıyorum 1 ay sonra neden aldım ki satayım diyorum. Psikolojik etkenleri tabiki vardır ama sürekli böyle olması ve benim sürekli Youtube üzerinde ton, istediğim sesi aramam bir bana mı garip geliyor yoksa. Mesela kendi kendimi şu an D dropta kalması gereken bir gitar alma konusunda ikna etme aşamasındayım.

Bunu düşünürken de 30K' lık mı alayım yoksa 15K' lık gitar bana yeter ikileminde gidip geliyorum.

Yoruldum be Turkrock. 🙂
Eh, kulübe hoş geldin.
GAS denilen şey hakkında zaten çok bilgi ve başlık var, ben çok kısaca kendi deneyimimden fark ettiğim şeyleri yazmak istedim.
Bu aslında bir "kayış kopmuş, motor boşa dönüyor" durumu. Alaya almak için yazmıyorum, ciddiyim.
Üretime dönemeyen enerji ne halt edeceğini şaşırıp anlık tatminler peşinde koşturuyor adamı. Bu kadar basit.
Freud ve libidinal enerji muhabbetine girmenin yeri ve sırası değil; somut tavsiye vermeye çalacağım:
En kesin çözüm grup-beste vs gibi somut projeler.
Diğer olası tedavi (ikisi birden de olur...) almak değil, tam tersine fazlalıkları SATMAK.
Evde tek bir elektro gitar bırakma çabasındayım. Koltuğun üzerinde hangisi duruyorsa onu çaldığımı fark ettim ve çaldıkça da daha keyifli oluyor.
Aynı şekilde setup da minimize edilmeli.
Çalmaya odaklanmak lazım; kafada uydurulan gerekçelerle yeni şeyler aldıkça daha beter oluyor. Çünkü somut bir şart yok ortada karşılanacak. Bir şey alıyorsun, sonra bir başka ihtiyaç uyduruluyor. Kısır döngü...
 
En azından aldığını kullanıyorsun, ben alıp adam akıllı deneyemeden yeni birşeyler arıyorum. Elimdekileri kullanmasam da kesinlikle yeterli gelmiyor, almasam bile devamlı bakıyorum. Benim arayışım bir şeye ulaşmaktan çok mutsuz hayatımdan bir kaçış, beyin meşguliyeti ve adeta bir uyuşturucu, yatıştırıcı tarzı bir durum.
Evet. Ben de mutsuzluklardan kaçış olarak görüyorum. Bence planlayamıyorum hayatımı mesela 1 yıldır "ulen video çekeceğim bu gitarı alıp" diyorum ama değiştirdiğim 10. gitarım oldu. Mutluluğu sanırım alışverişte arıyor gibiyim.
 
Doğru ya GAS idi bu durum. İyi hatırlattın bana. 🙂 İlanlarını gördüm üzüldüm Hakan abi ne yapıyor böyle dedim hatta. Sanırım tecrübene sığınacağım.
Benim büyük oğlanla her gün masa kavgası yaşıyoruz 😊 Bi de 3 çocuk var bende. Hatta evi satıp 8+5 bi ev lazım bana 🤣
Mesela kendi kendimi şu an D dropta kalması gereken bir gitar alma konusunda ikna etme aşamasındayım.
Çok gitar varken evet kolaylık ama zaruri ihtiyaç mıdır? Hani FR köprü seversin de illaki almak durumunda kalırsın. Ama sabit köprüde canın drop D mi çalmak istedi sal 6.teli misal. Ona göre değerlendirme yapabilirsin.
 
Eh, kulübe hoş geldin.
GAS denilen şey hakkında zaten çok bilgi ve başlık var, ben çok kısaca kendi deneyimimden fark ettiğim şeyleri yazmak istedim.
Bu aslında bir "kayış kopmuş, motor boşa dönüyor" durumu. Alaya almak için yazmıyorum, ciddiyim.
Üretime dönemeyen enerji ne halt edeceğini şaşırıp anlık tatminler peşinde koşturuyor adamı. Bu kadar basit.
Freud ve libidinal enerji muhabbetine girmenin yeri ve sırası değil; somut tavsiye vermeye çalacağım:
En kesin çözüm grup-beste vs gibi somut projeler.
Diğer olası tedavi (ikisi birden de olur...) almak değil, tam tersine fazlalıkları SATMAK.
Evde tek bir elektro gitar bırakma çabasındayım. Koltuğun üzerinde hangisi duruyorsa onu çaldığımı fark ettim ve çaldıkça da daha keyifli oluyor.
Aynı şekilde setup da minimize edilmeli.
Çalmaya odaklanmak lazım; kafada uydurulan gerekçelerle yeni şeyler aldıkça daha beter oluyor. Çünkü somut bir şart yok ortada karşılanacak. Bir şey alıyorsun, sonra bir başka ihtiyaç uyduruluyor. Kısır döngü...
Ben de satma ve minimal düzeye ulaşma isteğindeyim ama hangisini satacağımı bilemiyorum. Her ekipmanımdan aşırı tatmin olur durumdayım. Hangisini elime alsam bu gitar çok iyi neden bunu çalışmıyorum ki daha fazla diyorum. Amfi desen hepsinde ayrı bir keyif. Kulaklık amfisi aldım geçen haftalarda, o bile çok harika geldi, diğer amfilerime gerek yokmuş noktasına geldim (evde ses açıp kullanamadığım için şu sıralar). Bir yandan da yeni şeyler almak istiyorum ama devamlı bakıyorum. Daha çok sever miyim ve enstrümana bağlanıp daha çok çalışır mıyım acaba motivasyonu ile (30 senedir doğru düzgün bir şey çalamadım/çalışamadım, nereye daha çok çalışıyorsam).
 
Evet. Ben de mutsuzluklardan kaçış olarak görüyorum. Bence planlayamıyorum hayatımı mesela 1 yıldır "ulen video çekeceğim bu gitarı alıp" diyorum ama değiştirdiğim 10. gitarım oldu. Mutluluğu sanırım alışverişte arıyor gibiyim.
Sen yine değiştiriyorsun, ben devamlı yeni şeyler bakıyorum, nadiren alıyorum, satmaya yanaşmıyorum, süs gibi duruyor evde ekipmanlar.
 
Hobicilikle ilgili bir sorun bu aslında. Mesela wargaming tayfası da sürekli asla boyamayacakları figürler falan alır yıllarca kutuda saklar ya da bilgisayar oyunu sevenlerin Steam hesapları asla oynamayacakları yüzlerce oyunla doludur vs.

Bunların aksine mesela Guthrie Govan gitarına daktilo, tornavida ya da testere muamelesi çeker zırt pırt gitar edinmesi çok kolay olmasına rağmen. Ya da Malmsteen mesela tüm parayı Ferrarilere ve Ferrari ekipmanlarına gömer.

Bir de Bonamassa gibi hem işi hem hobisi gitar olanlar var, onların durumu da malum.

Bütçenizin içinden geçmediğiniz sürece çok da şeapmayabilirsiniz bence.
 
Benim büyük oğlanla her gün masa kavgası yaşıyoruz 😊 Bi de 3 çocuk var bende. Hatta evi satıp 8+5 bi ev lazım bana 🤣

Çok gitar varken evet kolaylık ama zaruri ihtiyaç mıdır? Hani FR köprü seversin de illaki almak durumunda kalırsın. Ama sabit köprüde canın drop D mi çalmak istedi sal 6.teli misal. Ona göre değerlendirme yapabilirsin.
Ciddi ciddi 1 odalı bir yer kiralamayı düşünüyorum bu olaylar yüzünden 😀

Ben de satma ve minimal düzeye ulaşma isteğindeyim ama hangisini satacağımı bilemiyorum. Her ekipmanımdan aşırı tatmin olur durumdayım. Hangisini elime alsam bu gitar çok iyi neden bunu çalışmıyorum ki daha fazla diyorum. Amfi desen hepsinde ayrı bir keyif. Kulaklık amfisi aldım geçen haftalarda, o bile çok harika geldi, diğer amfilerime gerek yokmuş noktasına geldim (evde ses açıp kullanamadığım için şu sıralar). Bir yandan da yeni şeyler almak istiyorum ama devamlı bakıyorum. Daha çok sever miyim ve enstrümana bağlanıp daha çok çalışır mıyım acaba motivasyonu ile (30 senedir doğru düzgün bir şey çalamadım/çalışamadım, nereye daha çok çalışıyorsam).
Abi işte aynısını yaşıyorum. 🙂 Amfiye ne gerek varmış diyor sonrasında amfi alıyorum vs vs. Daha fazlasını bulurum hep amacım.

Sen yine değiştiriyorsun, ben devamlı yeni şeyler bakıyorum, nadiren alıyorum, satmaya yanaşmıyorum, süs gibi duruyor evde ekipmanlar.
Bu da kötüymüş.
Hobicilikle ilgili bir sorun bu aslında. Mesela wargaming tayfası da sürekli asla boyamayacakları figürler falan alır yıllarca kutuda saklar ya da bilgisayar oyunu sevenlerin Steam hesapları asla oynamayacakları yüzlerce oyunla doludur vs.

Bunların aksine mesela Guthrie Govan gitarına daktilo, tornavida ya da testere muamelesi çeker zırt pırt gitar edinmesi çok kolay olmasına rağmen. Ya da Malmsteen mesela tüm parayı Ferrarilere ve Ferrari ekipmanlarına gömer.

Bir de Bonamassa gibi hem işi hem hobisi gitar olanlar var, onların durumu da malum.

Bütçenizin içinden geçmediğiniz sürece çok da şeapmayabilirsiniz bence.
Steam' de 44 adet oyunum var. COD serilerinin hepsi var ama gidiyorum COD Multiplayer oynuyorum sürekli. Hahaha çok güldüm güzelmiş.
Bence bir doktora görün. Biz hiç gitar ve ekipman almıyoruz. 😜
Sende anormal bir durum var galiba
Oh içim rahatladı. 🙂
 
İyi bari tek basima degilmisim.. 🙂 Aynı sorun hepimizde var herhalde. Bende de su sekilde bir durum var. Ben biraz da yatirim amacli gitar aliyorum ama her seferinde, ya kazandigimiz belli, iyi gitarlari sahneye goturmeye gerek yok, al bir tane Sx, kullan sahnede diyerek yola cikiyorum... Fakat gel gör ki yeni ve pahali bir gitar daha almis oluyorum. Bir kere Sx almayi basarabildim.. Ama onuda modifiye ede ede, custom shop isine donusturdum. Oyle costum ki... Gitardan geriye orjinal hic birsey kalmadi... Sap ve govde de buna dahil... Zaman icinde Sx govdeye Hosco sap taktim. En son govdeyi de degisitirip Hosco bir govdeyle sureci tamamladim.. Arada degisen aksam , manyetik vs saymiyorum bile...Sonra tövbe ettim..İkinci sikintim strat hastaligim... Strat almadim mi icim daraliyor. Bana bir haller oluyor. Strat sevdasi mi dersiniz, konfor alani mi dersiniz , adini siz koyun... Elimde 12 adet farkli markalarda strat var.. Oteki gitarlara girmiyorum. Cunku kenarda calinmadan duruyorlar... Cunku calinmalari icin bir sebep yok... Cunku strat degiller ki, neden calayim 🤣 Bunlarin her biri alinmadan once, bu seferde bir Les Paul alayim, bir tele alayim , bir İbanez alayim farkli bir tat olsun , farkli bir sound olsun vs diye yola cikilmis durumlar... Sonuc yine gidip bir strat alip gelmek... Artik kendime de alistim, hic oyle Les Paul ,tele vs isine girmiyorum. Efendi gibi stratimi alip oturuyorum. Ve Meksika yapimi Fender hastaligi var... Kendi aralarinda ki en iyi Meksika Fenderleri arayip bulmaya calisiyorum... Amerikan Fenderlerden nefret ediyorum. Bedava versen çalmam, o derece nefret ediyorum... Meksika yapimlari nedense daha samimi geliyor.. İlla ki Meksika olacak 🙂 Pedal, prosesor isine hic girmiyorum... Evde, en basit örnek ile sadece 3 adet Zoom G3xn var desem, herhalde ne durumda oldugum anlasilir diye dusunuyorum 🤣
 
Son düzenleme:
İyi bari tek basima degilmisim.. 🙂 Aynı sorun hepimizde var herhalde. Bende de su sekilde bir durum var. Ben biraz da yatirim amacli gitar aliyorum ama her seferinde, ya kazandigimiz belli, iyi gitarlari sahneye goturmeye gerek yok, al bir tane Sx, kullan sahnede diyerek yola cikiyorum... Fakat gel gör ki yeni ve pahali bir gitar daha almis oluyorum. Bir kere Sx almayi basarabildim.. Ama onuda modifiye ede ede, custom shop isine donusturdum. Oyle costum ki... Gitardan geriye orjinal hic birsey kalmadi... Sap ve govde de buna dahil... Zaman icinde Sx govdeye Hosco sap taktim. En son govdeyi de degisitirip Hosco bir govdeyle sureci tamamladim.. Arada degisen aksam , manyetik vs saymiyorum bile...Sonra tövbe ettim..İkinci sikintim strat hastaligim... Strat almadim mi icim daraliyor. Bana bir haller oluyor. Strat sevdasi mi dersiniz, konfor alani mi dersiniz , adini siz koyun... Elimde 12 adet farkli markalarda strat var.. Oteki gitarlara girmiyorum. Cunku kenarda calinmadan duruyorlar... Cunku calinmalari icin bir sebep yok... Cunku strat degiller ki, neden calayim 🤣 Bunlarin her biri alinmadan once, bu seferde bir Les Paul alayim, bir tele alayim , bir İbanez alayim farkli bir tat olsun , farkli bir sound olsun vs diye yola cikilmis durumlar... Sonuc yine gidip bir strat alip gelmek... Artik kendime de alistim, hic oyle Les Paul ,tele vs isine girmiyorum. Efendi gibi stratimi alip oturuyorum. Ve Meksika yapimi Fender hastaligi var... Kendi aralarinda ki en iyi Meksika Fenderleri arayip bulmaya calisiyorum... Amerikan Fenderlerden nefret ediyorum. Bedava versen çalmam, o derece nefret ediyorum... Meksika yapimlari nedense daha samimi geliyor.. İlla ki Meksika olacak 🙂 Pedal, prosesor isine hic girmiyorum... Evde, en basit örnek ile sadece 3 adet Zoom G3xn var desem, herhalde ne durumda oldugum anlasilir diye dusunuyorum 🤣
At, avrat, strat...
 
Ben de benzer bir deneyim yaşamıştım geçen senelerde. Evlilik sürecine girdim sonra. Yer sorunu, paraya sıkışmak, arabayı yenilemek, taşınma, düğün masrafları falan derken ne var ne yok sattım. Analog pedallarımın hepsini sattım. 3 gitar sattım. İki amfim vardı, ikisini de sattım. Elimde bir Amerikan Strat, bir de Almanyadan aldığım Japon İbanez kaldı. Mooer GE200 prosesörüm ve kayıt ekipmanlarım haricinde de hiç bir şeyim yok. Şimdilerde aklıma sürekli 7 telli headless mi alsam, P90'lı vintage bir tele mi alsam gibi sorular geliyor tabii... Ekipman ve gitar fetişinin sonu yok.. Dipsiz kuyu gibi. Bu durumun üstesinden gelmek için kazık, zor parçalar çalışmaya başlıyorum ve tüm odağımı oraya veriyorum.
 
Son düzenleme:
İlk gitarımı 2011 yılında aldım. 2019 yılına kadar sadece bir kere gitar ve amfimi yeniledim. 2019dan bu yana elimde 6 gitar 3 amfi 20-30 pedal 2 prosesör ses kartı ve sayısız plugin var. 2019da ne oldu diye soracak olursan bu foruma üye oldum 🙂
 

Geri
Üst