ya bi karakter vardı,piyanist,''çek çek kürekleri mavi denizde...'' diye şarkı söylerdi;ama bi şi olur hep karıştırırdı ya da şarkının sözlerini unuturdu,kafasını piyanoya vururdu falan hep.yazık... 🙁 bi de hep yağmur yağardı,şimşek falan.niyeyse artık.neyse pek severdim kendisini.sonra,hatırlıyorum,çok uzun bi müddet ''kırpık nasıl yaşar,ne yer,ne içer,o küfenin içi nasıl acaba? :| '' soruları kafamı meşgul etmişti.sonra tahsin amca gazetesi yüzüne düşmüş uyur kalırdı hep.yalnız ben edi ile büdü yü sevememiştim bi türlü;çok sıkıcı gelirdi yaşamları bana.fakat bi toplumun hayatına bi çocuk programı bu kadar mı girer!!!şahsen bilmiyorum;dünyada başka,çocuk programı kahramanları kullanarak deyim üreten bi toplum var mı:''-napıyosunuz? -napalım ya oturuyoruz ediyle büdü misali!..'' 😛