Vay be Ahmet' te aramızda. Hastasıyım bu forum ortamının... Dostum yıllar geçti, bir dünya adamla çalıştık, bir dolu beste yapıldı falan filan, ama emin ol, o eski The Rain, senin flütün, Yasemin' in çellosu, ev çalışmaları, Kuğulu Park' taki, Meclis Parkı' ndaki sayısız muhabbettler, Tenedos' ta geçen sayısız saatler, konserler, geceler, aklımıza geldiği anda enstrümanları çıkarıp sokağın ortasında çalmaya başladığımız o nefis günler hep aklımın baş köşesinde kaldı. Harika anılar hepsi. Geriye de bu besteler kaldı işte... İyi ki de yapmışız... Yenilerini de yapacağız, çokta keyifli olacak... Görüşürüz...
Ezgi tanıdım seni fotoyu görünce, sağolasın güzel yorumların için. Yeni besteler de var. Hakan bi gelsin, hepsi hayata geçecek... Hem de çok enteresan şeyler çıkabilir, o zamanki gibi yepis yeni bir sound yaratabiliriz her an...
Basssun arkadaşa da sevgi saygı... Yalnızlık ömür boyu dostum. Hem de ilk gününden son gününe kadar. Önemli olan onu yakalayabilmek, yalnızlığından mutlu olmak, onu sevmek, onun için şarkılar yapmak. O zaman hayatın tadı da daha bir artıyor. Kendini daha iyi tanıyor, çevrenle daha kuvvetli bir halde başa çıkabiliyorsun... Uzunca bir süre işledim bu yalnızlık temasını, hatta sırf "yalnızlık" içerikli bir albüm yapabilecek kadar çok beste var elimizde. Yeri geldikçe yenileri de çıkmaya devam edecektir elbette... Şunu da söylemek isterim, güzel bir beste sadece yalnızken yazılıyor, en nefis romanlar, en güzel şiirler, en güzel resimler de yalnızlıktan çıkıyor. Sanatı, yaratıyı, icra kalitesini doğrudan besleyen birşey yalnızlık... Yalnızlığını kaybetme...
Sevgiler