Sosyete çalgıcısı tipsiz Vai'nin signature ucuz ve yumuşak ıhlamur ağacından yapılmış ibanez jem çöpü için 500 bin istediği ilanı buraya koyduğumda sırf muhalefet olsun diye kazıkçının avukatlığını yapanlar bugün kazıkçının uçuk fiyattından yakınıyor bakıyorum da. ruh hastalığı böyle bişeymiş demek, aksi halde her fırsatta salça olmaya yer aramaz muhattap almadığım halde 😄
Abartı Ilanlar
- Konuyu açan raccoon
- Başlangıç tarihi
Sosyete çalgıcısı tipsiz Vai'nin signature ucuz ve yumuşak ıhlamur ağacından yapılmış ibanez jem çöpü
zincirleme belirtisiz isim tamlaması silsilesi fena güldürdü
Hocam fikrinize saygı duyuyorum fakat bir steve vai sever olarak bence hem jem’ler hem de steve vai hakkındaki görüşleriniz çok kaba. Sevmiyor olabilirsiniz ancak üslup pek doğru değil. Sonuçta dünyanın en ünlü gitaristlerinden birisi ve gayette yetenekli bir gitarist kendisi. Gitarı da gayet güzel. Ihlamur ağacını neden kötülüyorsunuz onu da anlayamadım. Sonuçta o da diğer ağaçlar gibi kendine has bir tonu olan ağaç.
Sizin o "dünyaca ünlü gitarist" diye yere göğe sığdıramadığınız kendini beğenmiş o herif o ibanezi üste para alıp reklamını yaptığı için kullanıyor.
"Abi dünyaca ünlü, herkes tanıyor seviyor dinliyor öyleyse bende dinlemeliyim" kafasında olacağınıza önce bi kendi yaşadığınız ülkedeki adam Serdar Öztop'un kıymetini bi anlayın.
Yetenek ise yetenek, ton ise ton var adamda.
Tutturmuşsunuz bi Satriani, Vai, Marcus Miller, Victor Vooten gidiyor çünkü ecnebi yabancı ya iyidir tabi.
İşleri güçleri şov.
Tonları da soğuk ve hissiz.
gitarlarını Serdar Öztop'un çaldığı Haluk Levent'in eski albümlerine bi bak bence, özellikle
Hani benim olacaktın adlı parçadaki soloya ve tonun güzelliğine.
Serdar Öztop gibi bi adam varken kalkıp da sosyeteye, salon beyefendileri/hanımefendilerine hitap eden Satriani, Vai gibi gösterişçi soytarılar ile işim olmaz.
Satriani adam olsa 35 yıl önce çamur attığı öğrencisinin grubunun parçalarını bugün sahnede çalmazdı.
Çalarken mundar edip eline yüzüne bulaştıryor yancısı Vai ile.
Bu 2 Soytarının mundar ettiği parçayı Serdar Öztop daha iyi çalıyor.
Şimdi buradan polemik kovalamaya kalkanlar çıkacaktır elbet ama cevap vermeyeceğim tabi.
Son düzenleme:
Tabi ki öyle der çünkü çok mütevazi biri kendisi.
Profesyonel değilim tamamıyla Dinleyici olarak okudum yazılanları ve cidden @Tozlu_Rock haksız diyemedim zira ben yemek yemek gibi ihtiyaç duyduğum anlarda hiç Steve vai aşeriyorum abi demiyorum ama dinlenebilirlik açısından Serdar Öztop daha hissedilebilir. (Joe satriani konusuna katılmıyorum ama) Hatta şöyle söyleyeyim üniversitenin ilk yılında ilk elektro gitarımı aldığımda çaldığım ilk melodi Serdar Öztop un sükut parçasının girişiydi. Hey gidi hey.
Övülen Türk rockerlari veya virtuozleri zamanında çok dinlemisligim var. Çoğunu sadece sima olarak hatırlarım, isimleri aklıma gelmez. Hemen hemen hepsi zaten beğenmeyip bok attığınız kişilerin ozentisidir. Hatta gitar çalarken sahnede yaptıkları hareketler bile aynıdır hemen hemen.. İlham veya başka birşey diyebilirsiniz. Ben tamamen özenti diyorum. Hatta bir tanesine yerli malmsteen bile denebilir tipiyle birlikte..
Biri beğenmediginiz signatür serileri de kullanıyor mesela..
demek ki neymiş..?
Her başlığın altına bilmemne motoru şu kadardı demekle olmuyor.. 20li yaşlarda kalmaliydi bu tripler. Gerçi yaş ortalamasıni da bilmiyorum artık buranın da neyse..
Biri beğenmediginiz signatür serileri de kullanıyor mesela..
demek ki neymiş..?
Her başlığın altına bilmemne motoru şu kadardı demekle olmuyor.. 20li yaşlarda kalmaliydi bu tripler. Gerçi yaş ortalamasıni da bilmiyorum artık buranın da neyse..
Hocam evet haklısın yerli gitaristlerimiz çok iyi fakat burada mevzu yerli vs yabancı gitarist değil ki. Bende çok severek dinliyorum Serdar Öztop’u ve daha nice yerli gitaristlerimizi. Bir derdim yok ki benim yerli gitaristlerle. Bizdeki çok iyi yabancılar berbat diyerek de hareket etmek çok doğru gelmedi bana. Sonuçta bugün bizim en başarılı gitaristlerimiz, müzisyenlerimiz de hem yerli hem de yabancı gitarist, müzisyenlerden feyz alarak yetişiyor.
Cem Köksalı mi kastettiniz yerli malmsteen derken :d Cem Köksal deyince aklıma tek gelen run to the hills'i alıp kalbim bomboş parçasını yapması :d
Arkadaşlar merhaba,
Öncelikle yorumlarınızı okuyorum ve herkesin görüşüne saygım var, ancak birkaç noktayı açıklığa kavuşturmak isterim.
İlanlarımda yer alan warmoth gitarlar haricindeki gitarlar bana ait değil. Ben başkalarının adına satış yapmaktayım. Bu kadar ekipmanın varlığından dolayı bazı meraklı arkadaşlar beni arıyor sohbet edip tanışıyoruz, durumu onlara izah ediyorum. Bazıları gibi ön yargılı değiller ön yargılı olsalar dahi bilgisayar arkasından saldırmak yerine onlara merak ettiği bilgiyi sunarak konuşup tartışıyoruz. En azından bilgi alışverişinde bulunuluyor.
Sefilmüzisyen nickli arkadaşın paylaşmış olduğu gitarın fiyatının bir nebze yüksek olması konusunda bende hemfikirim. Hatta diğer ilanlarımda 135.000 liraya amerikan custom shop bc rich gitarla kıyaslandığında fiyatın yüksek olduğu zaten aşikardır. Fakat konu tek gitar üzerinden değilde tüm gitarları ele aldığımızda gitarların çoğu seri üretim değil; özel yapım, Custom Shop, sınırlı üretim ya da koleksiyonluk modellerdir. Türkiye’de hem bulunması zor, hem de değerini bilen kitlenin sayısı az olan ürünlerdir. Bu gitarların fiyatlarını, seri üretim modellerle ya da sıradan ikinci el ortalama piyasasıyla kıyaslamak doğru olmaz.
Fiyatlarım, ürünlerin nadirliği, donanımı, kondisyonu ve çoğu zaman da yurtdışındaki referans değerleri ve Türkiye ortalama piyasa şartlarına göre belirlenmiştir. Malum, Maalesef Türkiye de sıfır bir ürün ortalama yurtdışı fiyatının neredeyse 2 katına satılmakta.
“Bu gitar şu kadar eder” diyebilmek için sadece “model ismi”ne değil, o modelin varyantına, üretim yılına, manyetik setine, ağacına, yapım yerine, özel seri olup olmadığına ve daha pek çok unsura bakmak gerekir.
Her ürünün bir hedef kitlesi vardır. Bu gitarlar da, değeri bilen, koleksiyon yapan, ya da “özel bir şey arayan” alıcılara hitap eder. Uygun fiyatlı ürün arayanlar için farklı ilanlar, farklı segmentler zaten mevcuttur.
Her fiyat size hitap etmeyebilir, tüm bu fiyatlar herkes in o ucuz fiyat algısına göre şekillenecek de değil.
Elbette herkes istediği fiyata ürün koyabilir; kimsenin alma zorunluluğu yok. Ancak fiyatlara sürekli itiraz etmek, piyasayı kendi algısıyla şekillendirmeye çalışmak hem satıcılara, hem forum kültürüne zarar verir.
Forumda yer alan bazı kullanıcıların, müzikal donanımdan veya koleksiyon değerinden tamamen bağımsız şekilde, sadece muhalefet olsun diye fiyatlara saldırması artık bayatladı. Bunun ne bu foruma nede hiç kimseye faydası olmayacağını sizde biliyorsunuz. Yıllar geçtikte, bu durum dahada kötüleşiyor ve insanlar forumdan uzaklaşıyor.
2003 yılında ilk üye olduğumdan bu yana çok fazla insan forumu bıraktı. Çünkü bir noktadan sonra insanlar taraf belirlemeye, kutuplaşmaya, tartışma ortamlarına dönüşen ifadelere maruz kalmaya başladı. Eskiden forumun alım satım kısmı o kadar aktifti ki, bir ilan verdiğinizde sadece birkaç saat içinde ikinci sayfaya düşüyordu ilanınız.
Ancak son yıllarda bir takım kullanıcılar türedi. Bunlar, neredeyse her ilanda ürünle ilgisi olmayan şekilde fiyat üzerinden alay eden, insanları “kazıkçı”, “cicim”, “şovmen” gibi sıfatlarla küçümseyen yorumlar yapmaya başladılar. Bu üslup, zamanla samimi paylaşım ortamının yerini gerilimli, negatif ve çekişmeli bir iklime bıraktı.
Ve sonuç ortada:
Artık insanlar buraya ilan açmak yerine sarı site gibi platformlara yöneliyor. Çünkü orada kimse sana fiyat yüzünden “hesap soran” gibi davranmıyor. Kendi ürününü özgürce sunabiliyorsun.
Bugün Turkrock’ta üyelerin neredeyse %80’i sessiz.
Bazı başlıklarda tek aktivite, satışla ilgisi olmayan alaycı yorumlar.
Bu durum sadece forumun işlevini değil, ruhunu da yitirmesine neden oldu.
Biz burada sadece ekipman satmıyoruz. Yıllarca birikim yapmış, tonunu bulmuş, değerli gitarlarını paylaşan insanlar artık bunu yapamıyor çünkü her ilanın altında “yorum değil, yargı” var.
Bir ilanı tartışmak başka şey, birini küçük düşürmeye çalışmak başka.
Bu forumun yeniden eski kimliğine kavuşması isteniyorsa, önce şu soruyu sormalıyız:“
İnsanlar neden artık burada paylaşım yapmak istemiyor?”
Sessiz kalanlar yok olmadı, sadece artık konuşmak istemiyorlar.
Öncelikle yorumlarınızı okuyorum ve herkesin görüşüne saygım var, ancak birkaç noktayı açıklığa kavuşturmak isterim.
İlanlarımda yer alan warmoth gitarlar haricindeki gitarlar bana ait değil. Ben başkalarının adına satış yapmaktayım. Bu kadar ekipmanın varlığından dolayı bazı meraklı arkadaşlar beni arıyor sohbet edip tanışıyoruz, durumu onlara izah ediyorum. Bazıları gibi ön yargılı değiller ön yargılı olsalar dahi bilgisayar arkasından saldırmak yerine onlara merak ettiği bilgiyi sunarak konuşup tartışıyoruz. En azından bilgi alışverişinde bulunuluyor.
Sefilmüzisyen nickli arkadaşın paylaşmış olduğu gitarın fiyatının bir nebze yüksek olması konusunda bende hemfikirim. Hatta diğer ilanlarımda 135.000 liraya amerikan custom shop bc rich gitarla kıyaslandığında fiyatın yüksek olduğu zaten aşikardır. Fakat konu tek gitar üzerinden değilde tüm gitarları ele aldığımızda gitarların çoğu seri üretim değil; özel yapım, Custom Shop, sınırlı üretim ya da koleksiyonluk modellerdir. Türkiye’de hem bulunması zor, hem de değerini bilen kitlenin sayısı az olan ürünlerdir. Bu gitarların fiyatlarını, seri üretim modellerle ya da sıradan ikinci el ortalama piyasasıyla kıyaslamak doğru olmaz.
Fiyatlarım, ürünlerin nadirliği, donanımı, kondisyonu ve çoğu zaman da yurtdışındaki referans değerleri ve Türkiye ortalama piyasa şartlarına göre belirlenmiştir. Malum, Maalesef Türkiye de sıfır bir ürün ortalama yurtdışı fiyatının neredeyse 2 katına satılmakta.
“Bu gitar şu kadar eder” diyebilmek için sadece “model ismi”ne değil, o modelin varyantına, üretim yılına, manyetik setine, ağacına, yapım yerine, özel seri olup olmadığına ve daha pek çok unsura bakmak gerekir.
Her ürünün bir hedef kitlesi vardır. Bu gitarlar da, değeri bilen, koleksiyon yapan, ya da “özel bir şey arayan” alıcılara hitap eder. Uygun fiyatlı ürün arayanlar için farklı ilanlar, farklı segmentler zaten mevcuttur.
Her fiyat size hitap etmeyebilir, tüm bu fiyatlar herkes in o ucuz fiyat algısına göre şekillenecek de değil.
Elbette herkes istediği fiyata ürün koyabilir; kimsenin alma zorunluluğu yok. Ancak fiyatlara sürekli itiraz etmek, piyasayı kendi algısıyla şekillendirmeye çalışmak hem satıcılara, hem forum kültürüne zarar verir.
Forumda yer alan bazı kullanıcıların, müzikal donanımdan veya koleksiyon değerinden tamamen bağımsız şekilde, sadece muhalefet olsun diye fiyatlara saldırması artık bayatladı. Bunun ne bu foruma nede hiç kimseye faydası olmayacağını sizde biliyorsunuz. Yıllar geçtikte, bu durum dahada kötüleşiyor ve insanlar forumdan uzaklaşıyor.
2003 yılında ilk üye olduğumdan bu yana çok fazla insan forumu bıraktı. Çünkü bir noktadan sonra insanlar taraf belirlemeye, kutuplaşmaya, tartışma ortamlarına dönüşen ifadelere maruz kalmaya başladı. Eskiden forumun alım satım kısmı o kadar aktifti ki, bir ilan verdiğinizde sadece birkaç saat içinde ikinci sayfaya düşüyordu ilanınız.
Ancak son yıllarda bir takım kullanıcılar türedi. Bunlar, neredeyse her ilanda ürünle ilgisi olmayan şekilde fiyat üzerinden alay eden, insanları “kazıkçı”, “cicim”, “şovmen” gibi sıfatlarla küçümseyen yorumlar yapmaya başladılar. Bu üslup, zamanla samimi paylaşım ortamının yerini gerilimli, negatif ve çekişmeli bir iklime bıraktı.
Ve sonuç ortada:
Artık insanlar buraya ilan açmak yerine sarı site gibi platformlara yöneliyor. Çünkü orada kimse sana fiyat yüzünden “hesap soran” gibi davranmıyor. Kendi ürününü özgürce sunabiliyorsun.
Bugün Turkrock’ta üyelerin neredeyse %80’i sessiz.
Bazı başlıklarda tek aktivite, satışla ilgisi olmayan alaycı yorumlar.
Bu durum sadece forumun işlevini değil, ruhunu da yitirmesine neden oldu.
Biz burada sadece ekipman satmıyoruz. Yıllarca birikim yapmış, tonunu bulmuş, değerli gitarlarını paylaşan insanlar artık bunu yapamıyor çünkü her ilanın altında “yorum değil, yargı” var.
Bir ilanı tartışmak başka şey, birini küçük düşürmeye çalışmak başka.
Bu forumun yeniden eski kimliğine kavuşması isteniyorsa, önce şu soruyu sormalıyız:“
İnsanlar neden artık burada paylaşım yapmak istemiyor?”
Sessiz kalanlar yok olmadı, sadece artık konuşmak istemiyorlar.
Müzikal zevk sübjektiftir, elbette herkes istediğini dinler.
Ancak bir sanatçıyı “dünyaca ünlü olduğu için kötü”, diğerini “yerli olduğu için kutsal” ilan etmek, müzik değil, kompleksle şekillenmiş ideolojik bir takıntılıktır.
Steve Vai ve Satriani gibi isimlerin sadece sahne şovundan ibaret olduğunu söylemek, ya hiç dinlememek, ya da anlamamak için özel çaba sarf etmek gerektirir.
Serdar Öztop kıymetlidir, yeteneklidir, yurt dışında olsa çok daha büyük işler yapardı. Ama bunu söylemek için Vai’ye küfretmek, Satriani’yi “soytarı” ilan etmek, müzikal vizyon değil, duygu patlamasıdır.
Dahası “Ben cevap vermeyeceğim” diyerek paragraf dolusu öfke yazıp sonra da geri çekilmek, hem polemik yaratmak, hem sorumluluktan kaçmak demektir.
Serdar Öztop’un iyi olması için Satriani’nin kötü olması gerekmiyor. Satriani’nin bir zamanlar öğrencisini kıskanmış olması, bugün onunla aynı sahneyi paylaşmasına engel değil.
Bu insanlar müziği senin gibi “kim daha milli” diye değil, kim ne üretiyor diye değerlendiriyor.
Son söz:
Müzik kültürü olan insan karşılaştırma yapmaz, çeşitliliği dinler.
Enstrümana karşı hırs değil, sevgi taşır.
Sizin gibi yorumlar sayesinde biz de “müzisyen kim, müzik dinleyici kim” daha iyi ayırt edebiliyoruz
Son düzenleme:
Bende prof değilim, orta seviye (bas) çalıyorum. Çalmayı Serdar'ın grubunu dinleyerek öğrendim hiç ders almadan.
Bide şöyle bişeyi hiç farkettin mi bilmiyorum ama yabancılardan Pantera, Skidrow, İron Maiden solosunu bire bir atan adamlar Serdar Öztop'un solosuna gelince beceremiyorlar.
İnsanın içine işleyen gitar tonu konusuna gelirsek zaten Satriani de Vai de teneke kalıyor Serdar'ın yanında.
Serdar ayrı bi dünya müzik adına ama herkes kalitenin değil de şöhretin takipçisi olmuş.
Eminim Satriani ve Vai de Serdar'ın sololarını atmaya kalksalar sıçacaklardır. Ton konusuna hiç girmeye bile gerek yok çünkü ikisinin de tonu 5 para etmeyen sıradan soğuk bi ton.
David Gilmour, Van Hallen tonunu birebir yakalayıp birebir çalıyor Serdar, ama O ikisi daha itibar görüyor burada.
Peki bu ikisi gitarda Serdar'dan daha mı üstün ? bence değil.
Liseli kardeş İlter Kurcala için "Vai'yi tokatlar" diye konu açınca epey dalga geçmişler idi.
Biri de boy avantajına deyinmiş idi 😄
İlter'i bilmem ama Serdar Öztop hakikaten tokatlar bence, hem gitarda hem boy konusunda 😄
Gel de bunu bizim ülkedeki özentilere anlat işte anlatabilirsen.
Vai denilen soytarının yaptığı kuru gürültüyü ben yapsam kimse umursamaz ama elalemin gavuru yapınca kıymetli olur.
çoğunluğa uyup sürü psikolojisi ve biyerlere ait olma çabası içinde çırpınan kitle için "aaaa bunu çok seviyor millet öyleyse ben de sevmeliyim dinlemeliyim" gibi düşünce ile dolanan kişiler asla bi birey olamazlar benim gözümde.
Selim Işık çöpçüler'i canavar gibi cover yapmış hakkını vermiş ama 23 yaşlarındaki çıtı pıtı bi kız tek gitar ile insanı parçadan nefret ettirecek kadar katlederek çalmış ama Selim Işık coverından 5 kat fazla beğeni ve yorum almış.
bi üye de kalkıp Serdar Öztop için kendi dinledikleri o iki soytarının özentisi demiş ama Serdar'ın alakası yok hiçbiri ile.
David Gilmour, Van Halen tonlarını birebir yazıp birebir çalmış da elalemin Amerikalısı/avrupalısı bile akıl danışmış.
Skidrow, Pantera, İron Maiden sololarını birebir atan adamlar iş Serdar'ın solosuna gelince kenardan kıyıdan kıvırıyor aynısını beceremedikleri için.
Özenti vede kasıntı pentagram'ı da hiç sevmem ama Demir Demirkan ayrıdır ve çok mükemmel çalıyor, ama maalesef sıradan basit bi tonu var.
Hatta yeni bişeyler yapmış ama o soğuk ve hissiz ton yüzünden dinlemeye bile katlanamadım.
Ton konusu ile son yıllarda benim de başım dertte, kafamdaki tonu alamayınca elime alasım gelmiyor. Gerçi ben sadece hobi amaçlı ilgileniyorum.
Serdar Öztop'a birisi bişey mi dedi ben anlamadım bu muhabbeti
Yok kimse Serdar Öztop’a bir şey demedi aslında.
Konu Serdar Öztop değil, aslında Satriani ve Vai gibi müzisyenlerin fazla şişirildiğini düşünen bir arkadaşın kendi hakikat evreninde açtığı bir kapıdan geçtik… Şu an oradan geri dönmeye çalışıyoruz.
Tozlu_Rock arkadaşımız, Hani Benim Olacaktın şarkısının solosunu öyle bir anlattı ki, Satriani’yi müzik kursuna, Vai’i de 6. sınıf gitar sınavına gönderecek sandık bir ara.
Şimdi biz de kendi aramızda, Acaba dünya 40 yıldır yanlış mı biliyor? diye sessiz bir yüzleşme yaşıyoruz.
Senin derdinin dermanı bende değil, bu yüzden ısrar etme artık hem dm'den hem buradan.
Milliyetçi de değilim bu arada.
"Yiğidi öldür ama hakkını yeme" diye bi laf vardı bilmem işittin mi hiç ?.
Ayrıca "polemik arayanlara cevap vermeyeceğim" derken yabacı sevicileri kastetmiştim.
3-4 ay önce senin 500 bin yazdığın ibanez için senin avukatlığı yapanlar bakıyorum da seni dün alay konusu yapmış.
Burada 3-4 ay önceki mesele sen değilsin anlaşılan çünkü kapatılan hesabımdan nasıl bi kuyruk acısı kaldı ise bu yüzden bana karşı senin avukatlığın yapılmış.
Amaç avukatlık da değil de tartışma çıkartıp yine ağzının paylarını verince şikâyet edip hesap kapattırmak.
böyle 3 tane ruh hastası var çünkü
Biri benle önemsiz lüzumsuz bi konuda bi ters köşe olmaya görsün hemen yancısı oluyor.
Böyle yanar döner insanlardan uzak durmakta fayda var.
Haa bide bi alet için kendin bile 3'te 2'sini dahi vermeyeceğin miktarları yazma istersen.
Ülkü E'den sonra senin sarı site profilin için de başlık açılmış bu arada, hayırlısı olsun.
Serdar Öztop - Hani Benim Olacaktın (Solosu)
Stevie Vai - Tender Surrender
Satriani - Cryin’
ne anlatıyon hocam valla , gülüp geçelim daha iyi 😀
kendisi roportaj vermiş zamanında foruma
Stevie Vai - Tender Surrender
Satriani - Cryin’
ne anlatıyon hocam valla , gülüp geçelim daha iyi 😀
Röportajlar Konu 'Serdar Öztop Röportajları'
kendisi roportaj vermiş zamanında foruma
Son düzenleme:
Başlık farklı olsa da lafı açıldığı için yazıyorum.. 80'lerden beri Vai'nin teknik kapasitesi ile önüne geleni ayıklayacak kapasitede olduğu konuşulur, bilinir.. Ha ben sever miyim, feyz alacak kadar dinlerim en fazla, bunlar da var müzikte hesabı ama 3 şarkısını üst üste dinleyemem.. Yorucu geliyor şarkılarının çoğu "bana", bazıları da aşırı piyasa, yapmadı "The Cryin Machine" kafalarında bir kaç şarkı daha.. Satriani ise bambaşka, ilk üç albümü farklı, Extremist farklı, Engines of Creation farklı, adamın her dönemi ayrı ayrı değerlendirilecek, 2002 albümüne kadar (2002'den sonraki albümlerini irdeleyecek kadar dinlemedim, pek heyecan verici şeyler bulamadım daha doğrusu) her albümünde bayılarak dinlediğim şarkıları olan başka bir kafa, hem şarkılarını çok sevdiğim hem de ders diye dinlediğim biri, en iyisidir demem ama beni en çok çeken direkt Satriani'dir, tabi melodilerine, kullandığı modlara filan yatkınlıkla alakalı biraz bu. Ama sevmeyene de saygı duyarım, hitap etmiyordur o kadar, Vai'nin bana hitap etmediği gibi.. Satriani dışında Moore, Beck, Lukather, Kotzen, Timmons, Trucks (var tabi daha enteresan şeyler yapanlardan da gerek yok hepsini yazmaya) filan kovalarım, Satriani'den başarılı bulurum bunların bazılarını ama dediğim gibi besteci veya icracı olarak en severek dinlediğim Satriani'dir.. Vai kadar deneysel takılmaz, ama Satriani'nin de her albümünde bir yenilik, denediği bir şeyler vardır.. Van Halen'dan sonra 80'lerden başlayarak gitar müziğinin farklı bir noktaya taşınmasında belki en büyük pay Vai ile onundur..
Bizde genel sıkıntı, müzik işinin disiplin olduğu, o disiplinin de öğrenilmesi ve ona uygun icrasının kastığı, "genel" müzik dinleyicimizin de dinlediği müziklerde pek te öyle grift şeyleri kovalamaması.. Kulağa hoş gelen iki ağlak melodi bul, aralara iki shred, bir sweep, iki de kol çekip indirdin mi tamamsın.. Abi nerede Erkan Oğur, nerede Doğan Canku kalitesi.. Teknik geliştirmek ayrı konu ama beste yaparken bahsettiğim disipline uygun modları, ilişkileri kullanarak müzik yapmaya gayret etmek zeka ve odaklanma gerektiriyor, belli bir standartı tutturamıyoruz ya da az çıkıyor o kalitede işler.. Var ama bunu becerenler, Cenk Eroğlu var bi kere.. Volkan Başaran, Yavuz Çetin, Gür Akad, Demir Demirkan, Serdar Öztop.. Çıkıyor bu adamlar da hak ettikleri değeri tam görmüyorlar işte böyle işlerinde.. Yenilerden (gerçi çoğu 35-50 yaş aralığında) süper icracılarımız var aynı yolda yürüyen, youtube'a bakarsanız, İzmir'den iki farklı eleman var mesela benim bildiğim Çağlar ve Koray, İstanbul'da Onur, Buğra, Fırat (Murder King'den, ilk zamanlarını bilirim Taksim'den, boşa şişirmeyin derdim 20 sene evvel, ilerleyişini görünce şimdi ben kendisini her yerde övüyorum) bildiklerimden vs vs, takip ettiğim bir kaç isim..
Cenk Eroğlu'nun aşağıdaki bestesini yapmak ayrı, bu icraya gelebilmek ayrı konu.. Ama insanlar onu falan filanla bilsin..
Bizde genel sıkıntı, müzik işinin disiplin olduğu, o disiplinin de öğrenilmesi ve ona uygun icrasının kastığı, "genel" müzik dinleyicimizin de dinlediği müziklerde pek te öyle grift şeyleri kovalamaması.. Kulağa hoş gelen iki ağlak melodi bul, aralara iki shred, bir sweep, iki de kol çekip indirdin mi tamamsın.. Abi nerede Erkan Oğur, nerede Doğan Canku kalitesi.. Teknik geliştirmek ayrı konu ama beste yaparken bahsettiğim disipline uygun modları, ilişkileri kullanarak müzik yapmaya gayret etmek zeka ve odaklanma gerektiriyor, belli bir standartı tutturamıyoruz ya da az çıkıyor o kalitede işler.. Var ama bunu becerenler, Cenk Eroğlu var bi kere.. Volkan Başaran, Yavuz Çetin, Gür Akad, Demir Demirkan, Serdar Öztop.. Çıkıyor bu adamlar da hak ettikleri değeri tam görmüyorlar işte böyle işlerinde.. Yenilerden (gerçi çoğu 35-50 yaş aralığında) süper icracılarımız var aynı yolda yürüyen, youtube'a bakarsanız, İzmir'den iki farklı eleman var mesela benim bildiğim Çağlar ve Koray, İstanbul'da Onur, Buğra, Fırat (Murder King'den, ilk zamanlarını bilirim Taksim'den, boşa şişirmeyin derdim 20 sene evvel, ilerleyişini görünce şimdi ben kendisini her yerde övüyorum) bildiklerimden vs vs, takip ettiğim bir kaç isim..
Cenk Eroğlu'nun aşağıdaki bestesini yapmak ayrı, bu icraya gelebilmek ayrı konu.. Ama insanlar onu falan filanla bilsin..