Aynen öyle sevgili
@antbalci ...
🙂
Düzgün inşa edilmiş, donanımı iyi düzeyde bir gitarı, kaliteli ampliye bağlamak yeterli oluyor genelde...
Elimden 1000-3000$ aralığında bayağı gitar geçti... Bu skaladaki en ucuz olanları Fender Deluxe USA olanlarıydı...
Benim bu işten anladığım : Her şey, elinde gitarı tutan adamda bitiyor...
Her şeyi yapan gitar aramak yerine doğru yerde doğru şekilde kullanılacak bir kaç gitar(veya genel anlamda ekipman) insanı mutlu ediyor (Benim kadar abartmaya gerek yok ama!..
🤣)
Fazlaca pahalı gitarlara gerek yok bence de...
Elimdeki koleksiyonun en değerli parçalarından bir kaçı : Takasla gelen bir Fret-King Corona(köprüde variable coilli p90 ve single-Single var, kendim pirinç eşik yaptım ve taktım muhteşem oldu.) ; bir Hamer Daytona (köprüyü roller saddle olanıyla, string tree'leri de yine rollar olanlarıyla değiştirdim, grover burgular koydum nitro boyadım... USA Deluxe Fender önünü ilikler karşısında)... Son olarak -tesadüfller sonucunda- 2. el bir Cort M900 (Endonezya) geçti elime... Ben böyle bir gitar görmedim... Jazzmaster'ı da Epi Riviera Peerlees'i de satışa çıkarttım...
Sevdiğiniz ve emek verdiğiniz şey güzel oluyor ve ancak böylece çalarken mutluluğa ulaşabiliyor insan.
İnşallah genç kardeşimiz de pahalı değil, kendisini mutlu eden ekipmana kavuşur diyerek noktalıyorum.
Sevgiler.
🙂