Nasıl Rockstar olunur

Kendine has tarzınla insanların beğenisini kazanmak daha önemli, en azından piyasada kendine has tarzı olunca daha uzun süre tutulursun diye düşünüyorum. Türkiye'de pek metal tutmuyor, rock tutuyor ama dinleyeni az. Bence şu an Türkiyeli birisi Erkin Koray, Cem Karaca gibi sanatçıları dinler diye düşünüyorum, o tarz yapabilirsin. Duman, manga biraz popüler kültür oldu.

Aslında müzik hakkında pek bilgim yok ama benimde hayallerimde birisinde grup kurarak gitarist olmak var. Ben Türk bir grup kuracak olsam yukarıdaki anlattığım tarz yapardım, herkesin zevki farklıdır o yüzden herkese hitap etmekte zordur. Kısacası herkes buna yoğunlaştı bu popürleşti diye onu yapmak biraz saçma geliyor bana. Şu an TR'de çakal uzi tutuyor diye hep o tarz mı müzik yapalım? Tabii ki hayır. Umarım dediğimi anlatabilmişimdir.

Farklı olanı ve iyisini yapmak her zaman daha çekici olmuştur diyorum. Hayatında başarılar dilerim...
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi
  • #6
Profilinize baktım. Gerçekten 52 yaşında mısınız ? Üslup, imla ve ifadeler biraz daha "genç" duruyor sanki.
hayır 19 yaşındayım. 52 yazmasının sebebi alışkanlık bi platforma girerken yaş kısıtlaması olan şeyleri görebilmek için. Gerci 18i gectim ama alışkanlık işte vdhdhdvx



Kendine has tarzınla insanların beğenisini kazanmak daha önemli, en azından piyasada kendine has tarzı olunca daha uzun süre tutulursun diye düşünüyorum. Türkiye'de pek metal tutmuyor, rock tutuyor ama dinleyeni az. Bence şu an Türkiyeli birisi Erkin Koray, Cem Karaca gibi sanatçıları dinler diye düşünüyorum, o tarz yapabilirsin. Duman, manga biraz popüler kültür oldu.

Aslında müzik hakkında pek bilgim yok ama benimde hayallerimde birisinde grup kurarak gitarist olmak var. Ben Türk bir grup kuracak olsam yukarıdaki anlattığım tarz yapardım, herkesin zevki farklıdır o yüzden herkese hitap etmekte zordur. Kısacası herkes buna yoğunlaştı bu popürleşti diye onu yapmak biraz saçma geliyor bana. Şu an TR'de çakal uzi tutuyor diye hep o tarz mı müzik yapalım? Tabii ki hayır. Umarım dediğimi anlatabilmişimdir.

Farklı olanı ve iyisini yapmak her zaman daha çekici olmuştur diyorum. Hayatında başarılar dilerim...
Teşekkür ederim. Farklı olanı yapmak kendi istediğini yapmak tabiki ideal olan. Ama benim kastettiğim büyük kitlelere erişebilmek. O yüzden sordum aslında. Bahsettiğiniz anadolu rock tarzı şeylerin gençler üzerinde tutacağını sanmıyorum. Duman, erkin koraydan coverler falan yapıyordu ama sonraları. Şimdiki rock tarzında dinlenen bilinen grupların hepsi dediğim modelde ondan öyle dedim. Ama yine de ümit var bence

Ne kadar zamanimiz var?
25 yaşına kadar grup kurup çok büyünebilir bence.
 
James Metallica ile kill em all albumunu yaptiginda 20 yada 21 yasindaydi. Dogum yilini yasadigi yada bitirdigi olarak alirsak degisebilir bilmiyorum.
Onunde tas catlasin 1 sene var. Oldun oldun. 25 ne 25 te sarhos olucam desen sagi solu batirirsin. İih gecmis senden. Bundan sonra Jazz yada Blues dene. Bak blueslerin badboylari da fena degil. Dusun derim.
 
Cevabı kendin bulmalısın.

Şimdi Türkiye'de hayatta ve aktif olan Rock starlar kim öğren. Halk arasında ne kadar popülerler dinleyici kitlesi kaç yaş v.s. bunları da öğren. Ardından ne tarz bir müzik yaparak star olmuşlar ve şuanda ne tarz müzik yaparak starlıklarını koruyorlar buna da bir bak.

Sonra kendin karar ver.

Ama unutma Star kelimesi ağır ve büyük bir kelime. Araştırmalarını bu kelimeye uygun yapmalısın. Yoksa unutma herkes kendi çapında zaten bir Star :)
 
James Metallica ile kill em all albumunu yaptiginda 20 yada 21 yasindaydi. Dogum yilini yasadigi yada bitirdigi olarak alirsak degisebilir bilmiyorum.
Onunde tas catlasin 1 sene var. Oldun oldun. 25 ne 25 te sarhos olucam desen sagi solu batirirsin. İih gecmis senden. Bundan sonra Jazz yada Blues dene. Bak blueslerin badboylari da fena degil. Dusun derim.
James Hetfield'ın hayattaki en büyük şansı. Sahne aldıkları bara büyük bir tesadüf eseri Bob Rock'ın gitmiş olması. Heavy Metal akımının zirvede olduğu döneme denk gelince de sonrası zaten çorap söküğü gibi geldi. Çalıştıkları kişilerde doğru kişiler olunca da bugün günümüzde hala en popüler heavy metal gurubu olarak kaldılar. Adamlar çağın ve günün şartlarını ve teknolojik gelişmelerini de çok iyi kullanıyor.
 
Öyle yaş sınırı yok ne yapmak istediğinle alakalı bir durum. Virtüöz mü olmak istiyorsun yoksa ortalama kendi şarkılarını yapıcak bir düzeyde mi olmak istiyorsun. TR'de biraz iyi söz yazarlığın varsa bir akustik gitar bile yeterli olabilir. Dinlenebilirsin ama dediğin tarz bizim ülkeye çok uygun değil gibi. 25-29'a kadar bence bir şansın var ülkede biraz tanınan bir şarkıcı olman için. (Ne bileyim mesela şu 3. yeni denilen tayfa veya Can Ozan vs. mekanlarda çıkabilecek kadar popüleritesi olan biri olunabilir. Aç bak spotify'a youtube'a kimler ne kadar dinleniyor kimlerin kitlesi var diye. Yaptıkları müzikler belli zaten. Ben bunlardan farklı tarzda müzik yapıcam diyip Duman gibi popüler olucam dersen elbetteki olucak iş değil. Zaten bu yeni yetmeler de bir duman popüleritesi yakalayamadı. Diğerleri kadar bile olmak büyük iş ama neden olmasın. O sklaya girilebilir bence. Mesela kendi adıma olmak istediğim yer ADAMLAR 'ın olduğu yer. Kendi tarzı olan, biraz tanınan, sevilen şarkıları olan bir grup.
 
klasik olacak ama "olunmaz doğulur diyeceğim."

Star olma konusu doğuştan gelen bir şey. Türkiye'nin ilk Rock Starı Erkin Koray. Onun 50lerin sonu, 60lar ve 70lerdeki işlerine bakmak lazım.

Sonra heralde 90lara kadar Rock Star diyeceğimiz biri çıkmıyor. Hatırlamıyor olabilirim.

Haluk Levent, Duman, Teoman, Şebnem Ferah sanırım 90lar ve sonrası en popüler olan isimler.

O, doğuştan gelen hava da bu isimlerin çoğunda var.

Barış Akarsu da Türkiye'de Rock Star olma konusunda müthiş bir potansiyele sahipti. Bence olmuştu da ama maalesef çok erken gitti.
 
James Hetfield'ın hayattaki en büyük şansı. Sahne aldıkları bara büyük bir tesadüf eseri Bob Rock'ın gitmiş olması. Heavy Metal akımının zirvede olduğu döneme denk gelince de sonrası zaten çorap söküğü gibi geldi. Çalıştıkları kişilerde doğru kişiler olunca da bugün günümüzde hala en popüler heavy metal gurubu olarak kaldılar. Adamlar çağın ve günün şartlarını ve teknolojik gelişmelerini de çok iyi kullanıyor.
Simdi 80 81 dolaylarindayiz, iste The Stone'un en cafcafli oldugu zamanlar depech mode led zeppelin king crimson bide hetfield masada oturduk biramizla ikram gelen misir patlaklarini kemiriyoruz. Devrimciyiz, atesliyiz, sosyal adalet, insanlar bizi anlamiyorlar falan nasil ama havada yakaladigimizi karada affetmiyoruz...
Bakma benimde hizli zamanlarim. Ama Rockstarlik o zamandan gecmis benden, ama konusuyoruz iste gencken soyleydik boyleydik, derken burnumda bir gazete kupuru.
James her zamanki gibi bana bisey olmaz diyerek 3. 50'ligi gomunce laminoru tersten gormus. Bana bir seyler anlatmaya calisiyor. Dedim ver bakayim.
Bizim lars. İlan vermis. Dedim taniyorum bu cocugu ama bak boyle dagitirsan rockstarlik falan olmaz. Ayip olur.
Neyse gel zaman git zaman bunlar kaynastilar. Sonra bunlarla mustaine i tanistirdim. Tabi mustaine o zaman daha askerligini yapmamis.
Neyse bunlar albumu dinlemeye cagirdilar beni. Biseyler karalamislar. Dedim what thi fak ya. F.ck em all dedim. Bu kadar kotu album olamaz.
Demesinler mi abi fck agir kacar kill diyelim biz. E diyin bari.
Oyle yuruduler. Cevval cocuklardi tabi bizimkisi sadece vesile olmak...
 
Cevabı kendin bulmalısın.

Şimdi Türkiye'de hayatta ve aktif olan Rock starlar kim öğren. Halk arasında ne kadar popülerler dinleyici kitlesi kaç yaş v.s. bunları da öğren. Ardından ne tarz bir müzik yaparak star olmuşlar ve şuanda ne tarz müzik yaparak starlıklarını koruyorlar buna da bir bak.

Sonra kendin karar ver.

Ama unutma Star kelimesi ağır ve büyük bir kelime. Araştırmalarını bu kelimeye uygun yapmalısın. Yoksa unutma herkes kendi çapında zaten bir Star :)

Notlar alındı tsklerr

Öyle yaş sınırı yok ne yapmak istediğinle alakalı bir durum. Virtüöz mü olmak istiyorsun yoksa ortalama kendi şarkılarını yapıcak bir düzeyde mi olmak istiyorsun. TR'de biraz iyi söz yazarlığın varsa bir akustik gitar bile yeterli olabilir. Dinlenebilirsin ama dediğin tarz bizim ülkeye çok uygun değil gibi. 25-29'a kadar bence bir şansın var ülkede biraz tanınan bir şarkıcı olman için. (Ne bileyim mesela şu 3. yeni denilen tayfa veya Can Ozan vs. mekanlarda çıkabilecek kadar popüleritesi olan biri olunabilir. Aç bak spotify'a youtube'a kimler ne kadar dinleniyor kimlerin kitlesi var diye. Yaptıkları müzikler belli zaten. Ben bunlardan farklı tarzda müzik yapıcam diyip Duman gibi popüler olucam dersen elbetteki olucak iş değil. Zaten bu yeni yetmeler de bir duman popüleritesi yakalayamadı. Diğerleri kadar bile olmak büyük iş ama neden olmasın. O sklaya girilebilir bence. Mesela kendi adıma olmak istediğim yer ADAMLAR 'ın olduğu yer. Kendi tarzı olan, biraz tanınan, sevilen şarkıları olan bir grup.
Şuan kendi şarkılarımı yazabilecek duzeydeyim. Gamlar ve modlar bilgisi var, söz yazma kısmı biraz yaratıcılık tabi. Bazı konularda faydalı oldu tşk ederim, şeyi merak ediyorum 3. Yeni dediğin gruplar veya barlarda takılan bu tarz hafif popüler gruplar ne kadar kazanıyor acaba
klasik olacak ama "olunmaz doğulur diyeceğim."

Star olma konusu doğuştan gelen bir şey. Türkiye'nin ilk Rock Starı Erkin Koray. Onun 50lerin sonu, 60lar ve 70lerdeki işlerine bakmak lazım.

Sonra heralde 90lara kadar Rock Star diyeceğimiz biri çıkmıyor. Hatırlamıyor olabilirim.

Haluk Levent, Duman, Teoman, Şebnem Ferah sanırım 90lar ve sonrası en popüler olan isimler.

O, doğuştan gelen hava da bu isimlerin çoğunda var.

Barış Akarsu da Türkiye'de Rock Star olma konusunda müthiş bir potansiyele sahipti. Bence olmuştu da ama maalesef çok erken gitti.
Yani doğuştan rockstar olma konusu biraz farklı bir anlam açıyor. Gerek yok böyle bir tanima bence. Sonuçta Kurt Cobain de akustik gitarla yalnız takılan depresif bir junkeydi üstün biri değil yani. Yine tşkler bilgilendirme için

Simdi 80 81 dolaylarindayiz, iste The Stone'un en cafcafli oldugu zamanlar depech mode led zeppelin king crimson bide hetfield masada oturduk biramizla ikram gelen misir patlaklarini kemiriyoruz. Devrimciyiz, atesliyiz, sosyal adalet, insanlar bizi anlamiyorlar falan nasil ama havada yakaladigimizi karada affetmiyoruz...
Bakma benimde hizli zamanlarim. Ama Rockstarlik o zamandan gecmis benden, ama konusuyoruz iste gencken soyleydik boyleydik, derken burnumda bir gazete kupuru.
James her zamanki gibi bana bisey olmaz diyerek 3. 50'ligi gomunce laminoru tersten gormus. Bana bir seyler anlatmaya calisiyor. Dedim ver bakayim.
Bizim lars. İlan vermis. Dedim taniyorum bu cocugu ama bak boyle dagitirsan rockstarlik falan olmaz. Ayip olur.
Neyse gel zaman git zaman bunlar kaynastilar. Sonra bunlarla mustaine i tanistirdim. Tabi mustaine o zaman daha askerligini yapmamis.
Neyse bunlar albumu dinlemeye cagirdilar beni. Biseyler karalamislar. Dedim what thi fak ya. F.ck em all dedim. Bu kadar kotu album olamaz.
Demesinler mi abi fck agir kacar kill diyelim biz. E diyin bari.
Oyle yuruduler. Cevval cocuklardi tabi bizimkisi sadece vesile olmak...

K-kenan commander ? is that you ?
 
Saka bir yana, elinde ki isin gercekten cok degerli oldugunu
ve bunu 10-15 sene duzenli devam ettirip pazar payi icerisinde kendine kallavi bir yer edinebilecegini dusunuyorsan yani para kazandirabilecek bir sanatciysan kaliteli bir yapimciyla konus.
Onun disinda "yetenek, abzurd yetenek, daha muhtesem abzurd yetenek' vb seylere cok bel baglama derim.
Simdi pazarlama stratejisi diyecegim falan fistan ama burda queenden falan ornek verecekler olacak. E ondan da bir tane var.
Gunumuz pazarlama ve reklam dunyasi.
Ve bir de su var. Senin gercek anlamda rockstar olabilmen icin en az 3 kitada muzigini dinletebiliyor olman lazim. Onun disinda yerel kalirsin.
Bu starlik meselesi malum. Sadece sanatla olmuyor. Sanatindan once konusulmasi icin basina ve insanlara malzeme vermen lazim.
Simdi tabi dogru seyleri ifade edebilmek icin kendime de muhalefet ederken mesela Asik Veysel geldi aklima. Gercekten dunyaca unlu ve saygi duyuluyor veyahut Yunus Emre mesela. Ama onlar da ekmegini yiyemedi be.
Eksen en son kpop a kaymisti simdi ne oldu bilmiyorum ama yeni neslin rockstarlari onlar.
İyi dans eder misin?
 
Saka bir yana, elinde ki isin gercekten cok degerli oldugunu
ve bunu 10-15 sene duzenli devam ettirip pazar payi icerisinde kendine kallavi bir yer edinebilecegini dusunuyorsan yani para kazandirabilecek bir sanatciysan kaliteli bir yapimciyla konus.
Onun disinda "yetenek, abzurd yetenek, daha muhtesem abzurd yetenek' vb seylere cok bel baglama derim.
Simdi pazarlama stratejisi diyecegim falan fistan ama burda queenden falan ornek verecekler olacak. E ondan da bir tane var.
Gunumuz pazarlama ve reklam dunyasi.
Ve bir de su var. Senin gercek anlamda rockstar olabilmen icin en az 3 kitada muzigini dinletebiliyor olman lazim. Onun disinda yerel kalirsin.
Bu starlik meselesi malum. Sadece sanatla olmuyor. Sanatindan once konusulmasi icin basina ve insanlara malzeme vermen lazim.
Simdi tabi dogru seyleri ifade edebilmek icin kendime de muhalefet ederken mesela Asik Veysel geldi aklima. Gercekten dunyaca unlu ve saygi duyuluyor veyahut Yunus Emre mesela. Ama onlar da ekmegini yiyemedi be.
Eksen en son kpop a kaymisti simdi ne oldu bilmiyorum ama yeni neslin rockstarlari onlar.
İyi dans eder misin?
Aman ağbi🤣🤣🤣
 
Sizce şuan en tutma ihtimali olan tür hafif distortionlu depresif alternatif rock şarkılar mı yoksa daha sert grunge tarzı hala tutar mı
"Rockstar" denilen şey öldü. 80'lerle birlikte öldü. Kimilerine göre de endüstri öldürdü o kimliği, çünkü artık kontrolden çıkmıştı.
Bunu anlamak için tarih bilmek gerekir biraz. 68 kuşağı ve genel anlamda 70'ler rock ruhu toplumcu ve protestti; adamlar gerçek birer star idi, ama aynı zamanda halkın içindelerdi. Woodstock ruhu böyle bir şeydi. Heart'ın gitaristi Nancy Wilson, o zamanın keyif verici maddelerinin bile insanı evrenle kaynaştıran cinsten (LSD) olduğunu, 80'lerin ise egoist-ben merkezci (kokain...) ruhu olduğunu söylermiş mesela. Muhteşem tespit.

80'ler gerçekten acaip bir dönemdi. Duvar yıkıldı, Sovyetler çöktü, Amerikanizm dünyanın her yerine ihraç edilerek patladı. Olağanüstü müzikler çıktı, ne kadar gitar virtüözü varsa o zaman patladı hepsi, ama istisnasız hepsi megalomandı. Sex and drugs and roc'kn roll... İnanılmaz zengin oldular, yemeye doyamadılar. Video kliplere sığsın diye kuşa çevrilen gitar sololar, havada dönen mikrofon sehpaları, "bebeğim bebeğim" şarkıları... Her şey inanılmaz teknik, ama ruh sıfırdı. Çünkü dünya artık tek kutupluydu ve politik olmanın anlamı kalmamıştı. Şarkılar müthişti, ama sözlerin içi bomboştu.

90'lardaki grunge ekolü (Cobain lafı geçti diye söylüyorum...) çok daha başka bir ruhtan beslendi, aslında 80'lerin antitezidir. 90'ların rockçıları "kayıp çocuklardı". Disfonksiyonel ailelerin sahipsiz bireyleriydi bir kısmı. Depresiflik rock müziğe onlarla girdi büyük ölçüde. Cobain gibi bir adamın star olmaya tahammül edemeyip intihar etmesi de bunun kanıtıdır bence. Grunge müziğin temeli underground-punk kökenlidir. 70'lerin blues-rock kökenli hard rock-klasik rock çizgisi ve 80'lerin klasik müzik ve pop etkilenimli hair metal - heavy metal ile pek bir bağlantısı yoktur. 80'lerin grupları 90'larda AÇ KALDILAR zaten. Çoğu kayboldu gitti.

2000'ler itibariyle rock diye bir şey kalmadı ortada; progressive metal tayfası dışında bir numara yoktu artık.
Bugün ise rock denilen şey youtube gitar virtüözlerinin videolarında yaşıyor büyük ölçüde.

Sizin "hafif distortionlu depresif alternatif rock şarkılar" dediğiniz şey tam olarak rock filan değil aslında bu anlamda. "Ana akım müzik" denilen şeyin rock müziğe sızmış hali gibi bir şey. 90'lardan önce rock depresif filan değildi zaten, rock her şeyden önce enerjik bir müzikti. Böyle baktığımız zaman rockstar filan olunamaz bugün, çünkü o rock müzik bitti. Yok artık öyle bir şey.

Bu arada, bir şeyi de ayırmak lazım. "Rockstar" dediğimiz kimlik çok daha sıradan bir şeydir. Ama bir de efsane figürler vardır; Hendrix, Morrison, Joplin gibi. Bu gibi bir şeyden bahsediyorsak, gerçekten de olunmaz, doğulur ve nedense de çok erken ölünür. Bunlar gerçekten psikolojide "arketip" denilen unsurları çağrıştırır, ölürler ama unutulamazlar. Elvis Presley, James Dean filan gibi adamlar da böyledir. Bizden de bir ara Teoman biraz böyle bir şey olmaya yaklaşmıştı. Türkiye'den rockstar olmaya yakın başka bir adam olmadı bence. Barış Manço mesela, her şeyden önce büyük bir müzisyen ve besteciydi, hiç bir zaman "star" olma derdi olmadı. Bence sizin de olmasın zaten. Emek verin, uzun süre kendinize ve müziğinize yatırım yapın. Müzisyen olun, sanatçı olun. Star olmayıverin.
 
Son düzenleme:
Simdi 80 81 dolaylarindayiz, iste The Stone'un en cafcafli oldugu zamanlar depech mode led zeppelin king crimson bide hetfield masada oturduk biramizla ikram gelen misir patlaklarini kemiriyoruz. Devrimciyiz, atesliyiz, sosyal adalet, insanlar bizi anlamiyorlar falan nasil ama havada yakaladigimizi karada affetmiyoruz...
Bakma benimde hizli zamanlarim. Ama Rockstarlik o zamandan gecmis benden, ama konusuyoruz iste gencken soyleydik boyleydik, derken burnumda bir gazete kupuru.
James her zamanki gibi bana bisey olmaz diyerek 3. 50'ligi gomunce laminoru tersten gormus. Bana bir seyler anlatmaya calisiyor. Dedim ver bakayim.
Bizim lars. İlan vermis. Dedim taniyorum bu cocugu ama bak boyle dagitirsan rockstarlik falan olmaz. Ayip olur.
Neyse gel zaman git zaman bunlar kaynastilar. Sonra bunlarla mustaine i tanistirdim. Tabi mustaine o zaman daha askerligini yapmamis.
Neyse bunlar albumu dinlemeye cagirdilar beni. Biseyler karalamislar. Dedim what thi fak ya. F.ck em all dedim. Bu kadar kotu album olamaz.
Demesinler mi abi fck agir kacar kill diyelim biz. E diyin bari.
Oyle yuruduler. Cevval cocuklardi tabi bizimkisi sadece vesile olmak...
Ne anlatmak istediğini anlamadım. Aslında anlmak içinde yormadım kendimi.

Tek bildiğim ve hafızamda kalan. Eğitim için 1985 - 93 yılına kadar kaldığım İspanya'da MTV'nin o dönemin en iddialı programlarından bir tanesi olan Heavy Metal Mania'da 1986 yılında Metallica'nın master op puppets albümü için cmj mediada gerçekleşmiş bir belgesel tadında ki bölümünü izlemiştim. Orada rahmetli Cliff Burton hem kendisi hakkında hemde Bob Rock'ın grubu nasıl yükselttiği hakkında küçük bir konuşması vardı. 1987 yılında headbangers ball adlı programı yayına aldı MTV, yanılmıyorsam 1989 yada 1990 yılında o programda da Bob Rock ile kendi kariyeri hakkında bir röportaj yapılmış ve metallica ile james hetfield'ın kişilik v.s. sorunlarından bahsetmişti.
1991 yılının RIP adlı heavy metal ve rock ağırlıklı dergisinde de yine Bob Rock ile yapılmış bir söyleşi yayınlandı. Adam orda da bu elemanları nerede ve ne halde bulduğunu v.s. anlatmış.

Ama tavsiye ederim. 1986 yılının o prgramını bulursan izle. Tam tarif ettiğin gibi arkadaşların. Tipleri bir görsen. :)

Kısaca duyduklarım ve okuduklarım bunlardan ibaret. O dönemler senin kimlerle nasıl bir muhabbetin vardı ben bilemem ki. Ülkede değildim.
 
Ne anlatmak istediğini anlamadım. Aslında anlmak içinde yormadım kendimi.

Tek bildiğim ve hafızamda kalan. Eğitim için 1985 - 93 yılına kadar kaldığım İspanya'da MTV'nin o dönemin en iddialı programlarından bir tanesi olan Heavy Metal Mania'da 1986 yılında Metallica'nın master op puppets albümü için cmj mediada gerçekleşmiş bir belgesel tadında ki bölümünü izlemiştim. Orada rahmetli Cliff Burton hem kendisi hakkında hemde Bob Rock'ın grubu nasıl yükselttiği hakkında küçük bir konuşması vardı. 1987 yılında headbangers ball adlı programı yayına aldı MTV, yanılmıyorsam 1989 yada 1990 yılında o programda da Bob Rock ile kendi kariyeri hakkında bir röportaj yapılmış ve metallica ile james hetfield'ın kişilik v.s. sorunlarından bahsetmişti.
1991 yılının RIP adlı heavy metal ve rock ağırlıklı dergisinde de yine Bob Rock ile yapılmış bir söyleşi yayınlandı. Adam orda da bu elemanları nerede ve ne halde bulduğunu v.s. anlatmış.

Ama tavsiye ederim. 1986 yılının o prgramını bulursan izle. Tam tarif ettiğin gibi arkadaşların. Tipleri bir görsen. :)

Kısaca duyduklarım ve okuduklarım bunlardan ibaret. O dönemler senin kimlerle nasıl bir muhabbetin vardı ben bilemem ki. Ülkede değildim.
Ya yazdiklarimin neyini anlamadin gayette acik 😁 Andropozdamisin nesin ne bu alinganlik rahat ol yahu. İcin rahat edecekse soyleyeyim kimseye tas yok o yazdiklarimda. Laf lafi acti 😁
 
[
"Rockstar" denilen şey öldü. 80'lerle birlikte öldü. Kimilerine göre de endüstri öldürdü o kimliği, çünkü artık kontrolden çıkmıştı.
Bunu anlamak için tarih bilmek gerekir biraz. 68 kuşağı ve genel anlamda 70'ler rock ruhu toplumcu ve protestti; adamlar gerçek birer star idi, ama aynı zamanda halkın içindelerdi. Woodstock ruhu böyle bir şeydi. Heart'ın gitaristi Nancy Wilson, o zamanın keyif verici maddelerinin bile insanı evrenle kaynaştıran cinsten (LSD) olduğunu, 80'lerin ise egoist-ben merkezci (kokain...) ruhu olduğunu söylermiş mesela. Muhteşem tespit.

80'ler gerçekten acaip bir dönemdi. Duvar yıkıldı, Sovyetler çöktü, Amerikanizm dünyanın her yerine ihraç edilerek patladı. Olağanüstü müzikler çıktı, ne kadar gitar virtüözü varsa o zaman patladı hepsi, ama istisnasız hepsi megalomandı. Sex and drugs and roc'kn roll... İnanılmaz zengin oldular, yemeye doyamadılar. Video kliplere sığsın diye kuşa çevrilen gitar sololar, havada dönen mikrofon sehpaları, "bebeğim bebeğim" şarkıları... Her şey inanılmaz teknik, ama ruh sıfırdı. Çünkü dünya artık tek kutupluydu ve politik olmanın anlamı kalmamıştı. Şarkılar müthişti, ama sözlerin içi bomboştu.

90'lardaki grunge ekolü (Cobain lafı geçti diye söylüyorum...) çok daha başka bir ruhtan beslendi, aslında 80'lerin antitezidir. 90'ların rockçıları "kayıp çocuklardı". Disfonksiyonel ailelerin sahipsiz bireyleriydi bir kısmı. Depresiflik rock müziğe onlarla girdi büyük ölçüde. Cobain gibi bir adamın star olmaya tahammül edemeyip intihar etmesi de bunun kanıtıdır bence. Grunge müziğin temeli underground-punk kökenlidir. 70'lerin blues-rock kökenli hard rock-klasik rock çizgisi ve 80'lerin klasik müzik ve pop etkilenimli hair metal - heavy metal ile pek bir bağlantısı yoktur. 80'lerin grupları 90'larda AÇ KALDILAR zaten. Çoğu kayboldu gitti.

2000'ler itibariyle rock diye bir şey kalmadı ortada; progressive metal tayfası dışında bir numara yoktu artık.
Bugün ise rock denilen şey youtube gitar virtüözlerinin videolarında yaşıyor büyük ölçüde.

Sizin "hafif distortionlu depresif alternatif rock şarkılar" dediğiniz şey tam olarak rock filan değil aslında bu anlamda. "Ana akım müzik" denilen şeyin rock müziğe sızmış hali gibi bir şey. 90'lardan önce rock depresif filan değildi zaten, rock her şeyden önce enerjik bir müzikti. Böyle baktığımız zaman rockstar filan olunamaz bugün, çünkü o rock müzik bitti. Yok artık öyle bir şey.

Bu arada, bir şeyi de ayırmak lazım. "Rockstar" dediğimiz kimlik çok daha sıradan bir şeydir. Ama bir de efsane figürler vardır; Hendrix, Morrison, Joplin gibi. Bu gibi bir şeyden bahsediyorsak, gerçekten de olunmaz, doğulur ve nedense de çok erken ölünür. Bunlar gerçekten psikolojide "arketip" denilen unsurları çağrıştırır, ölürler ama unutulamazlar. Elvis Presley, James Dean filan gibi adamlar da böyledir. Bizden de bir ara Teoman biraz böyle bir şey olmaya yaklaşmıştı. Türkiye'den rockstar olmaya yakın başka bir adam olmadı bence. Barış Manço mesela, her şeyden önce büyük bir müzisyen ve besteciydi, hiç bir zaman "star" olma derdi olmadı. Bence sizin de olmasın zaten. Emek verin, uzun süre kendinize ve müziğinize yatırım yapın. Müzisyen olun, sanatçı olun. Star olmayıverin.

Genel kültür bilgisi icin tsk ederim. Rock hakkında son kısma katılmıyorum. Youtube videolarında yaşıyor artık demişsiniz ama yurt dışında yeni kurulan, punk, grunge tarzi yapan gruplar var ve popüler. The jins, Destroy Boys gibi. Onun dışında hard metal zaten öldü dediğiniz gibi. Ama punk, grunge bu çağın ruhuyla da bir yerde kesişiyor o yüzden öleceğini sanmıyorum.
 
Geri
Üst