Çernobil faciası, Karadeniz’de görülen kanser vakalarının en büyük sebeblerinden biri olarak bilinir. Karadeniz bu facianın izlerini uzun süre üzerinden atamamış, bu olayın sonucunda yayılan radyasyondan dolayı binlerce kişi kansere yakalanarak hayatlarını kaybetmişlerdir. Karadeniz bu sefer facianın zehirini yetişkin bir genç olan....
şeklinde gidiyor çernobile bir tepki olarak yazmaya çalıştığım senaryo çalışmam. Kazım Koyuncudan sonra bu felaket bu lanet olayın getirip götürdükleri bir kez daha ciddiyetini gösterdi ve bizi yakmaya devam etti. Karadenizin en hırçın çocuğunu zehirleyen, başımızdakilerin sorumsuzca hareketlerinden kaynaklanan durumlarda masum insanların hele ki Kazım Koyuncu gibi değerli bir insanın nasıl harcandığına tanık olduk. Üzüldük, ağladık, elimiz kolumuz bağlı kaldık. Çevreyi korumak adına atılan adımların bu ülkede ve dünyada prim yapmadığını gördük. İnsan yaşamından daha önemli şeylerin olduğunu gördük, mesela nükleer ve onun sorumsuzca kullanımı şeklinde. Masum insanların kaderlerini bu şerefsizler belirledi. Onların seslerini kıstı, güzelim saçları toprakta çürüttü.
Kazım Koyuncuyu unutmayacak ve unutturmayacağız.
