İyi çalıyordur, kötü çalıyordur, seversin, sevmezsin orası kimseyi ilgilendirmez ama Asım abinin videolarında, eline gitarını alıp bize özelliklerini anlatırken gözünde oluşan o ışıltıyı ve yaşadığı o heyecanı ben başka hiçbir gitaristte görmedim. Elinden binlerce gitar geçmesine rağmen sanki çok istediği bir oyuncağı doğumgününde hediye almış olan bir çocuğun heyecanını, sevincini görüyordum videolarında.
Biz şimdi istediğimiz gitarı pedalı alamıyca gitar çalma şevkimiz kaçıyor. Asım abi zamanında diksiyonu bozuk diye trtden kovulmuş, her seferinde müslüman olmamakla yaftalanmış (ki gitarlarının headstockının arkasında Bismillahirrahmanirrahim yazar), müzik yapmaması için binbir türlü bürokratik engelle karşılaşmış olmasına rağmen hasta yatağında dahi gitarından kopmamıştır.
Gitar çalan herkese örnek olmalıdır.
Mekanı cennet olsun.