kaldırıma çıkıp delicesine koşmaya başladım.artık ellerinden kurtulmuştum.dünyayı kurtarmalıydım.bu iş için ben seçilmiştim.güç içimdeydi.solgun ve ıslak ankara sabahında koşarak ufukta kayboldum...(kaldığı yerden devam)...
12...
artık koşmaktan yorulmuştum.birilerine gitmeli herşeyi anlatmalı ve yardım dilemeliydim.birden kafamda herşey aydınlandı.bana yardım edecek tek kişi hicriydi.cebimdeki bozukluklardan biriyle en yakın telefon kulubesine koştum.titreyen parmaklarım ve körpe yüreğimle 118 i aradım.hicri'nin adresini öğrenmiştim.bu rock'çı dostu insan,bu iri insan bana yardım edebilirdi.aklımda şüphelerle küçükesat dolmuşunu beklemeye başladım.cebimdeki son parayla dolmuşa bindim.sıkış pıkış bu kalabalıkta yalnızlığımı azda olsa unutmuştum.fakat içimdeki buhran anlatılır gibi değildi.gözyaşlarımı zor tutuyordum.dışarda yağmur başlamıştı.şehrin gözyaşları dolmuşun camına vuruyordu.herkes sessizdi,sanki herkes bu güzel şehrin yakında crossfire tarafından ele geçirileceğini biliyor gibiydi.16 ekim,bu kara gün pekte uzak sayılmazdı...
13...
elimde net bir adres yoktu.fakat sora sora bağdat bulunurdu lan.dolmuştan iner inmez ilk gördüğüm bakkala kendimi attım.burası küçük bir mahalle bakkalıydı.içerisi dardı ve bana saatlerce kaldığım, o zindanı hatırlatıyordu.içim korkuyla dolmuştu,boğazımın kuruduğunu hissettim ve haykırırcasına sordum ''ben hicri diye birini arıyorum,uzun saçlı,sakallı,göbekli...''diyerek tüm bildiğim özelliklerini saydım.uzun bir suskunluktan sonra ''ne üçün aradıydın''dedi.''çok önemli bir konu hakkında konuşmam lazım''dedim.''hımmm''dedi.''karşu binada 13 numarada oturiyi''dedi.içimi sevinç kaplamıştı.ön raflarda duran leblebiden bir avuç aldım ve ''sağol abi hadi kolay gelsin''dedim.tam dükkandan çıkarken ''hicrüye söle,artuk veresüyeyi kesecem''dedi.yavaşça bakkalın gösterdiği binaya doğru yol aldım.bakımsız bir bahçeden geçerek binaya girdim.merdivenleri birer ikişer çıktıktan sonra 13 numaraya gelmiştim.yavaşça zile dokundum,kapı gıcırtılarla açılmıştı...
14...
şu an hicriyle burun burunaydım ve endişelerim hat safadaydı.ya hicride uzaylıysa lan dedim içimden.bu korkularla gözlerimi yavaşça ayaklarına doğru indirdim.çok şükür ayakları normaldi.fakat yırtık çoraplarına baktığımı zannedip utandı ve parmaklarını terliğine doğru çekti.''bişeymi vardı birader''dedi.gözyaşlarıma engel olamadım ve ne yokki abi,sana içimi dökmeye geldim,bana birtek sen yardım edebilirsin''dedim.teklif beklemeden içeri girdim ve salondaki kanepeye hışkırıklar içinde kendimi attım.biraz sonra hicride içeri geldi.ne olduğunu anlamamış gibiydi,onunda gözleri hüzün doluydu.gözlerinin dolduğunu hissettim,yavaşça kanepeden doğruldum. bir anda birbirimize sarılarak ağlamaya başladık.bu iri adamın hıçkırıkları ikimizide titretiyordu.yavaşça doğruldum ve''abi çok kederliyim,sevdiğim herşeyi kaybettim,sana en başından anlatmak isterim''dedim.hicri yavaşça burnunu çekti ve dur o zaman ilk ben anlatayım dedi.ve çektiği sıkıntıları,rockstation'u neden bu sene yapamadığını,dergiyi ne gibi zorluklarla çıkardığını,bakkala olan borcunu kah ağlayarak kah gülerek baştan sona anlattı.kendi derdimi unutmuş hicriye gözyaşı döküyordum.hicri çay koymak için kalkana kadar bu böyle sürdü...
15...
hem çaylarımızı içiyor hemde hicrinin anlattığı komik hikayelere gülüyorduk.overkill'le olan maceraları,alman gazetecilere çiğ köfte yedirişi,kültür bakanlığının desteğiyle yaptığı konser,king diamond konserindeki duygulu anları ...başına gelen herşeyi baştan sona anlattı.daha sonrasında geniş plak arşivini övdü.imzalı king diamond tşörtünü gösterdi.dokunmak isteyince hızla ortalıktan kaldırdı.artık konuşacak birşey kalmamıştı.hicri sakin bi şekilde ''eee hadi başka zaman görüşürüz,son otobüs gitmeden kalk istersen''dedi.yüreğim burkulmuştu.çayımın son yudumunu içerek ayağa kalktım ve ''crossfire uzaylı abi,aggression treay'yi tersten dinledim,herifler müritlerine bu yolla mesaj yolluyolarmış,dünyayı kurtarmalıyız abi''dedim.hicri sakin bir şekilde ''demek sende biliyorsun,o zaman sende bizdensin,burada saklanman en iyisi,heryerde seni arıyorlardır''dedi.''hemen harekete geçelim abi''dedim.yarın herşeyi konuşacağımızı ve bu uzaylılara gerekeni yapacağımızı söyledi.hicrinin eski eşofmanlarıyla salondaki kanepede,huzurlu birşekilde uykuya daldım.bu iri ve duygulu adam bana güven vermişti....(arkası yarın)