Grupta sorun yok tonları da, yetenekleri de, şarkıları da kendi sınıfında güzel bence. Sadece merak ettiğim bir ülke gerçeği vardır, cevabını hiç bulamadım daha. Ya da popularite kaygısı diye bir cevap buldum da, kabul etmek istemiyorum.
Nedir efendim takıldığım konu? Şudur : gidin sorun grup elemanlarına, Jimi Hendrix i, Led Zeppelin i, Steve Ray i, dinler dinler sonra, onların yaptığından çok çok alaka besteler üretir bu yerli guruplarımız. Bu grup elemanlarının gidin mp3 çalarlarına bakın, paso ünlü rock babalarının alnbümleri ile doludur. (Led Zeppelin, Deep Purple vb vb.) Ama iş müzik yapmaya gelince asla Jimi Hendrix veya Led Zeppelin tarzı değildir çaldıkları. Olmuyor mu yapamıyorlar mı, istemiyorlar mı, kendilerine layık mı görmüyorlar, yoksa yaptıklarının daha da güzel eserler olduğuna mı inanıyorlar veya yabancı formasyonlarını yerelleştirme kaygısı mı var içlerinde? Nedir bir türlü çözememişimdir. Erkin Koraydan, Cem Karacaya hep sormuşumdur bu sorunun cevabını bir türlü bulamamışımdır. Bana hep ironik gelmiştir.
Batılı gençler de bahsettiğim rockçı babaları dinler, onlardan etkilenip, benzer ama yeni tarzlar geliştirirler. Satriani gibi yenilikçi akıma sahip gitarsitlerde bile Jimi Hendrix havasını koklarsınız Blues vb rifflerinde. Ben yerli gruplarda niyeyse hep, Sezen Aksu vb kokuları alıyorum. Bu kötü diye demiyorum, müzikalitelerini sorgulamıyorum onlar da güzel. Sorguladığım şu : rockçı babaları dinelyerek büyüyen, mp3 çalarında hala daha yollarda onların müziklerini dinleyen bir nesil. Neden iş müzik yapmaya gelince onların yolundan gitmeyi tercih etmez? Yoksa sorumu lütfen Duman'ın müziği kötü, yerli şarkılar kötü diye bir yorum olarak algılamayın. Cidden hep merak ettiğim bir şey bu. Aslında bu konu bu başılığn yeri değil ama, üşendim nereye yazmam lazım diye araştırmaya.🙂