uyusturucu bağımlılığından cok daha derin şeyleri annatan bi film..
son sahnelerde marion ın "gelicekmisin,lütfen gel,bugun gel" demesi,harrynin asla gelemicek olmasına rağmen "bekle beni,mutlaka geleceğim diyip"elinde ahize,hapisane duvarında caresizce yere cokup ağlaması,marion ın oğlanın hic gelmiceğini bilmesine rağmen ağlaya ağlaya "bekliyorum"demesi........en cok koyan sahnedir bana..
mutlaka izlenmeli..yada belkide izlenmemeli,bilemiyorum..yok böyle bi film,böyle çarpıcı bi anlatım,böle bi soundtrack......ikinci kes izlemeye cesaret edebilcekmiyim,bilmiyorum..
film bittiğinde,o mukemmel soundtrack fonda çalarken,cıkan yazılara,aklımda o son sahneler cıkmazken,bo$ ve donuk göslerle bakakaldım bi süre..daha sonra hüngürt zangırt..etkisinden cıkılamaz bi film.