Sanat denilen olgu olmasa herkes kesin kafayı yerdi...herkes demiyimde en azından ben...anlamsız dünyanın tek anlamı sanat...iyiki varsın...sanat için soyunmak geldi içimden :twisted:
Sanat politik bir araç mıdır?...
- Konuyu açan sistemayvayiyemis
- Başlangıç tarihi
Üstünkörü son tartışmaları (praxis,korayE ve utopiano çemberindeki) okudum.
İlk eleştirim praxis'e olacak. Amaç ve araç zıtlık değildir, dolayısıyla kızıcaksın belki ama her boka diyalektik kılıf uydurma çabana uygun değildir.
Bunun yanında birbirlerinizden alıntılar yaparak somut örneklere inmeden tartışmışsınız. Açık söyleyeyim kavramlarınızı tanımlayacak somut örnekler yoksunluğunun buna neden olduğu kanısındayım.
...
Konu başlığına yani" sanatın politik bir araç" olup olmayacağına, buna kesinlikle karşıyım. Nedenini de 4. sayfada belirtmişim. Toplumsal duyarlılığın, bireysel aktarımlar "eser" haline gelmesiyle, tepeden inme idelojik baskıyla sanatsal yaratıcılığın frenlenmesi arasında fark var. Bu şuna benzer. Bir şairden "şiir yaz" dendiğinde güzel bir eser çıkarmasını bekleyemezsiniz, içinden geldiği sürece bu mümkün olur. Aynı şekilde, "toplumcu gerçekçilikten sapma sakın!" gibi ideolojik bir dayatmayla da sanatın üretken yaratıcılığının içine edilir.
...
"Sosyalist" etiketli ülkelerde bu sanat türünün son derece bayağılaşmasının yanında, tipik bir burjuva ülkesinde toplumsal duyarlılığı yansıtan bir sanatçının toplumcu gerçekçiliğin en güzel eserlerini yarattığıda ilginç bir noktadır.
...
Bu arada, tartışmalar arada sırada, sanat eleştirisinin koşullarınada gelmiş. Güzelliğin göreceli olması, bir sanat eserine verilen emeğin hiçe sayılıp, örneğin müzik endüstrisindeki gibi üç beş çakalın yapıtlarınada "estetik" yorum yapılamayacağı gerçeğini yadsımaz. Bir manavın estetik anlayışıyla, bir entellektüelin "göreceli" güzellik anlayışına göre, sanat eserinin yansımasına dair "gçrüşler" çeşitlilik kazanmaz.
...
Hiç kusura bakmayın ama sırf kıraathaneden çıkmış bıyıklı bir hödük amcam İbo'yu "göreceli sanat anlayışına" göre seviyor diye ben onu, Beethoven'ın Kreutzer Sonat'ıyla aynı platformda değerlendirmem. Bir de ilginçtir "estetik yansımanın göreceli" olduğunu savunanlar bu düşüncelerini kitleye inemeyen diğer sanatlar için savunamaz. Müzik sanat oalrak değil endüstriyel sektör olarak kitleye ulaşmştır. Estetik kaygı yerine piyasa kaygısı duyan bu tip ürünlerde estetik aranmaz! Neden aynı kitlenin güzellik göreceliğini resim sanatı içinde söyleyemiyorlar? Çünkü endüstriyel sektör olup kitleye inmemiştir. Kitleden bağımsız burjuva entellektüellerinin gösterişli vizyonlarından kurtulamamıştır çünkü bunlar.
...
Sanat üzerine bu kadar çok tartışan insanların, ne kadar çok resim, heykel hatta tarihle ilgileniyorsa fresk incelediğinide merak ediyorum doğrusu. Ayvazovski'nin dalgalı denizlerini, Gaugin'in Tahiti'den görselleri ne bileyim Modigliani'nin çıplak kadınlarını ne kadar çok izledinizde burada görsel yada işitsel sanat üzerine bu kadar atıp tutuyorsunuz?
...
Sözlerim sert olabilir, böyle şeylerle ilgilendiyseniz sözümü ettiğim meclisin içindesiniz demektir. Dışarıdakiler düşünsün.
İlk eleştirim praxis'e olacak. Amaç ve araç zıtlık değildir, dolayısıyla kızıcaksın belki ama her boka diyalektik kılıf uydurma çabana uygun değildir.
Bunun yanında birbirlerinizden alıntılar yaparak somut örneklere inmeden tartışmışsınız. Açık söyleyeyim kavramlarınızı tanımlayacak somut örnekler yoksunluğunun buna neden olduğu kanısındayım.
...
Konu başlığına yani" sanatın politik bir araç" olup olmayacağına, buna kesinlikle karşıyım. Nedenini de 4. sayfada belirtmişim. Toplumsal duyarlılığın, bireysel aktarımlar "eser" haline gelmesiyle, tepeden inme idelojik baskıyla sanatsal yaratıcılığın frenlenmesi arasında fark var. Bu şuna benzer. Bir şairden "şiir yaz" dendiğinde güzel bir eser çıkarmasını bekleyemezsiniz, içinden geldiği sürece bu mümkün olur. Aynı şekilde, "toplumcu gerçekçilikten sapma sakın!" gibi ideolojik bir dayatmayla da sanatın üretken yaratıcılığının içine edilir.
...
"Sosyalist" etiketli ülkelerde bu sanat türünün son derece bayağılaşmasının yanında, tipik bir burjuva ülkesinde toplumsal duyarlılığı yansıtan bir sanatçının toplumcu gerçekçiliğin en güzel eserlerini yarattığıda ilginç bir noktadır.
...
Bu arada, tartışmalar arada sırada, sanat eleştirisinin koşullarınada gelmiş. Güzelliğin göreceli olması, bir sanat eserine verilen emeğin hiçe sayılıp, örneğin müzik endüstrisindeki gibi üç beş çakalın yapıtlarınada "estetik" yorum yapılamayacağı gerçeğini yadsımaz. Bir manavın estetik anlayışıyla, bir entellektüelin "göreceli" güzellik anlayışına göre, sanat eserinin yansımasına dair "gçrüşler" çeşitlilik kazanmaz.
...
Hiç kusura bakmayın ama sırf kıraathaneden çıkmış bıyıklı bir hödük amcam İbo'yu "göreceli sanat anlayışına" göre seviyor diye ben onu, Beethoven'ın Kreutzer Sonat'ıyla aynı platformda değerlendirmem. Bir de ilginçtir "estetik yansımanın göreceli" olduğunu savunanlar bu düşüncelerini kitleye inemeyen diğer sanatlar için savunamaz. Müzik sanat oalrak değil endüstriyel sektör olarak kitleye ulaşmştır. Estetik kaygı yerine piyasa kaygısı duyan bu tip ürünlerde estetik aranmaz! Neden aynı kitlenin güzellik göreceliğini resim sanatı içinde söyleyemiyorlar? Çünkü endüstriyel sektör olup kitleye inmemiştir. Kitleden bağımsız burjuva entellektüellerinin gösterişli vizyonlarından kurtulamamıştır çünkü bunlar.
...
Sanat üzerine bu kadar çok tartışan insanların, ne kadar çok resim, heykel hatta tarihle ilgileniyorsa fresk incelediğinide merak ediyorum doğrusu. Ayvazovski'nin dalgalı denizlerini, Gaugin'in Tahiti'den görselleri ne bileyim Modigliani'nin çıplak kadınlarını ne kadar çok izledinizde burada görsel yada işitsel sanat üzerine bu kadar atıp tutuyorsunuz?
...
Sözlerim sert olabilir, böyle şeylerle ilgilendiyseniz sözümü ettiğim meclisin içindesiniz demektir. Dışarıdakiler düşünsün.
Appassionata ; Üstünkörü okuduğun açık.
Ben diyalektik bağlamda; amaç ile aracın zıtlığını değil, karşıtların birliği üzerinden yorum getirmiştim. İkisi ardaarda ve içiçe yazıldığından karıştırmış olabilirsin.
Ayrıca gerekli yerlerde somut örnekler verilmiştir. Eleştiri yapacaksan her bir ayrıntıyı tek tek okuyup sindiriceksin. Burada kimse sosyalist gerçekçilik paradigmasını en azından biz üç arkadaş savunmadık.
Estetik yansıması dediğin olayıda tekrar tektar tartıştık. Teknolojinin sanata etkisi adlı başlıkta da devam ediyoruz. Eleştirilerini alıntılar alarak yaparsan bizde ona göre cevap verebiliriz. Hemen hemen bahsettiğin tüm konular tartışıldı zaten.
Göreceli bir estetik ya da güzellik anlayışının varlığı zaten açık. Bunun sanata yansımasıda kaçınılmaz.
Müzik endüstrisi yöneticilerinin bir eseri pazara sunmasıyla varolan estetiği yok olmaz. Dolayısıyla senin zorla topluma dayatılan mesela bir arabesk müziğini endüstri yöneticileri dayatmamış olsa bile bu tarzdan hoşlanan insanların olabileceğide gayet açıktır. Bir insan arap ezgilerinden hoşlanabilir. vs.
Ve de buradaki arkadaşların resim, müzik, heykel vs. gibi sanat dalları hakkında bilgileri olmadığını ya da incelemediklerini söylemen oldukça kötü ve bilinçsiz bir yaklaşım.
Üzerinde ki bilge tavrını uzaklaştırmanı ve uyarılarımı dikkate almanı arkadaşın olarak bekliyorum. 😉 😀
Ben diyalektik bağlamda; amaç ile aracın zıtlığını değil, karşıtların birliği üzerinden yorum getirmiştim. İkisi ardaarda ve içiçe yazıldığından karıştırmış olabilirsin.
Ayrıca gerekli yerlerde somut örnekler verilmiştir. Eleştiri yapacaksan her bir ayrıntıyı tek tek okuyup sindiriceksin. Burada kimse sosyalist gerçekçilik paradigmasını en azından biz üç arkadaş savunmadık.
Estetik yansıması dediğin olayıda tekrar tektar tartıştık. Teknolojinin sanata etkisi adlı başlıkta da devam ediyoruz. Eleştirilerini alıntılar alarak yaparsan bizde ona göre cevap verebiliriz. Hemen hemen bahsettiğin tüm konular tartışıldı zaten.
Göreceli bir estetik ya da güzellik anlayışının varlığı zaten açık. Bunun sanata yansımasıda kaçınılmaz.
Müzik endüstrisi yöneticilerinin bir eseri pazara sunmasıyla varolan estetiği yok olmaz. Dolayısıyla senin zorla topluma dayatılan mesela bir arabesk müziğini endüstri yöneticileri dayatmamış olsa bile bu tarzdan hoşlanan insanların olabileceğide gayet açıktır. Bir insan arap ezgilerinden hoşlanabilir. vs.
Ve de buradaki arkadaşların resim, müzik, heykel vs. gibi sanat dalları hakkında bilgileri olmadığını ya da incelemediklerini söylemen oldukça kötü ve bilinçsiz bir yaklaşım.
Üzerinde ki bilge tavrını uzaklaştırmanı ve uyarılarımı dikkate almanı arkadaşın olarak bekliyorum. 😉 😀
Allaaaamm allaaaammm üç yiğit çıkmış meydane hepsi de birbirinden merdane.Sürreel kabuslara gelesiniz,bonsaiyle uğraşırken en sewdiğiniz uzwunuzu koparasınız hele bi soluklanın ayran war için.Tartışma molası werildi.Bugünlerde kopa kopa bi hal oldum sizin yüzünüzden hadi bakalım.
...-PRaXiS- demiş ki:
Nedemek miyirim... :twisted: siz ve sizin bu yorumlarınızı takip etmesem ufakta olsa bu biraz muzip eleştiriyi yaparmıydım...dedim ya size saygım sonsuz yazılarınızı pür dikkat takip ediyorum PRaXis nerede ben orada bilakis...fakat lakin ama birazdaha düşüncemizi yalın ve sade dille yazarsanız bence dahada ciddi bir yazı olucak...öyle değilmidir(nası yani) hani ünlü düşünür demiştir ya akılda yer eden cümleler kısa ve öz cümlelerdir diye...yani tamam siz olurya birisi bu konu hakkında tez yazmak falan ister bende yardım edeyim amsiklopedilik bir açıklama yapayım diye düşünmüş olabilirsiniz ama fanatiklariniz sizden kısa vede daha çarpıcı cümleler bekliyor :twisted: Dn;ayrıca herzaman heryerde aynı olduğunuzdan şüphem yok hehe...saygılar...
Teshkilattan ; eleştirilerin için teşekkür ederim. Daha yalın bir dil kullanmaya gayret göstereceğim.
Ben alışmışım cümleleri uzatmaya, anlamını felsefik biçimde kendi fikirlerimle sunmaya.
Hatta lisedeyken edebiyat öğretmenim arkadaşınız Sinan tarihe geçti. 3 cümleyle 1,5 sayfa kompozisyon yazan tek insan diye. 😀 giriş 1 noktalı gelişme 1 noktalı sonuç 1 noktalı . 😀
Neyse. sanat konusuna devam...
Ben alışmışım cümleleri uzatmaya, anlamını felsefik biçimde kendi fikirlerimle sunmaya.
Hatta lisedeyken edebiyat öğretmenim arkadaşınız Sinan tarihe geçti. 3 cümleyle 1,5 sayfa kompozisyon yazan tek insan diye. 😀 giriş 1 noktalı gelişme 1 noktalı sonuç 1 noktalı . 😀
Neyse. sanat konusuna devam...
ya bu geçmişten beri var olan ve önlenmesi pek de mümkün olmayan bişi bana kalırsa. çünkü sanatçı insan herşeye karşı duyarlı olur genelde. ve siyasetinden sporundan tut bu sistemlerde bozukluk varsa-kanayan bi yaraysa bu onu bi şekilde esere akıtmak zorunda. bu biraz da sanat toplum için mi? tartışmasına zemin hazırlıyor aslında. sanatçıların çoğunda bi aydınlatma- yön verme-uyandırma çabası var. tanzimat döneminde olduğu gibi.
M
marsyas
"sanatçının attığı her adım politiktir"
.piscator. hayata bakış açısı olmayan duruşu olmayan sanatçı sanatçı olamaz. bence
.piscator. hayata bakış açısı olmayan duruşu olmayan sanatçı sanatçı olamaz. bence
Sanatın, bana göre, ilk özelliği zaten sanatçının o sıradışı gerçekliğini yansıtmasıdır. Mesela Dali, mesela Picasso.
Sanat politik bir araç mıdır?
Evet; çünkü politik mesajlar içerebilecek veya içeren, ve bunu bariz şekilde yapanlar mevcut. Daha gizli saklı yapanlar da var; ama sonuçta politik görüşleri ifade etmekte de sanat kullanılabilir.
Hayır; çünkü bana göre esasen sanatın politikayla bir ilgisi olmamalıdır. Politikanın kendisinin bir sanat olduğu söylenir, ama ben, şahsen zaten ortada olan bir şeyin gözüme sokulmasından hoşlanmam.
Sanat politik bir araç mıdır?
Evet; çünkü politik mesajlar içerebilecek veya içeren, ve bunu bariz şekilde yapanlar mevcut. Daha gizli saklı yapanlar da var; ama sonuçta politik görüşleri ifade etmekte de sanat kullanılabilir.
Hayır; çünkü bana göre esasen sanatın politikayla bir ilgisi olmamalıdır. Politikanın kendisinin bir sanat olduğu söylenir, ama ben, şahsen zaten ortada olan bir şeyin gözüme sokulmasından hoşlanmam.
sanat kesinlikle mesaj icerir (expressionzm)
ama direk polikiya bagli oldugunu sanmiyorum. gerci yasadigimiz doneme bagli. propagandalara savaslara vs
ama direk polikiya bagli oldugunu sanmiyorum. gerci yasadigimiz doneme bagli. propagandalara savaslara vs
gaem demiş ki:
Sanat "insan" içindir.Politik araç olarak kullanan kişi/kişiler bulunur.Bu tıpkı eğitimci bir kimlikle,okullarda din propogandası yapılmasına benzer-fikrimce.
Sanat, sanatçı,gözlemci,eleştirmenler,estetik estetikçiler.......
Bana göre hepsi politiktir..
Snatın gelişimine baktıgınızda sıcramalar yoktur..Ya egemen sınıfın kültürünü veya gelecek egemen sınıf kültürünü ortaya koyar.....
Herşey politiktir dünyada,yemek ,içmek,ne yediğin ve ne cıkardıgın...Sanatta insana özgü olduguna göre politiktir..istesenizde istemesenizde...
İktisadi ve ekonomik kosulların belirlediği sanata belki 3000 yıl sonra toplum ve sanat için yapılmış ürünlerle bakabiliriz..ama dünya o kadar büyümedi...
Bana göre hepsi politiktir..
Snatın gelişimine baktıgınızda sıcramalar yoktur..Ya egemen sınıfın kültürünü veya gelecek egemen sınıf kültürünü ortaya koyar.....
Herşey politiktir dünyada,yemek ,içmek,ne yediğin ve ne cıkardıgın...Sanatta insana özgü olduguna göre politiktir..istesenizde istemesenizde...
İktisadi ve ekonomik kosulların belirlediği sanata belki 3000 yıl sonra toplum ve sanat için yapılmış ürünlerle bakabiliriz..ama dünya o kadar büyümedi...
sanat bazen politik amaçlarla da yapılmış olabilir.örneğin atatürkün yazdığı şiirler.sanat değeri taşımasalarda ulusu gaza getirici olduklarından ve adına şiir dendiğinden sanat yapıtı diyoruz.
bireyin duygu ve düşüncelerini hoşa giden bağlantılarla anlatabilme amacıyla yaptığı yaratıcı çalışmalara sanat denir.peki o zaman sanat buysa,politik bir araç olarak kullanmakta sanatcıya ve sanatı kullanmaya calışanlara bağlıdır..bunu isteyen uygun koşullar doğduğunda yapabilir.yani sanat politik bir araç olabilir ama bu kesin böyledir diyebileceğimiz bi olay değil!
Benzer Konular
