Genel görüş teknik ve duygunun sanki bir arada olamayacağı kanısında yorum yaptığından böyle demiştim. Mark Knopfler, Rory Gallagher, Gary Moore gibi gitaristler hem oldukça yaratıcı hem de teknikleri şahane. Michael Schenkerin de duygu kısmını çok beğensem de tekniği kendi klasmanındaki gitaristlerden daha zayıf. Vinnie Moore kusursuza yakın çalan gitaristlerden biri, ölü nota basmayalı belki 40 yıl olmuşturama gerektiğinde duygulara dokunmayı da bilir.
Söylemek istediğinizi anladım ve tekniği çok üst düzey gitaristlerin sürekli tekniğini göstermek istemesi istemsiz olsa bile normal bence. Dediğiniz gibi sadece bilek beyin koordinasyonunu oturtarak insanı bir duygudan öbür duyguya götürecek hale gelmek zor gerçekten. Sonuçta yazmayı herkes bilir ama güzel şiirleri şairler yazar. Bakmadığım açılardan bakmamı sağlıyorsunuz, verdiğiniz yanıtlar ufkumu genişletiyor saygılar
Vinnie Moore kendini yenileyerek aşamalardan geçmiş bir virtüöz. Benim gençliğimi yemiş adamlardan biridir, özellikle de Mind's Eye albümü ve iki adet ders videosu.
İnternet filan yokken şu aşağıdaki iki videoya maruz kaldığınız düşünün. Sene 95 filan:
Her iki el tekniği de olağanüstü adamın. Bir Malmsteen mesela, bu kadar abartılı sağ el hakimiyeti yoktu. Gilbert vardı aklıma gelen, ama onun da Moore kadara abartılı sol el-legato çalabildiğini duymadım pek.
İkinci albüm (Bach düzenlemesi içeren paylaştığınız o şarkı o albümdendir) ile daha rafine bir şeyler yapmaya başladı.
Daha sonra bu neoklasik etkisinden çıktı, bluesy etkiler de kullanmaya başladı ki, bence o sırada Howe-Kotzen gibi adamların shrede yeni bir yön vermesi bunda rol oynadı.
Ben o dönemde virtüöz dinlemeyi bıraktığım için gerisini çok takip etmedim. Bir ara bir konser albümünü aldım, keyifliydi.
O yıllarda çok dinlediğim için artık bana çok hitap etmiyor. Ancak teknik olarak eskisi kadar yoğun sağ el çalmadığını ve hybrid picking filan da kullandığını biliyorum. Gençliğinde basbayağı önkoldan vururdu penayı, artık bunu da yapmıyor ve daha bilekten çalıyor sanırım.
Ama en son çok hoş bir sürpriz yaptı. O dönemden en favori gitaristim Tony McAlpine ile turne yaptılar. McAlpine aynı zamanda klavyeci olduğu ve Moore'un ilk albümünde de çaldığı için, birlikte çalışmışlar zaten vaktiyle epey. Yeniden bir araya gelip o şarkıları sahnede birlikte çaldıklarını görmek harikaydı, youtube sağolsun
Şu parçanın orijinalinde (muhteşem bir parçadır...) ikinci solo George Lynch'e aittir. Burada onun yerine Vinnie Moore bir solo çalıyor ve atışıyorlar:
.