45 Yaşındayım Ve Oyun Oynuyorum

Nocure demiş ki:
AC nin evriminden çok memnunum. Odyssey i çok severek hala oynuyorum. Antik Yunanistan'ı çok severim ve atmosferini neredeyse hep zihnimde canlandırdığım gibi yaptıkarından olsa gerek ayrı bir yeri var. Serinin kendini tekrar eden bir zincirden kurtulması çok iyi oldu. Valhalla ise eminim ki çok görmek istediğim kuzey ülkeleri atmosferini en iyi şekilde yansıtacaktır. Büyük bir merakla satın almayı bekliyorum. Heyecanımı korumak için oynanış videolarını izlemek de istemiyorum. Zaten şu sıra COD MW ile de oyalandığım için bir acelem yok 🙂
Hepsini görmek için tıklayın...
Odyssey yorumunuza katılıyorum. Oyunun böyle açık dünyaya yönelmesi harika olmuş. Hikaye zinciri de mükemmel oluşturulmuş. Ek paketler de hikayeye tat katan farklı hikayeler getiriyor.
Eklemem gerek bir şey var, o da Kassandra karakteri. Karakterin ses aktörü inanılmaz bir iş çıkarmış ve karakterin sesinden duygusunu çok iyi alıyoruz. Bir de karakterin jest ve mimiklerine çok uğraşmışlar. Kassandra' nın mimikleri hem çok tatlı hem de yerinde. Süper sempatik bir karakter. Sinematiklerde çok eğleniyorum.
 
Nostalji yapayım derken yine dead space çukuruna düştüm; atmosferi, sesleri, hikayesi vs. her şeyiyle hala çok başarılı. Bugün bile benim diyen “cosmic horror” yapımlarına taş çıkartıyor. EA şu serinin şanını doğru dürüst ve son bir 4. oyun ile kurtarmadı ya, gözüm arkada gideceğim.
 
bastardbullet demiş ki:
Nostalji yapayım derken yine dead space çukuruna düştüm; atmosferi, sesleri, hikayesi vs. her şeyiyle hala çok başarılı. Bugün bile benim diyen “cosmic horror” yapımlarına taş çıkartıyor. EA şu serinin şanını doğru dürüst ve son bir 4. oyun ile kurtarmadı ya, gözüm arkada gideceğim.
Hepsini görmek için tıklayın...
1 hikaye ve ortam olarak cok cok iyiydi, 2 hikaye biraz ikinci plana dustu ama gameplay iyilesti, 3 hayal kirikligi oldu...Bence bir miktar gereksiz zorladilar 3uncu oyunu, keske bu guzel hikaye uzerine biraz daha gitselerdi...
 
Grundar demiş ki:
1 hikaye ve ortam olarak cok cok iyiydi, 2 hikaye biraz ikinci plana dustu ama gameplay iyilesti, 3 hayal kirikligi oldu...Bence bir miktar gereksiz zorladilar 3uncu oyunu, keske bu guzel hikaye uzerine biraz daha gitselerdi...
Hepsini görmek için tıklayın...

Aynen katılıyorum, Glen Schofield şöyle babayiğit stüdyolardan biriyle oturup baştan bir 3. oyun tasarlasa ruhumu satarım muhtemelen. Tabi ancak duygusal bir hayal olur bu. Öte yandan hikayeyi düştüğü dehlizden kurtaracak ve içimize sinecek mutlak sonlu bir 4. oyuna KEŞKE kavuşabilseydik.
 
Little nightmares’i dlc’leri ile birlikte yeni bitirdim, horror/puzzle/platform karışımı bir oyun ve gayet başarılı. Fakat ana oyunu problemsiz bitirmeme rağmen dlc’lerde (özellikle the hideaway için diyorum) oyunun ilerleyişini engelleyen ve dakikalarca ne yapmam gerektiğini anlamadan ortalıkta gezinmeme sebep olabilen bir takım bug’larla karşılaştım. Misal; çalışması gerek bir mekanizma her şeyi yapmış olmama rağmen ilk anda çalışmadı. En son sinir basıp oyundan çıktım ve tekrar girdiğimde çalıştı da ancak ilerleyebildim.

Bunun haricinde ise oyunun genel atmosferi, görsel ve işitsel dokusu muazzam. Aynı kategoride sayılmaz fakat sanırım puzzle temalı bir oyundan en son machinarium‘da bu kadar keyif aldım. Bir de yerli/yabancı birçok oyuncu oyunun kontrol dinamiklerini gömmüş, ara ara ben de küfredip diş sıkmadım değil, yine de çok başarılıydı.

Henüz oynamayanlar için spoiler olmasın;

Epey buruk, hüzünlü ve ters köşe bir sonu var.

2. oyunun Şubat 2021 gibi çıkması söz konusu, bunun çeyreği kadar iyi olsa das kaporta.
 
bastardbullet demiş ki:
Little nightmares’i dlc’leri ile birlikte yeni bitirdim, horror/puzzle/platform karışımı bir oyun ve gayet başarılı. Fakat ana oyunu problemsiz bitirmeme rağmen dlc’lerde (özellikle the hideaway için diyorum) oyunun ilerleyişini engelleyen ve dakikalarca ne yapmam gerektiğini anlamadan ortalıkta gezinmeme sebep olabilen bir takım bug’larla karşılaştım. Misal; çalışması gerek bir mekanizma her şeyi yapmış olmama rağmen ilk anda çalışmadı. En son sinir basıp oyundan çıktım ve tekrar girdiğimde çalıştı da ancak ilerleyebildim.

Bunun haricinde ise oyunun genel atmosferi, görsel ve işitsel dokusu muazzam. Aynı kategoride sayılmaz fakat sanırım puzzle temalı bir oyundan en son machinarium‘da bu kadar keyif aldım. Bir de yerli/yabancı birçok oyuncu oyunun kontrol dinamiklerini gömmüş, ara ara ben de küfredip diş sıkmadım değil, yine de çok başarılıydı.

Henüz oynamayanlar için spoiler olmasın;

Epey buruk, hüzünlü ve ters köşe bir sonu var.

2. oyunun Şubat 2021 gibi çıkması söz konusu, bunun çeyreği kadar iyi olsa das kaporta.
Hepsini görmek için tıklayın...

Eger oynamadiysan, Inside’i oyna, inanilmaz begenmistim... 😉
 
Ayıptır be

ps5.webp
 
Başlık ile alakalı olarak, oyun arkadaşlarım arasında 65+ pek çok oyuncu var. Hatta 70 yaş üzeri ingiliz bir emekli deniz subayı bile vardı. Z kuşağı kadar cambaz olmasalar da hatırı sayılır şekilde iyi oyuncular. İş hayatımızda gördüğümüz Boomer'lardan farklı olarak daha anlaşması kolay ve eğlenceli kişilikler.

Oyun tavsiyesi olarak ise Witcher, Elder Scrolls, Dying Light tarzı oyunları severek tekrar tekrar oynadım. Son karantina muhabbetinde Dark Souls 3'ü iki defa bitirdim. Yeni nesil bir oyun anlayışı var, artık bu tarzın dışındakiler bana yavan gelecek.
Eski tip oyunların tek bir mekaniği oluyordu, hep aynı taktikle tüm düşmanları döve döve oyunu bitir cinsinden. Dark Souls serisinde öncelikle her bir düşmana ayrı ayrı ve tekrar tekrar ölerek onu analiz etmek gerekiyor, daha sonra yeni bir taktikle karşısına çıkıyoruz. Bu sayede oyun hiç tekdüze olmuyor. Hikaye olarak ilk oyunları oynamadığım için ilk bitirişimde çok bir şey anlamadım ama ikincide hikaye de anlam kazandı. Sinirlerinize güveniyorsanız tavsiye ederim.
 
stormone demiş ki:
Başlık ile alakalı olarak, oyun arkadaşlarım arasında 65+ pek çok oyuncu var. Hatta 70 yaş üzeri ingiliz bir emekli deniz subayı bile vardı. Z kuşağı kadar cambaz olmasalar da hatırı sayılır şekilde iyi oyuncular. İş hayatımızda gördüğümüz Boomer'lardan farklı olarak daha anlaşması kolay ve eğlenceli kişilikler.

Oyun tavsiyesi olarak ise Witcher, Elder Scrolls, Dying Light tarzı oyunları severek tekrar tekrar oynadım. Son karantina muhabbetinde Dark Souls 3'ü iki defa bitirdim. Yeni nesil bir oyun anlayışı var, artık bu tarzın dışındakiler bana yavan gelecek.
Eski tip oyunların tek bir mekaniği oluyordu, hep aynı taktikle tüm düşmanları döve döve oyunu bitir cinsinden. Dark Souls serisinde öncelikle her bir düşmana ayrı ayrı ve tekrar tekrar ölerek onu analiz etmek gerekiyor, daha sonra yeni bir taktikle karşısına çıkıyoruz. Bu sayede oyun hiç tekdüze olmuyor. Hikaye olarak ilk oyunları oynamadığım için ilk bitirişimde çok bir şey anlamadım ama ikincide hikaye de anlam kazandı. Sinirlerinize güveniyorsanız tavsiye ederim.
Hepsini görmek için tıklayın...
Butun souls serisini oynadim (sekiro, bloodborne, nioh dahil) hicbirinde hikaye yok...Hikaye, oyunun cok ama cok derinlerinde bir yerlerde, gercekten cok ama cok sikici, cunku hikaye ile desteklense bence muthis olurdu...Ozellikle, Nioh ta farkina vardim ki, artik souls oyunlar eskisi gibi sarmiyor beni...Ilk oynadigim Demons Souls un heyacanini hicbirinde alamadim...Souls oyunlarinin ilki guzel oluyor (hangisini ilke oynarsan), sonrakilere alisiyorsun...
 
Grundar demiş ki:
Butun souls serisini oynadim (sekiro, bloodborne, nioh dahil) hicbirinde hikaye yok...Hikaye, oyunun cok ama cok derinlerinde bir yerlerde, gercekten cok ama cok sikici, cunku hikaye ile desteklense bence muthis olurdu...Ozellikle, Nioh ta farkina vardim ki, artik souls oyunlar eskisi gibi sarmiyor beni...Ilk oynadigim Demons Souls un heyacanini hicbirinde alamadim...Souls oyunlarinin ilki guzel oluyor (hangisini ilke oynarsan), sonrakilere alisiyorsun...
Hepsini görmek için tıklayın...
2 Gündür Nioh oynuyorum, mekanik olarak ds3 kopyası gibi olmasına rağmen yavan geldi. Hikaye ise 3-4 saat oynamama rağmen çok kopuk ve boğucu.
İki oyunun da en büyük eksikliği ilerlerken hikayeyi unutturuyor. Ben neredeyim ve amacım ne dedirtiyor. Dediğim gibi Ds3 ilk oynayışımda hikaye olduğunu bile anlamamıştım, ikinci oynayışımda rol yapma olayını anlayabildim. Belki diğer oyunlar gibi bir görev sekmesi olsaydı daha iyi olurdu, açıp akışı takip ederdik.
Ds3 oynarken çok keyif aldım, dediğiniz gibi Nioh mutlu etmeyecek galiba. Ama Demon's Souls'dan umutluyum 🙂
 
Grundar demiş ki:
Eger oynamadiysan, Inside’i oyna, inanilmaz begenmistim... 😉
Hepsini görmek için tıklayın...
Inside bir süredir listemde, doğru dürüst indirime girmedi bu black friday’de. Öncesinde girdiyse de ben kaçırdım sanırım. Sokağa çıkma yasağı furyası geri gelince anlamsızca eskilere sardım ben de. Yukarıdakilerle alakasız biliyorum fakat, bir 3. kez soma’yı baştan oynuyorum şimdi. Muhtemelen bundan sonra da amnesia collection’a saracağım. Arada doom eternal, the sinking city ve moons of madness döndürüyorum. Niye bu kadar karman çorman bir iç dünyam var ben de bilmiyorum ama bu oyunları tavsiye ederim. Özellikle call of cthulhu ve haliyle hp. lovecraft esintileri sebebiyle the sinking city ve moons of madness beni epey sardı.

Bir de katılıyorum; bloodborne’nun atmosferine öle bayıla oynamaya başlamıştım, bir süre sonra çok fena sıktı beni. Sanki akmıyor, bir şey anlat(a)mıyor gibi hissetmiştim. Hangi boss’da kaldığımı unuttum artık, dönüp şans vereyim istiyorum da elim hiç gitmiyor.
 
bastardbullet demiş ki:
Inside bir süredir listemde, doğru dürüst indirime girmedi bu black friday’de. Öncesinde girdiyse de ben kaçırdım sanırım. Sokağa çıkma yasağı furyası geri gelince anlamsızca eskilere sardım ben de. Yukarıdakilerle alakasız biliyorum fakat, bir 3. kez soma’yı baştan oynuyorum şimdi. Muhtemelen bundan sonra da amnesia collection’a saracağım. Arada doom eternal, the sinking city ve moons of madness döndürüyorum. Niye bu kadar karman çorman bir iç dünyam var ben de bilmiyorum ama bu oyunları tavsiye ederim. Özellikle call of cthulhu ve haliyle hp. lovecraft esintileri sebebiyle the sinking city ve moons of madness beni epey sardı.

Bir de katılıyorum; bloodborne’nun atmosferine öle bayıla oynamaya başlamıştım, bir süre sonra çok fena sıktı beni. Sanki akmıyor, bir şey anlat(a)mıyor gibi hissetmiştim. Hangi boss’da kaldığımı unuttum artık, dönüp şans vereyim istiyorum da elim hiç gitmiyor.
Hepsini görmek için tıklayın...
Kafalar ne kadar birbirine yakin, ben de tamamen ayni mooddayim, eski oyunlari ufak ufak oynuyorum 🙂...Inside’i cilginca begendim, Limboya da bakacagim...Little Nightmares pek de sarmadi ama oynadim, simdi;
1- Brothers of a tale of two sons
2- the wolf among us
3- darkest dungeon
4- what remains of edith finch
5- undertale
Oynuyorum...Sonra, yeniden PS4te kaldigim yerden devam 🙂
 
Ben iki seneyi geçti Battletech oynuyorum. Öyle sürekli değil de 5-6 ayda bir açıp bir kariyer modu patlatıyorum.
Bir de eski RPG'ci olarak Wasteland 3'e giriştim. Eh fena değil ama iş, güç, çoluk çocuk derken kendimi kaptıracak kadar oynayamıyorum.
 
Grundar demiş ki:
Kafalar ne kadar birbirine yakin, ben de tamamen ayni mooddayim, eski oyunlari ufak ufak oynuyorum 🙂...Inside’i cilginca begendim, Limboya da bakacagim...Little Nightmares pek de sarmadi ama oynadim, simdi;
1- Brothers of a tale of two sons
2- the wolf among us
3- darkest dungeon
4- what remains of edith finch
5- undertale
Oynuyorum...Sonra, yeniden PS4te kaldigim yerden devam 🙂
Hepsini görmek için tıklayın...
Dayanamadım aldım akşam inside’ı ve daha ilk birkaç dakikasında vuruldum oyuna. Fakat devamını getiremedim çünkü gecenin köründe tam da oynarken evin sigorta kutusundan ark şelalesi boşaldı. Öyle de şanslı bahtlı bir insanım.
 

Geri
Üst