Aynı markaya ait hemen hemen aynı kalibrede 3 ayrı 7 telli tutuyorum elimde. Bir tanesi esas savaş atı; beste çalışmalarından gündelik çalıma, kayıttan prova ve sahneye akla gelebilecek her amaçla kullanıyorum bu gitarı. Diğer gitarları da zaman zaman elime alıp çalmaktan, bakımlarını yapıp bir süreliğine bile olsa standa koyup izlemekten büyük keyif alıyorum. Bu sene mümkün olursa, maddi drumum da el verirse tamamen kendi zevkime göre tasarlanmış bir de butik gitar yaptırmak istiyorum. Sonraki yıl da, devamında da yine yeni gitarlar edinmeye de devam edeceğim şüphesiz.
İşim bu değil, buradan geçinmiyorum okulunu okumadım/okumayı da düşünmüyorum fakat, basitçe yaptığım şeyi seviyorum. Yıllardır bağım kopmadı ilgim azalmadı. Yeri geldi aktif olarak sahneli albümlü bir maceraya girdik, vakti geldi ev icracısı olduk. Değişen bir şey olmadı bana göre. Enstrüman/ekipman benim burada yaptığım şeyde amaç değil araç. Yani aslen keyfi bir yönü var. Olaya bu şekilde bakan kişilerin kıstas/kıdem, haketmişlik/yeterlilik gibi kavramlarla ceblleştiğini sanmam. Şahsen benim de umurum değil. Sanırım sorularınızın cevabı bu "umursamama" durumu kısaca.
Yanlış anlamayın, "mükemmel bir gitaristim de ondan" değil, ki gitarist bile demem kendime. Fakat, dünyada hiçbir eşyanın tabiatı benim o eşyaya sahip olmaya hakkım olup olmadığıyla bağdaştırılmamalı. Burada bir şeyler çok yanlış geliyor kulağa. İmkanlar el veriyorsa neden olmasın? Ötesinde kim, neyle ne çalmış/çalamamış, arkada neler sergilemiş benim için anlamsız. Mutluysa anlamsız, sıkıntı yok.
İyi günler.
İşim bu değil, buradan geçinmiyorum okulunu okumadım/okumayı da düşünmüyorum fakat, basitçe yaptığım şeyi seviyorum. Yıllardır bağım kopmadı ilgim azalmadı. Yeri geldi aktif olarak sahneli albümlü bir maceraya girdik, vakti geldi ev icracısı olduk. Değişen bir şey olmadı bana göre. Enstrüman/ekipman benim burada yaptığım şeyde amaç değil araç. Yani aslen keyfi bir yönü var. Olaya bu şekilde bakan kişilerin kıstas/kıdem, haketmişlik/yeterlilik gibi kavramlarla ceblleştiğini sanmam. Şahsen benim de umurum değil. Sanırım sorularınızın cevabı bu "umursamama" durumu kısaca.
Yanlış anlamayın, "mükemmel bir gitaristim de ondan" değil, ki gitarist bile demem kendime. Fakat, dünyada hiçbir eşyanın tabiatı benim o eşyaya sahip olmaya hakkım olup olmadığıyla bağdaştırılmamalı. Burada bir şeyler çok yanlış geliyor kulağa. İmkanlar el veriyorsa neden olmasın? Ötesinde kim, neyle ne çalmış/çalamamış, arkada neler sergilemiş benim için anlamsız. Mutluysa anlamsız, sıkıntı yok.
İyi günler.