Aslında Black Metal'in temelinde satanizmin yeri pek yok. Satanic öğeler sadece show amaçlı, türün karanlık ve negatif temasının pazarlanmasına kolaylık sağlamak için kullanılmış. Asıl çıkış yeri daha çok antikapitalist hareketler. Burzum'a göre, metal müziğin geninde olduğu gibi karşıt olmak ve o dönem kapitalizmin gittiği yerlerdeki kültürü tahrip edip hristiyanlığı yaymaya çalışmasına tepki verebilmek adına yapılan bir şey. Çoğunun albüm ve parçalarında sadece paganizm, varoluşçuluk ve doğayı temel almasındaki sebep bu. Yaygın dinlerin topluma zarar verme endişelerinin farkındalarmış. Popülerleştiği dönem aynı zamanda Lübnan'da hristiyan-müslüman katliamlarının son bulacağı döneme denk geliyor. Zira bu 15 yıllık dönemde (1975-1990) lübnan'da ve dünyanın çoğu yerinde inanılmaz insanlık dışı olaylar gelişiyor... ve bu gençler o zamanlar anladığımız kadarıyla okuyor, araştırıyor, tepki göstermek istiyor. Sadece yüzünü boyayıp ööğğğğğğğğ diye bağırarak koşuşturan tipler değiller.
Türün ağababaları diyebileceğimiz Mayhem, ilk kurulduğu ve tutulduğu yıllarda kendi ülkeleri dışında iki farklı ülkede konser vermiş. Biri liepzig, diğeri izmir. O günlerde grubun üyelerini izmir'de karşılayan birinin direkt kendisi kaleminden yazdığı uzun bir yazı okumuştum; mayhem üyelerinden biri izmir'e varır varmaz Osmanlı döneminde kullanılan işkence aletlerinden bulmak ve almak istediklerini dile getiriyor. Amaç fotoğraflarını çekip albüm kapağı yapmak, belirli bir dini tek ve gerçek yol edinmiş toplulukları yönetenlerin insanlara aslında ne tür işkenceler yapabileceklerini müzikleri üzerinden kalıcı hale getirip dünyaya bir şekilde ulaştırmak. Direkt olarak dile getirmeseler de bir mesaj olarak kondurmak. Çünkü ortaya çıkardıkları müzik türü korkunç, iğrenç, tehlikeli insanların icra ettiği bir tür olarak nitelendiriliyormuş. Çevrelerindeki insanları asıl kötülüğün ne olduğuna dair bir ikna amacı güdülmüş anlayacağınız. Yani olaylar bir şekilde ironik ve din ile ilintili. Norveç'te metalcilerin meşhur kilise yakmalı ve cinayetli dönemleri var, türün bu kadar sembolleşmesinin en büyük sebeplerinden biri de bu. İşin içine ergenliğin son çağları, uyuşturucu falan da girince olaylar çığrından çıkmış anlayacağınız-Bu olaylar da ironik bir şekilde o dönem metal müziğin direkt kendisine de direkt bir tür darbedir ama neyse-
Tüm bu olaylar gelişirken bu türün din ile çok alakalı olmadığını söylemek yanlış. Özellikle türkiyede müzik sektöründe bile muhafazakar, hatta mafya bağlantılı sanatçılar(!)'ın söz sahibi olduğunu unutmayın.
Ayrıca her fırsatta 80 ve 90'larda bizim ülkemizdeki cehalet seviyesini değerlendirmek için siyah tişört giyen insanları yargılayan tipleri örnek gösteren abiler cehalet kıyasını çok yanlış yerden yapıyor bence. 90'larda bu ülkenin insanları binlerce (hatta televizyon aracılığıyla milyonlarca) insanın gözü önünde sırf karşıt görüşlü olduğu için bir hotelde toplanan insanları diri diri YAKTI! İnsanlar yanarken dışarıdaki topluluk alkış tuttu, mutluluktan ıslık çaldı, Allah'a onları yaktığı için şükrettiler. Bu insanların hala bu ülkede yaşadığının, hatta yönettiğinin farkındayız.
Bir not: Black metal fanı değilim. Ama Mgla - Exercises In Futility V falan iyidir.