Elektro Gitarın Ölümü

Bugün okuduğum makaleyi paylaşıyorum :

The slow death of the electric guitar

Müziğin başına gelenler tabii ki enstrümanların da başına gelecek. 70-80'lerde müzik tek başına insanları eğlendirebiliyordu ama günümüzde o kadar çok uyarıcı şey var ki eğlence açısından instagram'da fotoğraf paylaşmak, tablette oyun oynamak, konsollar, Netflix'de dizi izlemek e normal çalışan bir insan günde kaç saatini müzik dinlemeye / çalmaya ayıracak ? Acaba tablette youtube da çizgi film izleme imkanı olsaydı Mozart gidip piyano ile uğraşırmıydı bilinmez.

Buna katılyıorum.Hatta bazen haberlerde görürürüz;"Çoban zzz sınavında ilk 10'a girdi !".Bu da söz konusu olayla paralel aslında.Dağdasın ve neredeyse yapacak hiçbir akiviten yok.Kendini okumaya kanalize ediyorsun ve başarı elde ediyorsun.Tabi bunun takdir edilecek yanı yabana atılmıyor bu mantıkla bakarken de.

Aynı fikirde değilim Hakan,
90 lı yılları hatırla; internet yok, döküman yok, bir enstrümana heves etsen; etrafında öğretebilecek kimse yok, yaptığını dinletebileceğin çevre yok... İstanbulda elektro gitar satan kaç tane dükkan vardı? şimdi kaç tane var ?
Teknolojinin, medya ve sosyal ağların genişlemesi ile bence gitar çalan ve buna ilgi duyan insan sayısı daha fazla arttı. Yaptığını dünya ile paylaşabiliyorsun 🙂
Enstrümana heves eden insanlar zaten bu saydığın popüler kültür uyarıcılarından da kendini soyutluyor bir süre sonra. TV ve akıllı telefon anlamsız şeyler benim için.

Bu uyarıcılar insanların bir yerlere gidip canlı müzik dinlemelerine mani oluyor. Bir çok mekan günümüzde kapandı. Bence yakın gelecekte küçük sahneler hiç olmayacak. Yatak odası gitaristi sayısı artacak demektir 🙂

Keşke ölsün de piyasa bize kalsın.

Dünya'nın idiocracy film senaryosuna, 2505 yılından çok daha önceden yakalanmasından kaynaklı bir durum. Sadece gitar değil, kitaplar da öldü. Modern toplum, tüketim toplumu oluştururken ve bir yandan ilerlerken bir yandan da bir ton işe yaramazlar yığınlar oluşturdu.