pedalı direkt miksere giriyorsun al sana erkin koray tonu.. 🙂 o dönemki müzisyenlerin vaktiyle imkansızlık diyebileceğimiz sebeplerden ton konusunda çok özenli olamamalarının daha sonradan nerdeyse bir ekol oluşturması durumu.. 😛
tabi bunda kendilerinin büyük payı var çünkü yıllar geçsede kurtulamadılar o saçma tonlardan, biraz odun kafalılık yani.. şu dönemde de piyasaya çıkan ve rock yaptığını idda eden pekçok ne çeşit bi yaratık olduğunu anlayamadığım arkadaşlarda bunu özel ve güzel birşey zannedip senenin 2006 olmasını müzik teknolojisinin ve imkanların çok ilerlemesini görmezden gelircesine (yada gerçekten görememesine) yıllar evvelki hatayı bugünde yineliyorlar..
en basiti geçenlerde ismini bile zikretmek istemediğim bir programda murat göğebakanın bir cem karaca şarkısının ırzına geçtiğine şahit oldum, arkada çalan arkadaşın elinde jem vardı ama o tonu çıkarmak için en son ihtiyaç duyulabilecek aletlerden biri jemdir heralde, zaten burda problem gitaristtede değildir muhtemelen, bu ton isteği & gereksinimi iki adım önde duran şarkıcı olduğunu idda eden arkadaştan geliyordur.. neden?? çünkü abileri o tonla çalmış oda öyle çalmalı, bir adım ileri giderse günaha girer maazallah..