neverktulu, aşağıdaki alıntılarına cevap vermek istiyorum.
Invader için,
En çok tuttuğum manyetiklerden biri ama yerine göre, gitarına göre tabiki. Kendisi Jackson RR1 gitarımda Seymour Duncan Full Shred TB-10'un yerini aldı, o çok tiz karakterli bir manyetikti ve ağaç yapısından dolayı gitar da öyle (Belki de onun üzerine SH8 ilaç gibi gelmiştir 🙂 ). Seymour Duncan Invader oldukça yüksek çıkışlı (Dimebucker'lar piyasaya sürülmeden önce Seymour Duncan'ın en yüksek çıkışlı pasif manyetiğiydi kendisi.. 16.4 yada 16.8K olması lazım). Tecrübe ettiğim kadarı ile kendisi Alder (Kızılağaç) gövdede köprü pozisyonunda iyi (dengeli sonuçlar veriyor). Ayrıca Ibanez S serisinden (Oldukça ince maun gövdeye sahiptir bu seri ve yine cılız karakterlidir) S370'imde kullandım ve onda oldukça hacimli tonlar alıyordum. Tam oturmuştu denebilir. Tiz karakterli gitarlarını biraz toparlamak isteyen olursa Seymour Duncan Invader SH8'i tecrübelerim dahilinde tavsiye edebiliyorum.
Fakat işin diğer kısmı da şudur:
O gitarı iyi biliyorum, iri gövdeli olmasına rağmen oldukça hafif bir gitar. Açıkcası başka Epiphone Flying V'ler ile karşılaştırma imkanım olmadı fakat tonunun da koyu ve baslı olmasından dolayı emsallerinden daha hafif olduğu görüşündeyim.
En zor kısma, kelimelerle ton tarif etme ve dediklerimi destekleme bölümüne geliyorum...
Gitarın kendi stok manyetiklerinin bir kere çıkışı kesinlikle yüksek değil. Kötü anlamında söylemiyorum bunu, ki zaten en kötü Kore yapımı manyetikler ve muhtemelen arkalarında marka da yazıyordur. Şu an ki üretimlerde Epiphone manyetik konusunda nasıl bilmiyorum ama eski üretimlerinde -yanlış hatırlamıyorsam- Samsung marka manyetikler kullanıyorlardı ve yine değişik marka manyetikler kullanıldığına denk geldim. Neyse, gitarın üzerindekiler çıkış olarak orta dereceler, gitarı kendi gitarlarımla bizzat karşılaştırmıştım da (Maun Ibanez'im ile bol bol karşılaştırdım, hatta hatırlarsan senin arkadaşınla baktığın gitar, onda da orta çıkış güçlerinde ACH1 ve ACH2 model manyetikler var ki bunlarında basları baskın), onlara oranla o Epiphone bir kere baslı ve koyu geldi. Seymour Duncan Invader SH8'in basları yukarıda da belirttiğim gibi bir kere oldukça fazla. Bunun yanında ortalar (midler) oldukça gazlanmış durumda, hatta Seymour Duncan'ın sitesinde ton tahtasında hatırladığıma göre ortalar, baslardan daha yüksekteydi. Bundan dolayı gitarı bir kere açacağını düşünüyorum onların 🙂 ama o gitarın gövde ağacının baslı karakterinden ötürü Invader'ın ummadığın (beklentilerini karşılamayacak) sonuçlar doğurabileceğini düşünüyorum. Low End'lerde örneğin Power Chord basarken (Üst tellerde akor ve ritimler için diyorum) veya gitarını RE'ye falan akortluyorsan ağır gelebilirler, koyu gelebilirler.
Herkesin zevki farklı olduğu için Ceramic / Alnico veya Aktif / Pasif kısmına girip fikir vermek istemiyorum, fakat elindeki gitar için şahsi görüşüm, yüksek çıkışlı manyetik istiyorsun, Jeff Beck SH-4 (16.küsür K), veya 16.25K Dimebucker SH-13 takman yönünde.
Aktif manyetikler konusu için,
Pil yuvası sorunun olmaz, gitarın kapağının altında yeteri kadar boşluk var ve hatta birden fazla pil ile de kullanabilirsin. 2 tane kullanıp 18V güç ile de kullanabilirsin (Glenn Tipton çift 9V kullanıyor örneğin), yada EMG'nin kendi sitesinde manyetik şemasında da belirttiği şekilde 27V'a kadar çıkabiliyorsun ki gövde de dediğim gibi yeterli yerin var.
Bitirmeden şunu da eklemek istiyorum, senin de tahmin edeceğin şekilde manyetik modifiyesi ile amaçlanan tonlara ulaşmak mümkün olmuyor (şu gitaristin tonu gibi), sadece belli bir dereyece kadar yaklaşabiliyorsun yada kendine özgü -iyi yada kötü- bir ses elde edebiliyorsun. Bir de şu açıdan düşünelim; elindeki gitarı stok manyetikleri ile çok kaliteli cihazlara girme imkanın olursa diğer faktörlerin aslında tonda ne kadar etki ettiğine şahit olursun. Yinede seçimini gitarının karakterini göz önüne alarak alternatifleri elemen dahilinde yaparsan tatminkar bir sonuç elde edeceğinden şüphem yok.
Invader için,
En çok tuttuğum manyetiklerden biri ama yerine göre, gitarına göre tabiki. Kendisi Jackson RR1 gitarımda Seymour Duncan Full Shred TB-10'un yerini aldı, o çok tiz karakterli bir manyetikti ve ağaç yapısından dolayı gitar da öyle (Belki de onun üzerine SH8 ilaç gibi gelmiştir 🙂 ). Seymour Duncan Invader oldukça yüksek çıkışlı (Dimebucker'lar piyasaya sürülmeden önce Seymour Duncan'ın en yüksek çıkışlı pasif manyetiğiydi kendisi.. 16.4 yada 16.8K olması lazım). Tecrübe ettiğim kadarı ile kendisi Alder (Kızılağaç) gövdede köprü pozisyonunda iyi (dengeli sonuçlar veriyor). Ayrıca Ibanez S serisinden (Oldukça ince maun gövdeye sahiptir bu seri ve yine cılız karakterlidir) S370'imde kullandım ve onda oldukça hacimli tonlar alıyordum. Tam oturmuştu denebilir. Tiz karakterli gitarlarını biraz toparlamak isteyen olursa Seymour Duncan Invader SH8'i tecrübelerim dahilinde tavsiye edebiliyorum.
Fakat işin diğer kısmı da şudur:
O gitarı iyi biliyorum, iri gövdeli olmasına rağmen oldukça hafif bir gitar. Açıkcası başka Epiphone Flying V'ler ile karşılaştırma imkanım olmadı fakat tonunun da koyu ve baslı olmasından dolayı emsallerinden daha hafif olduğu görüşündeyim.
En zor kısma, kelimelerle ton tarif etme ve dediklerimi destekleme bölümüne geliyorum...
Gitarın kendi stok manyetiklerinin bir kere çıkışı kesinlikle yüksek değil. Kötü anlamında söylemiyorum bunu, ki zaten en kötü Kore yapımı manyetikler ve muhtemelen arkalarında marka da yazıyordur. Şu an ki üretimlerde Epiphone manyetik konusunda nasıl bilmiyorum ama eski üretimlerinde -yanlış hatırlamıyorsam- Samsung marka manyetikler kullanıyorlardı ve yine değişik marka manyetikler kullanıldığına denk geldim. Neyse, gitarın üzerindekiler çıkış olarak orta dereceler, gitarı kendi gitarlarımla bizzat karşılaştırmıştım da (Maun Ibanez'im ile bol bol karşılaştırdım, hatta hatırlarsan senin arkadaşınla baktığın gitar, onda da orta çıkış güçlerinde ACH1 ve ACH2 model manyetikler var ki bunlarında basları baskın), onlara oranla o Epiphone bir kere baslı ve koyu geldi. Seymour Duncan Invader SH8'in basları yukarıda da belirttiğim gibi bir kere oldukça fazla. Bunun yanında ortalar (midler) oldukça gazlanmış durumda, hatta Seymour Duncan'ın sitesinde ton tahtasında hatırladığıma göre ortalar, baslardan daha yüksekteydi. Bundan dolayı gitarı bir kere açacağını düşünüyorum onların 🙂 ama o gitarın gövde ağacının baslı karakterinden ötürü Invader'ın ummadığın (beklentilerini karşılamayacak) sonuçlar doğurabileceğini düşünüyorum. Low End'lerde örneğin Power Chord basarken (Üst tellerde akor ve ritimler için diyorum) veya gitarını RE'ye falan akortluyorsan ağır gelebilirler, koyu gelebilirler.
Herkesin zevki farklı olduğu için Ceramic / Alnico veya Aktif / Pasif kısmına girip fikir vermek istemiyorum, fakat elindeki gitar için şahsi görüşüm, yüksek çıkışlı manyetik istiyorsun, Jeff Beck SH-4 (16.küsür K), veya 16.25K Dimebucker SH-13 takman yönünde.
Aktif manyetikler konusu için,
Pil yuvası sorunun olmaz, gitarın kapağının altında yeteri kadar boşluk var ve hatta birden fazla pil ile de kullanabilirsin. 2 tane kullanıp 18V güç ile de kullanabilirsin (Glenn Tipton çift 9V kullanıyor örneğin), yada EMG'nin kendi sitesinde manyetik şemasında da belirttiği şekilde 27V'a kadar çıkabiliyorsun ki gövde de dediğim gibi yeterli yerin var.
Bitirmeden şunu da eklemek istiyorum, senin de tahmin edeceğin şekilde manyetik modifiyesi ile amaçlanan tonlara ulaşmak mümkün olmuyor (şu gitaristin tonu gibi), sadece belli bir dereyece kadar yaklaşabiliyorsun yada kendine özgü -iyi yada kötü- bir ses elde edebiliyorsun. Bir de şu açıdan düşünelim; elindeki gitarı stok manyetikleri ile çok kaliteli cihazlara girme imkanın olursa diğer faktörlerin aslında tonda ne kadar etki ettiğine şahit olursun. Yinede seçimini gitarının karakterini göz önüne alarak alternatifleri elemen dahilinde yaparsan tatminkar bir sonuç elde edeceğinden şüphem yok.
