Eskiden birisi öldüğünde kötü birisi, haketmeyen birisi olduğunda bile cemaat, imam nasıl bilirdiniz diye sorduğunda iyi bilirdik derdi. Bu iyi bilirdik sözü bir anlamda toplumun kişiyi affetmesidir, öyle kabul etmesi ve konuyu kapatmasının anahtarıdır. Bu doğrusudur demiyorum fakat bu böyleydi. Bugün artık ölmüş bir insanın peşinden dahi kavga çıkabiliyor. Ölümler bile bizden ve onlardan diye ayrıştırılıyor. Herkes tek, herkes öteki.
Hayatta insanın intihar etmek dışında verdiği her karardan pişman olup vazgeçebilme şansı vardır. Böyle bir karar noktasına gelmiş kişinin arkasından elimizden sadece kararına saygı duymak gelir.
İntihar konusunda mesleğim sebebiyle bazı gözlemlerim oldu. Bu gözlemlerim ise genellikle hocalarımla paralel doğrultudaydı. Erkekler genelde konuyu kapatmak için intihar ederler ve kesin öldürecek yöntemleri tercih ediyorlar. Kadınlar ise bir ihtimal kurtarılabilecekleri yöntemleri tercih ediyorlar ve oranlarsak intihar girişiminden daha fazla kurtuluyorlar, kurtarılıyorlar.Kadın intiharları bir yerde onları dinlemeyen topluma mesajlarını ulaştırmak için bir çığlıktır.
Bu noktadan sonra o kişinin derdinin dinlenmesi, imkan varsa çözüm yolunda ona yardım edilmesi gerekir. Bu insan ve insanlık içindir.
Depresyon hastalığının en kötü sonucu ölümdür. Hasta kişiler en dip hissettikleri zamanda hayatlarını sonlandırma noktasına gelebilirler. Eğer bu hastalık ciddiye alınmaz ve tedavi aksatılırsa, ilaçlar düzgün kullanılmaz, görüşmeler yapılmazsa intihar riski daha da artar. 70 80 m2 kutuların içinde yaşamaya mahkum. günün 14 15 saatini işle ve o işe ulaşmakla geçirmek zorunda kalan, bilginin en gereksizine, yemeğin en kötüsüne mecbur kalan, sevdiği üç beş kişiye de zaman ayıramayan herkes bu hastalığınn riskinin kapsamı içindedir.
15 dakika için tanıdım ve üzüldüm. Bizler gibi bir adam öldü gitti. Sevenlerinin başı sağolsun.