Moğollar
- Konuyu açan scrotestical
- Başlangıç tarihi
luNa demiş ki:
luNa kedin çok güzelmiş 😉 ankara'dan sıkılıp gideli çok oldu... (ne yazık ki Murat Meriç gibi eski dostlarım hala orada!)
mesajım ciddiye alıncak mı bilmiyorum, ama Moğollar'ın '70'lerde tüm Avrupayı, hatta dünyanın diğer bölgelerini de etkisine alan Prog-Rock akımının Türkiye'deki en baba termsilcilerinden biri olduğunu benden başka düşünen var mıdır acaba !?!?!?!?
(progarchives'deki prog-rock alt türlerine göre Moğollar prog-folk'a düşer. Kanaatimce 3-Hürel'in '70'lerdeki ekseri çalışmaları, Edip Akbayram'ın '80'lerin başına kadar yaptıkları, Kızılok'un bazı şarkıları da bu türdedir... Cem Karaca ve Barış Manço'nun '71-'79 arası -hatta '82'ye kadar- albümlerinin çoğuluğunda ise Senfonik prog havası var... heleki o Safinaz...)
Moğollar kendilerini böyle sınıflandırmadı demeyin; King Crimson gibi prog-rock'çuların %90'ının dilinden ve kulağından düşmeyen bi grubun gitaristi (ve tek sürekli elemanı) bile bu tanımı kabullenmiyor 😉 ne yazık ki biz kabulleniyoruz !
evet prog'cular! var mı böyle düşünen?!?!?
Ağrı Dağı Efsanesi diyorum da başka da bişi demiyorum!
sevgili bilek eyvallah msjına dair...cem karacanın safinaz adlı klasiği aşmıştır cidden :roll: ıron butterfly etkilerinin doruğa çıkmasıdır kanımca...
zaten o dönem cem karacanın ıron butterfly şarkılarına türkçe söz yazdığı falan bilinmekte...
yine mançonun 2023ü bir diğer aşmış klasiktir...senfoniktir ötesi yoktur...
cumhuriyetin 100.yılına armağandır!!!
moğol tayfasına gelirsek ülkemin en önemli grubudur...ben dağ ve çocuk diyeceğim ama bu grubun her eseri çok mühimdir...saygı duyulası-takdir edilesi gruptur...
jimi hendrixin pink floydun aldığı ödülü moğolların da aldığının altını çizelim...
pink floyd ummagummayla alıyor moğol tayfası da anadolu pop adıyla çıkan albümle(yanlış hatırlamıyorsam)
bu msjın üzerine bir ıssızlığın ortasında dinlemek gerek... :evil:
zaten o dönem cem karacanın ıron butterfly şarkılarına türkçe söz yazdığı falan bilinmekte...
yine mançonun 2023ü bir diğer aşmış klasiktir...senfoniktir ötesi yoktur...
cumhuriyetin 100.yılına armağandır!!!
moğol tayfasına gelirsek ülkemin en önemli grubudur...ben dağ ve çocuk diyeceğim ama bu grubun her eseri çok mühimdir...saygı duyulası-takdir edilesi gruptur...
jimi hendrixin pink floydun aldığı ödülü moğolların da aldığının altını çizelim...
pink floyd ummagummayla alıyor moğol tayfası da anadolu pop adıyla çıkan albümle(yanlış hatırlamıyorsam)
bu msjın üzerine bir ıssızlığın ortasında dinlemek gerek... :evil:
saxon demiş ki:
2023 olayına hiç girmeyim dedim, safinaz'ı bile belirtmekle hata mı yaptım bilmiyorum... ne de olsa burası Moğollar sayfası.
yine de bu hatayı bi kez daha işleyip soracam: Cem Karaca Iron Butterfly'ın hangi şarkısını (en azından hangi albümünden bi şarkısını) almış? Cem'in Almanya öncesi külliyatını dinledim, çoğunun da kayıtları var. Iron Buterfly'ı da geçen yıl 7 albümünü de içerem mp3 CD'sinde bulup dinledim (gerçi çok iyi hatırlamıyorum ; kafam hep in-a-gadda-da-vida'da takılı 😉) ama Cem şarkılarıyla herhangi bi benzerlik hatırlamıyorum. beni bilgilendirirsen sevinecem!
bu Charles Cross Academie ödülü biraz abartılıyo bence. Yurtdışında sorsan bir avuç insan hatırlar o ödülü, gerçi progarchives'de moğollar'dan haberdar olan arif* abilerimiz var; keşke Les Mogol dünyaya biraz daha iyi tanıtılabilseydi! (belki de isimden kaybetmişlerdir; Mogol deyince adamların aklına direk Cengiz Han düşüyo!)
yeri gelmişken belirtiyim, Moğolları Pink Floyd'dan da Hendrix'ten de daha fazla tutarım (ve tam anlamıyla bi progresive rock'çuyum!!) keşke, ah keeşkee Avrupa'da biraz daha isim yapsalardı, albümleri orda burda bulunsaydı da progarchives gibi yerlere ekletebilseydik... (evet albümün türkiyede yayınlanan adını yanlış hatırlamıyorsun, yurtdışında ise "Dünkü ve Bugünkü Türkiyeden Dans ve Ritmler" anlamına gelen fransızca bir adla ve Les Mogol adıyla çıkmıştı. Bikaç yıl önce Yavuz Plakçılık'tan CD'si basıldı, orijinal kapak orada var mı hatırlamıyorum, ama Taner Öngür'ün solo albümü Alarm'ın iç kapağında orijinal kapak resmi var. Hala piyasadaysa tüm müzik zevki sağlam adem oğullarına (ve havva kızlarına) tavsiye ediyorum 😉 )
son olarak tekrar Ağrı Dağı Efsanesi diyorum, bu kez bir de Murat Ses diyorum ve başka birşey demiyorum! 😀
* arif'i isim olarak değil, sözlük anlamıyla kullandım; meraklısı araştırır anlamını bulur 😉
''arif'' bu kelimeyi bende çok kullanırım 😉 bilgili insan anlamında falan... 8)
ya iyi hoş da moğol sayfasında cem karaca gibi manço gibi üstadlardan bahsedilmesi zaten normal 🙂sevgili bilek sen saç ayağı muhabbetini sevmiyorsun öyledir valla...hayli bağlantılıdır...türk rock tarihiyle ilgili başlıkta açıklamaya çalıştım 😀
valla siyah gölgelerden girdim yeraltı dörtlüsünden çıkıp krampta falan noktaladım mevzuyu... 8)
bence ne yapılmışsa o dönemlerde yapılmış...müzik ciddi bir uğraş olarak değerlendiriliyormuş ve görülüyormuş...şarkıların üzerinde fazlaca duruluyormuş...şuanki piyasanın dışında şeyler bunlar...mevzu '''emek''' çünkü!!!
zaten yazılan msj moğollara da bir nebze uğruyor...hiç bahsedilmeden geçilmiyor...öyle olmalı da zaten...msjda diğer sanatçılardan da bahsedersin ama başlığı da esas alırsın...neyse yeter bu kadar gevezelik 😆
etkilenimin hayli büyük olduğunu biliyorum ama şarkılar aklımda kalmamış...ama bulup yazacağım...yaşlanıyorum galiba 🙂 unutkanlık falan
...(ama iron butterfly etkilenimi doğrudur ben mevzuya dair yanılmam...)
moğol tayfasına gelirsek grubun isminin pink floydlarla jimi hendrixlerle aynı platformda düşünülmesi grubun ne denli büyük bir efsane olduğunu daha rahat gösterir bize...
kaç ismi ülkemizden floydlarla aynı kefeye koyabiliriz cevap açık...hiççç!!!
aynı kefe derken aynı platforma sokmak anlamında...
sözün kısası moğollar efsanedir...
oturup dağ ve çocuğu dinlemek istiyorum...sessiz ve usulca...
ya iyi hoş da moğol sayfasında cem karaca gibi manço gibi üstadlardan bahsedilmesi zaten normal 🙂sevgili bilek sen saç ayağı muhabbetini sevmiyorsun öyledir valla...hayli bağlantılıdır...türk rock tarihiyle ilgili başlıkta açıklamaya çalıştım 😀
valla siyah gölgelerden girdim yeraltı dörtlüsünden çıkıp krampta falan noktaladım mevzuyu... 8)
bence ne yapılmışsa o dönemlerde yapılmış...müzik ciddi bir uğraş olarak değerlendiriliyormuş ve görülüyormuş...şarkıların üzerinde fazlaca duruluyormuş...şuanki piyasanın dışında şeyler bunlar...mevzu '''emek''' çünkü!!!
zaten yazılan msj moğollara da bir nebze uğruyor...hiç bahsedilmeden geçilmiyor...öyle olmalı da zaten...msjda diğer sanatçılardan da bahsedersin ama başlığı da esas alırsın...neyse yeter bu kadar gevezelik 😆
etkilenimin hayli büyük olduğunu biliyorum ama şarkılar aklımda kalmamış...ama bulup yazacağım...yaşlanıyorum galiba 🙂 unutkanlık falan
...(ama iron butterfly etkilenimi doğrudur ben mevzuya dair yanılmam...)
moğol tayfasına gelirsek grubun isminin pink floydlarla jimi hendrixlerle aynı platformda düşünülmesi grubun ne denli büyük bir efsane olduğunu daha rahat gösterir bize...
kaç ismi ülkemizden floydlarla aynı kefeye koyabiliriz cevap açık...hiççç!!!
aynı kefe derken aynı platforma sokmak anlamında...
sözün kısası moğollar efsanedir...
oturup dağ ve çocuğu dinlemek istiyorum...sessiz ve usulca...
öhö öhö 🙂
benim kitabımda moğollar pink floy'dan daha babadır 😉 (aha, bunu belirtmişim...)
saxon; Vakit olunca siyah gölgelerden girip kramp'tan çıktığın yazılara göz atarım... aslında Fuat Güner'in 70'lerde yaptığı işleri bulan varsa çok makbule geçer 🙂 diğer eski topraklar keza... Bi bunalımlar efsanesidir gidiyo; daha bi "Taş yok köpek var"dan öte bişi duyamadık 😛
(dağ ve çocuk'a da saygılarımı sunuyorum... o parçanın özellikle Barış Manço'nun programında söyledikleri ve klavye sololarında barışın araya girip Serhat Ersöz'le muhteşem bi düet yaptığı -Murat Ses'i bile gölgede bırakır!- versiyonuna hastayım!)
bu arada yanıtların için teşekkürlerimi sunup yerlere kadar eğilsem de; neden bi allaan kulu ilk sorduğum soruyu dikkate almaz?!?!?!?!? (tabi, o kadar lafın arasında arada kaynadı!)
tekrar soruyorum:
Moğolların (en azından 77 yılına kadar) prog-rock yaptığını düşünen beri gelsin 😉
saygılar!
benim kitabımda moğollar pink floy'dan daha babadır 😉 (aha, bunu belirtmişim...)
saxon; Vakit olunca siyah gölgelerden girip kramp'tan çıktığın yazılara göz atarım... aslında Fuat Güner'in 70'lerde yaptığı işleri bulan varsa çok makbule geçer 🙂 diğer eski topraklar keza... Bi bunalımlar efsanesidir gidiyo; daha bi "Taş yok köpek var"dan öte bişi duyamadık 😛
(dağ ve çocuk'a da saygılarımı sunuyorum... o parçanın özellikle Barış Manço'nun programında söyledikleri ve klavye sololarında barışın araya girip Serhat Ersöz'le muhteşem bi düet yaptığı -Murat Ses'i bile gölgede bırakır!- versiyonuna hastayım!)
bu arada yanıtların için teşekkürlerimi sunup yerlere kadar eğilsem de; neden bi allaan kulu ilk sorduğum soruyu dikkate almaz?!?!?!?!? (tabi, o kadar lafın arasında arada kaynadı!)
tekrar soruyorum:
Moğolların (en azından 77 yılına kadar) prog-rock yaptığını düşünen beri gelsin 😉
saygılar!
bilek demiş ki:
nihayet cevap yazabiliyorum mevzuya dair 😱 valla moğol tayfasının 60ların sonlarına yahut 70lere tekabül eden çalışmalarının progressive olduğunu ben de düşünmüşümdür hep :roll: önemli- hayli değerli çalışmalardır!!!elimdeki dergiler ve röportajlar mevzuyu açıklıyor zaten...mesela sevgili cahit berkayın en çok etkilendiği grup olarak the animals ismi geçiyor...floydtan da fazlaca etkileniliyor...mavi ışıkların beatles etkilenimi ne kadar doğruysa moğolların da the animals yahut pink floyd etkilenimi o kadar doğru bir gerçekliktir...60ların sonlarında ummagumma gibi bir progressive şöleni mevcut...gel de etkilenme yani... 😉 atom heart mother baştan sona bir diğer şaheser...gerçi ummagummanın yeri ayrıdır!!!yahut the animals when ı was youngı yapıyor veya don t let me be misunderstoodla damardan giriyor...
bunalım olayına girersem çıkamam...siteye ilk üye olduğumda-ki bayağı oluyo- iki başlık açmıştım hardal ve bunalımlar...hardal mevcutmuş kilitlendi doğal olarak 😀 bunalımları o topicten inceleyebilirsin...o başlıkta açıklayıcı bişeyler yazmıştım...aydın çakus ve bunalımlar...taş var köpek yokun dışında yeter artık kadın-kınalı gelin ve aşmış ballad aşk senin bildiğin gibi değili öneririm...döneminde hayli sert çaldıklarını vurgulamak lazım...bir şarkılarında da black sabbath ezgileri keşfetmiştim 8) garage rock etkileri deniliyor mevzuya dair...
moğol tayfasının önünde saygıyla eğilmekten öte bişey yapılmaz...
long live rockn roll :evil:
Bunalımların (kınalı gelin hariç; belki onu da biliyorumdur) dediğin parçalarını duydum; hatırlattığın için teşekkürler... Aşk Senin Bildiğin Gibi değil çok iyi hakkatten. sorun bunları birarada toplayacak kaynak olmaması 🙁 neyse buluruz bir gün. Ayrıca sayı yine çok düşük. Moğollardan bir çırpıda 10 hit sayabilirim (bunların beşi düm-tek albümünde olur!) bunalımların toplam yaptığı şarkı kaç acep?!?
Animals, hatta Pink Floyd'un Moğollar'ı etkileyen dönemi prog-rock'tan çok, sonlarda dediğin gibi, Garage Rock özellikleri taşıyor. Ayrıca Beatles da dahil saydığın tüm gruplar bir şekilde psychedelic, psychedelia'nın prog'a etkisi ise yadsınamaz bir gerçek...
Moğollar'ın özellikle '71-73 yıllarında, hatta daha sonra Cem Karaca ile yaptıkları müzikte prog havası yok mudur? bence vardır 😀 progressive deyince akla gelmesi gerekenler bence Yes, King Crimson, ELP falandır (daha bi milyon grup var, diğerlerini daha çok tutarım ama ne yazık ki akla hemen gelmezler 😛)
Şu Iron Butterfly'ın Cem Karaca'ya etkilerini de bildirsen artık 😉 (kelebek etkisi! 😛 )
long live prog!
Animals, hatta Pink Floyd'un Moğollar'ı etkileyen dönemi prog-rock'tan çok, sonlarda dediğin gibi, Garage Rock özellikleri taşıyor. Ayrıca Beatles da dahil saydığın tüm gruplar bir şekilde psychedelic, psychedelia'nın prog'a etkisi ise yadsınamaz bir gerçek...
Moğollar'ın özellikle '71-73 yıllarında, hatta daha sonra Cem Karaca ile yaptıkları müzikte prog havası yok mudur? bence vardır 😀 progressive deyince akla gelmesi gerekenler bence Yes, King Crimson, ELP falandır (daha bi milyon grup var, diğerlerini daha çok tutarım ama ne yazık ki akla hemen gelmezler 😛)
Şu Iron Butterfly'ın Cem Karaca'ya etkilerini de bildirsen artık 😉 (kelebek etkisi! 😛 )
long live prog!
''''Şu Iron Butterfly'ın Cem Karaca'ya etkilerini de bildirsen artık (kelebek etkisi! )
long live prog!''''
''the butterfly effect'' diyorsun mevzuya dair peki diyeyim bende...açıklayayım bişeyler dilimin döndüğünce...konu türk rockıysa inini dibini bilmek lazım...lazımsız cümle kurmak lazım 😆
70te bunalımların ilk 45liği çıkar...a yüzü ''taş var köpek yok'' b yüzü ''yeter artık kadın''...ahmet güvençte var kurucu kadroda...aydın çakus grubun beyni!!!
işte şu malum ''yeter artık kadın''ıron butterflyın ''get out of my life woman''ından esinlenerek yazılıyor...yazan kim diyeceksiniz...efendim üstad cem karaca yazıyor sözleri...
ben mi nerden biliyorum...aktüelden...saklarım o derginin o malum sayısını...o sayı bir nevi kolleksiyon sayısıdır çünkü...güven ağbi,türk rockının inini dibini açıklar...hemen hemen günümüze dek...müzisyenlerimiz(taner öngür-cenk taner-demir demirkan...ve isimlerini hatırlamadığım bi yığın müzisyenimiz)60lardaki 70lerdeki rock gruplarının yani efsanelerin kendileri için önemini açıklarlar...kaan altan(eski mavi sakal-artık kesmeşeker)black sabbathı izah eder...taner öngür de ıron butterflydan söz eder...ve mevzuyu cem karacanın safinazına getirir...safinaz türk rockında ıron butterfly etkilerinin doruk noktasıdır der...hatta not düşer şarkılarını derlediğine dair...hatta ve hatta o dönemde zappanın yaptıklarının yanında ıron butterflyın yaptıklarının basit gözükebileceğine değinir...bence de öyledir zappanın yaptıkları o dönem yapılması zor olandır...tarz olayına hiç girmeden müzikte kendini aşmıştır!!!(bkz frank zappa)
cem karaca-bunalımlar-ıron butterfly ilişkisi böyle...umarım yardımcı olabilmişimdir sevgili bilek 🙂 ıron butterflyın 68 tarihli o efsane albümü '''in-a-gadda-da-vida'''yı önerelim burdan 🙂
bunun yanında üstad cem karacanın da kendini aştığı safinazın türk rockındaki önemini kavrayalım...üç dakikalık şarkıların arasında 18 dakikalık bu şölenin kıymeti bilinmeli diyorum başka bişey demiyorum...protest yapı progressive yapının içinde yer alıyor ve aşmış bir klasik çıkıyor...
safinaz... 8)
karnımın acıktığını hissettim birden 8O devamı sonra gelir...
bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunmaz...
fikir paylaşımı her daim iyidir,iyi...
23ünde dinazor olduk zaten 😉
sevgiler...
long live prog!''''
''the butterfly effect'' diyorsun mevzuya dair peki diyeyim bende...açıklayayım bişeyler dilimin döndüğünce...konu türk rockıysa inini dibini bilmek lazım...lazımsız cümle kurmak lazım 😆
70te bunalımların ilk 45liği çıkar...a yüzü ''taş var köpek yok'' b yüzü ''yeter artık kadın''...ahmet güvençte var kurucu kadroda...aydın çakus grubun beyni!!!
işte şu malum ''yeter artık kadın''ıron butterflyın ''get out of my life woman''ından esinlenerek yazılıyor...yazan kim diyeceksiniz...efendim üstad cem karaca yazıyor sözleri...
ben mi nerden biliyorum...aktüelden...saklarım o derginin o malum sayısını...o sayı bir nevi kolleksiyon sayısıdır çünkü...güven ağbi,türk rockının inini dibini açıklar...hemen hemen günümüze dek...müzisyenlerimiz(taner öngür-cenk taner-demir demirkan...ve isimlerini hatırlamadığım bi yığın müzisyenimiz)60lardaki 70lerdeki rock gruplarının yani efsanelerin kendileri için önemini açıklarlar...kaan altan(eski mavi sakal-artık kesmeşeker)black sabbathı izah eder...taner öngür de ıron butterflydan söz eder...ve mevzuyu cem karacanın safinazına getirir...safinaz türk rockında ıron butterfly etkilerinin doruk noktasıdır der...hatta not düşer şarkılarını derlediğine dair...hatta ve hatta o dönemde zappanın yaptıklarının yanında ıron butterflyın yaptıklarının basit gözükebileceğine değinir...bence de öyledir zappanın yaptıkları o dönem yapılması zor olandır...tarz olayına hiç girmeden müzikte kendini aşmıştır!!!(bkz frank zappa)
cem karaca-bunalımlar-ıron butterfly ilişkisi böyle...umarım yardımcı olabilmişimdir sevgili bilek 🙂 ıron butterflyın 68 tarihli o efsane albümü '''in-a-gadda-da-vida'''yı önerelim burdan 🙂
bunun yanında üstad cem karacanın da kendini aştığı safinazın türk rockındaki önemini kavrayalım...üç dakikalık şarkıların arasında 18 dakikalık bu şölenin kıymeti bilinmeli diyorum başka bişey demiyorum...protest yapı progressive yapının içinde yer alıyor ve aşmış bir klasik çıkıyor...
safinaz... 8)
karnımın acıktığını hissettim birden 8O devamı sonra gelir...
bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunmaz...
fikir paylaşımı her daim iyidir,iyi...
23ünde dinazor olduk zaten 😉
sevgiler...
V
veligator
Murat Ses
>>son olarak tekrar Ağrı Dağı Efsanesi diyorum, bu kez bir de Murat Ses diyorum ve başka birşey demiyorum! >>
Buna kesin katiliyorum. Ben Murat Ses'in hastasiyim. Hele solo calismalarinin (Türkiye'de sadece ansiklopedik bilgi gibi geciyor) takipcisiyim. Avusturya'daki ögrencilik yillarimin ve ailemin ustayi tanimamda büyük katkisi oldu. Agri Dagi Efsanesi hem Murat Ses'in bir dönemki grubunun adi hem de efsanevi parcasinin.
>>..o parçanın özellikle Barış Manço'nun programında söyledikleri ve klavye sololarında barışın araya girip Serhat Ersöz'le muhteşem bi düet yaptığı -Murat Ses'i bile gölgede bırakır!- versiyonuna hastayım!)>>
Üzgünüm buna katilamayacagim. Murat Ses'in gölgede kalmasi?? Dag ve Cocuk'taki org sololari bir devrimdir.
En üstteki alintiyla, daha yakin tarihli oldugundan ayni noktadayiz gibi geldi.
Cahit Berkay bestesi fakat Murat ses düzenlemesi Sunset In Golden Horn (Halic'te Gün Batisi), Murat Ses'in bir Anadolu-Pink Floyd sentezidir. Org solosunda sanki Syd Barret'tan Bin Ali Selman dinleriz. Iste Murat Ses budur. En son bu yil olmak üzere de alti solo albüm üretmistir.
Bence o dönemden gelen en üretken ve 'genc' kisi odur. Klavye denince onsuz bir liste düsünülemez. Bati icin de Murat Ses, bu cografyadan cikmis en önemli klavyecidir.
Bir hatirlatmada bulunayim:
Fransa'da ödül kazanmis olan albümdeki parcalarin tamamina yakininda Murat Ses imzasi vardir. Ödüldeki payi bayagi bir önemlidir.
Saygilar Murat Ses'e!!
>>son olarak tekrar Ağrı Dağı Efsanesi diyorum, bu kez bir de Murat Ses diyorum ve başka birşey demiyorum! >>
Buna kesin katiliyorum. Ben Murat Ses'in hastasiyim. Hele solo calismalarinin (Türkiye'de sadece ansiklopedik bilgi gibi geciyor) takipcisiyim. Avusturya'daki ögrencilik yillarimin ve ailemin ustayi tanimamda büyük katkisi oldu. Agri Dagi Efsanesi hem Murat Ses'in bir dönemki grubunun adi hem de efsanevi parcasinin.
>>..o parçanın özellikle Barış Manço'nun programında söyledikleri ve klavye sololarında barışın araya girip Serhat Ersöz'le muhteşem bi düet yaptığı -Murat Ses'i bile gölgede bırakır!- versiyonuna hastayım!)>>
Üzgünüm buna katilamayacagim. Murat Ses'in gölgede kalmasi?? Dag ve Cocuk'taki org sololari bir devrimdir.
En üstteki alintiyla, daha yakin tarihli oldugundan ayni noktadayiz gibi geldi.
Cahit Berkay bestesi fakat Murat ses düzenlemesi Sunset In Golden Horn (Halic'te Gün Batisi), Murat Ses'in bir Anadolu-Pink Floyd sentezidir. Org solosunda sanki Syd Barret'tan Bin Ali Selman dinleriz. Iste Murat Ses budur. En son bu yil olmak üzere de alti solo albüm üretmistir.
Bence o dönemden gelen en üretken ve 'genc' kisi odur. Klavye denince onsuz bir liste düsünülemez. Bati icin de Murat Ses, bu cografyadan cikmis en önemli klavyecidir.
Bir hatirlatmada bulunayim:
Fransa'da ödül kazanmis olan albümdeki parcalarin tamamina yakininda Murat Ses imzasi vardir. Ödüldeki payi bayagi bir önemlidir.
Saygilar Murat Ses'e!!
V
veligator
Animals, hatta Pink Floyd'un Moğollar'ı etkileyen dönemi prog-rock'tan çok, sonlarda dediğin gibi, Garage Rock özellikleri taşıyor. Ayrıca Beatles da dahil saydığın tüm gruplar bir şekilde psychedelic, psychedelia'nın prog'a etkisi ise yadsınamaz bir gerçek...
Cok dogru bir saptama. Acik Radyo'da gectigimiz haftlarda 7 bölümlük bir Murat Ses belgeseli vardi. Murat Ses te telefonla ender konusmalarindan birini yapti. Gencligindeki Animals ve diger gruplarin etkilerinden, bunlari Meteorlar, Silüetler, Mogollar ve takibeden dönemlere nasil tasidigini ayrintili bir sekilde anlatti. Edip Akbayram icin yaptigi Garip düzenlemesi de malum. Hic tanimayan, belki de ilk kez dinlenen bir parcanin icinde Murat Ses varsa, aninda taniniyor, eski olsun yeni olsun.
Cok dogru bir saptama. Acik Radyo'da gectigimiz haftlarda 7 bölümlük bir Murat Ses belgeseli vardi. Murat Ses te telefonla ender konusmalarindan birini yapti. Gencligindeki Animals ve diger gruplarin etkilerinden, bunlari Meteorlar, Silüetler, Mogollar ve takibeden dönemlere nasil tasidigini ayrintili bir sekilde anlatti. Edip Akbayram icin yaptigi Garip düzenlemesi de malum. Hic tanimayan, belki de ilk kez dinlenen bir parcanin icinde Murat Ses varsa, aninda taniniyor, eski olsun yeni olsun.
Haliçte Güneşin Batışı
Murat Ses solosu vs.* Barış Manço-Serhat Ersöz düeti meselesi kişisel bir beğeni; daha fazla bu konuya girmiyim 😉 tabi ki Murat Ses'i tercih etmekte haklısın... Bir arkadaş kendisinden "Türkiye'nin Jon Lord'u" olarak bahsetmiş, kendisine de söylemişti. (bakış açısına göre Türkiye'nin Ketih Emerson'u ya da Rick Wakeman'ı da denilebilir; tabi Wakey'nin kabarık albüm sayısı gözönüne alınmazsa 😛 )
Murat Ses'in yalnızca Automaton albümünü yıllar önce (o da kasetten) dinleyebildim. O yıllardaki müzik zevkimle, denyesele meğil veren elektronik "güzellemeler" pek ilgimi çekmemişti. Şimdi olsa Tangerine Dream manyağı fikrimle belki daha çok severim.
"Haliç" meselesinde ise yine kişisel bir tercih olarak parçanın 45'lik versiyonunu tercih ederim (dinlediğim türk-yabancı tüm şarkıcı ve grupların çalışmaları arasında 45'lik versiyonunu tercih ettiğim belki de tek parça!). Murat Ses'in (her iki versiyonda da) org doğaçlamaları tabi ki süper; fakat 45'likte, genelde Moğollar'la ilişkisi (ve keman çalma yeteneği) pek bilinnmeyen, hatta parçanın yayınlandığı yıl neredeyse hiç tanınmayan bir sanatçının attığı keman solosu beni öldürüyo! (Moğollar ve klasik anadolu rock fanatikleri; lafım size değil: bunu ortalama müzik dinleyicisi bilmez!)
Bu süper kemancı kim mi? '80'lerde yaptığı zoptrik pop şarkılarıyla neredeyse herkesin bir dönem kendisinden nefret etmesine neden olmuş, bu yüzden '70'lerdeki süper çalışmalarını gölgede bırakmış olan Ersen!
*dipnot: bu "vs." vesaire anlamında değil, bir tür dilbilimsel snopluk örneği olarak ingilizce "versus"un kısaltması olarak kullanılmıştır 😉
veligator demiş ki:
Murat Ses solosu vs.* Barış Manço-Serhat Ersöz düeti meselesi kişisel bir beğeni; daha fazla bu konuya girmiyim 😉 tabi ki Murat Ses'i tercih etmekte haklısın... Bir arkadaş kendisinden "Türkiye'nin Jon Lord'u" olarak bahsetmiş, kendisine de söylemişti. (bakış açısına göre Türkiye'nin Ketih Emerson'u ya da Rick Wakeman'ı da denilebilir; tabi Wakey'nin kabarık albüm sayısı gözönüne alınmazsa 😛 )
Murat Ses'in yalnızca Automaton albümünü yıllar önce (o da kasetten) dinleyebildim. O yıllardaki müzik zevkimle, denyesele meğil veren elektronik "güzellemeler" pek ilgimi çekmemişti. Şimdi olsa Tangerine Dream manyağı fikrimle belki daha çok severim.
"Haliç" meselesinde ise yine kişisel bir tercih olarak parçanın 45'lik versiyonunu tercih ederim (dinlediğim türk-yabancı tüm şarkıcı ve grupların çalışmaları arasında 45'lik versiyonunu tercih ettiğim belki de tek parça!). Murat Ses'in (her iki versiyonda da) org doğaçlamaları tabi ki süper; fakat 45'likte, genelde Moğollar'la ilişkisi (ve keman çalma yeteneği) pek bilinnmeyen, hatta parçanın yayınlandığı yıl neredeyse hiç tanınmayan bir sanatçının attığı keman solosu beni öldürüyo! (Moğollar ve klasik anadolu rock fanatikleri; lafım size değil: bunu ortalama müzik dinleyicisi bilmez!)
Bu süper kemancı kim mi? '80'lerde yaptığı zoptrik pop şarkılarıyla neredeyse herkesin bir dönem kendisinden nefret etmesine neden olmuş, bu yüzden '70'lerdeki süper çalışmalarını gölgede bırakmış olan Ersen!
*dipnot: bu "vs." vesaire anlamında değil, bir tür dilbilimsel snopluk örneği olarak ingilizce "versus"un kısaltması olarak kullanılmıştır 😉
V
veligator
Re: Haliçte Güneşin Batışı
Murat Ses'in yalnızca Automaton albümünü yıllar önce (o da kasetten) dinleyebildim. O yıllardaki müzik zevkimle, denyesele meğil veren elektronik "güzellemeler" pek ilgimi çekmemişti. Şimdi olsa Tangerine Dream manyağı fikrimle belki daha çok severim.
Murat agabeyin kaderi hep zamanindan önce bir seyler yapiyor.
Fransa'da ödül alan calisma da, bu cografyadan hatta Dünya Müzigi'nin de ilk örneklerinden biri. O zamanlar özellikle Türkiye acisindan pek bir sey ifade etmemis. Hürriyet gazetesinin Paris muhabiri de olmasaymis, grubun bile haberi olmayacakmis. Bana kalirsa albümün yerini bulusu bizim kusaga denk geldi. Tekrar cikislarinda Mogollar'a ortamin ne denli acik oldugunu hatirlarsin, medya falan, hatta Murat Ses'e iliskin unutkanliklari da bir tür görmemezlikten gelinmisti. Murat Ses sanki hic yoktu bu alemde (Moderatörlere tersse burayi kesebilirler, zira Mogollar, Murat Ses olayini bilebilecegin nedenlerle pek sevmiyorlar ve hircinlasiyorlar hissindeyim, bu konuda yorumda yapma istersen, daha iyi olur, kisisel görüsüm olarak kalsin diyelim) Yani kendi kurdugu, ödül alan eserleri verdigi grup ta ayni tutumdaydi. Murat Ses'ten onlarin bile haberi yoktu ;-)
Malum Automaton'u izleyen bes adet solo albüm daha var:
Binfen, Culduz, Automaton², Binfen 2005 remix ve Electric Levantine. Murat Ses'in resmi sitesinden baglantilari bulma, kisa bir tadina varma ve de satin alma olanagi var.
Onlara da bir bak, zamanin olursa. Tabii yeni kafayla Automaton da bir daha dinlenmeli bunu bizim kusaktan herkes icin söylüyorum.
TD fikriyle yaklasim cok dogru. TD, Kratwerk vb dinledikten sonra, olay kafama dank etti. Zira bir yazi okumustum, Murat ses'in agzindan olmali. Avusturya'ya gittikten sonra Berlin, Köln, Düsseldorf okullarini daha iyi bir tanima olanagi bulmus.Bense ilk dinledigimde bu caz mi? deneysel bir sey mi? herneyse bir sey anlamadim ama kendim icin konusayim benim o güne degin sadece Türkiye'de olanlarla yetinmemden de kaynaklaniyordu.
Adam calismalarini ABD ve Avrupa'da dahi kabul ettirmis bir durumda bunda bir is var diye düsünmüstüm o zaman 🙂
"Haliç" meselesinde ise yine kişisel bir tercih olarak parçanın 45'lik versiyonunu tercih ederim (dinlediğim türk-yabancı tüm şarkıcı ve grupların çalışmaları arasında 45'lik versiyonunu tercih ettiğim belki de tek parça!). Murat Ses'in (her iki versiyonda da) org doğaçlamaları tabi ki süper; fakat 45'likte, genelde Moğollar'la ilişkisi (ve keman çalma yeteneği) pek bilinnmeyen, hatta parçanın yayınlandığı yıl neredeyse hiç tanınmayan bir sanatçının attığı keman solosu beni öldürüyo! (Moğollar ve klasik anadolu rock fanatikleri; lafım size değil: bunu ortalama müzik dinleyicisi bilmez!)
Bu süper kemancı kim mi? '80'lerde yaptığı zoptrik pop şarkılarıyla neredeyse herkesin bir dönem kendisinden nefret etmesine neden olmuş, bu yüzden '70'lerdeki süper çalışmalarını gölgede bırakmış olan Ersen!
Burada da ayni görüsteyim Ben de o versiyonun hastasiyim.
Ne ortammis ki o zamanlar Ersen'e o kemani caldirmis. Iyi de calmis gercekten. Keske kemana takilmayi sürdürseymis 🙂
Bu arada forum acisindan söylemek isterim, Murat Ses son derecede aktif ve üretken. Bati'da önemli dergilerde söylesileri cikiyor, cikacak, albümlerine iliskin cok baba elestiriler var. Belki bizler gibi düsünenler ilgilenirse, buralarin da bir tür haberi olur. Bu anlamda Acik Radyo'daki belgesel harikaydi (Fasülye Disli Adam'i ilk kez dinledim belki ayiptir ama ne bicim olay ya)
*dipnot: bu "vs." vesaire anlamında değil, bir tür dilbilimsel snopluk örneği olarak ingilizce "versus"un kısaltması olarak kullanılmıştır 😉[/quote]
Murat Ses'in yalnızca Automaton albümünü yıllar önce (o da kasetten) dinleyebildim. O yıllardaki müzik zevkimle, denyesele meğil veren elektronik "güzellemeler" pek ilgimi çekmemişti. Şimdi olsa Tangerine Dream manyağı fikrimle belki daha çok severim.
Murat agabeyin kaderi hep zamanindan önce bir seyler yapiyor.
Fransa'da ödül alan calisma da, bu cografyadan hatta Dünya Müzigi'nin de ilk örneklerinden biri. O zamanlar özellikle Türkiye acisindan pek bir sey ifade etmemis. Hürriyet gazetesinin Paris muhabiri de olmasaymis, grubun bile haberi olmayacakmis. Bana kalirsa albümün yerini bulusu bizim kusaga denk geldi. Tekrar cikislarinda Mogollar'a ortamin ne denli acik oldugunu hatirlarsin, medya falan, hatta Murat Ses'e iliskin unutkanliklari da bir tür görmemezlikten gelinmisti. Murat Ses sanki hic yoktu bu alemde (Moderatörlere tersse burayi kesebilirler, zira Mogollar, Murat Ses olayini bilebilecegin nedenlerle pek sevmiyorlar ve hircinlasiyorlar hissindeyim, bu konuda yorumda yapma istersen, daha iyi olur, kisisel görüsüm olarak kalsin diyelim) Yani kendi kurdugu, ödül alan eserleri verdigi grup ta ayni tutumdaydi. Murat Ses'ten onlarin bile haberi yoktu ;-)
Malum Automaton'u izleyen bes adet solo albüm daha var:
Binfen, Culduz, Automaton², Binfen 2005 remix ve Electric Levantine. Murat Ses'in resmi sitesinden baglantilari bulma, kisa bir tadina varma ve de satin alma olanagi var.
Onlara da bir bak, zamanin olursa. Tabii yeni kafayla Automaton da bir daha dinlenmeli bunu bizim kusaktan herkes icin söylüyorum.
TD fikriyle yaklasim cok dogru. TD, Kratwerk vb dinledikten sonra, olay kafama dank etti. Zira bir yazi okumustum, Murat ses'in agzindan olmali. Avusturya'ya gittikten sonra Berlin, Köln, Düsseldorf okullarini daha iyi bir tanima olanagi bulmus.Bense ilk dinledigimde bu caz mi? deneysel bir sey mi? herneyse bir sey anlamadim ama kendim icin konusayim benim o güne degin sadece Türkiye'de olanlarla yetinmemden de kaynaklaniyordu.
Adam calismalarini ABD ve Avrupa'da dahi kabul ettirmis bir durumda bunda bir is var diye düsünmüstüm o zaman 🙂
"Haliç" meselesinde ise yine kişisel bir tercih olarak parçanın 45'lik versiyonunu tercih ederim (dinlediğim türk-yabancı tüm şarkıcı ve grupların çalışmaları arasında 45'lik versiyonunu tercih ettiğim belki de tek parça!). Murat Ses'in (her iki versiyonda da) org doğaçlamaları tabi ki süper; fakat 45'likte, genelde Moğollar'la ilişkisi (ve keman çalma yeteneği) pek bilinnmeyen, hatta parçanın yayınlandığı yıl neredeyse hiç tanınmayan bir sanatçının attığı keman solosu beni öldürüyo! (Moğollar ve klasik anadolu rock fanatikleri; lafım size değil: bunu ortalama müzik dinleyicisi bilmez!)
Bu süper kemancı kim mi? '80'lerde yaptığı zoptrik pop şarkılarıyla neredeyse herkesin bir dönem kendisinden nefret etmesine neden olmuş, bu yüzden '70'lerdeki süper çalışmalarını gölgede bırakmış olan Ersen!
Burada da ayni görüsteyim Ben de o versiyonun hastasiyim.
Ne ortammis ki o zamanlar Ersen'e o kemani caldirmis. Iyi de calmis gercekten. Keske kemana takilmayi sürdürseymis 🙂
Bu arada forum acisindan söylemek isterim, Murat Ses son derecede aktif ve üretken. Bati'da önemli dergilerde söylesileri cikiyor, cikacak, albümlerine iliskin cok baba elestiriler var. Belki bizler gibi düsünenler ilgilenirse, buralarin da bir tür haberi olur. Bu anlamda Acik Radyo'daki belgesel harikaydi (Fasülye Disli Adam'i ilk kez dinledim belki ayiptir ama ne bicim olay ya)
*dipnot: bu "vs." vesaire anlamında değil, bir tür dilbilimsel snopluk örneği olarak ingilizce "versus"un kısaltması olarak kullanılmıştır 😉[/quote]
O yıllara ait bir Hey dergisinde (Ersen'in yeni yeni solo kariyer yapmaya başladığı zamanlar) bir Ersen konserine ait haberde, Ersen'in konserin bir yerinde keman çıkarıp herkesi hayrete düşürecek şekilde çaldığı yazılıydı... (fotoğrafı da var) aslında pek inanmamakla birlikte, Ternek/Haliçte Güneşin Batışı plağı bağlantısıyla o zamanlarda Moğollar'ın kemanını da Ersen'in çalmış olabileceğini düşünmüştüm. Sonraları başka kaynaklar vasıtasıyla da bunu doğruladım. Bu şarkıların yeni yapılan kaset/CD baskılarında Ersen bir yana diğer müzisyenlerden zerre kadar bahsetmemeleri bir yana; Ersen'in bu yeteneğinin üstüne gitmeyip sonraki yıllarda bize Aman Tertip türünden akla ziyan eserler sunması da gerçekten üzücü... (Ersen'in 70'lerdeki iyi plaklarında da bir daha keman çaldığı vaki değil; neden bırakmış anlamak zor...)
Moğallar, Bulutusuzluk özlemi ve Feridün Düzağacın 3 kasım günü Hacettepe(Beytepe kampüsünde konseri olduğunu afişlerden gördüm.. İlgilenenler için duyrulur.. 😉
Okul öğrencilerine bile paralı 😆 😆 😆
Benzer Konular
