Overrated olduğunu düşündüğünüz gitaristler

Slash o kadar gömülüyor ki artık underrated sayılır bence 😬 Yalnız kimsenin John Mayer yazmamasına şaşırdım globalde ona duyulan garip bir antipati var. Bence hem vokali hem gitarı iyi bu kadar sevilmemesinin nedeni ne anlamıyorum
Bu parçanın riff'i yüzünden bence. Senelerce deneyip çalamayıp büyücü falan diyenler vardı. Hatta en son adam bunun için ders videosu çekti.

 
Bu parçanın riff'i yüzünden bence. Senelerce deneyip çalamayıp büyücü falan diyenler vardı. Hatta en son adam bunun için ders videosu çekti.


Çalmanın zorluğunu geçtim üzerine şarkı söylüyor 😃 Genelde kıskanılan figürlere overrated deniyor ve John Mayer'i kötülemenin altında yatan motivasyon da bu bence
 
Cliff ölmeseydi kendi grubu kurardı diye düşünüyorum artık. Lars ve James ile bir noktadan sonra baş edemezdi muhtemelen.
Youtube üzerinden bir videoda (kimdi unuttum) görmüştüm: sanırım MoP kayıt seanslarında "ikisinin de ne yaptıklarına dair hiçbir fikirleri yoktu, gelip kendi enstrümanlarının sesini açıyorlar ve miksi mahfediyorlardı" filan demişti bir prodüktör. Ne yaptığını bilen tek kişi Cliff imiş söylediğine göre.

Bir şey devasa kitleler tarafından tüketilmeye başladığında gerçekten de orada bir tür kitlesel hipnoz filan oluyor galiba. Cliff öldü, o iki kifayetsiz muhteris grubu önce dükkana sonra şirkete çevirdi, zibilyon tane insan da bu iki adamın saçmalıklarına bu kadar para saçtı, hayran oldu, peşinden gitti, yüceltti filan...

En acısı da, halen "acaba Metallica eski günlerine döner mi" diye bekleyen insanlar var. Yahu adamlar kadayıf oldu 🤣
Aslında genel olarak değerlendirdiğimizde o yıllarda sizin ya da benim gibi rastgele gitar çalan birilerinin o yıllarda Amerika'da yaşasaydı yapacağı işlerden çok da farklı olduğunu düşünmüyorum.Amatör kayıtlar,arada yaşanan dramalar...Diğer amatör gruplardan sıyrılmalarını bence ikonik belli başlı albümler ve benimsedikleri tarzlarıyla sayabiliriz(Millet hala gitarı hetfield gibi tutmak için kendini sakatlıyor).Fakat kendilerinin de düşünemediği kadar büyüdüklerinden dolayı doğal olarak belli bir eşikten sonra müzikal kaygıların yerini ticari düşünceler alıyor.Burada Lars'ın büyük bir etkisinin olduğunu düşünüyorum,aileden geçen bir iş adamlığı,ticari başarı anlayışı var tabii olarak.Şu an bence Metallica insanlar için müzikal değerinden öte bir unsuru simgeliyor.Bu işlerin öncülerinden oldukları için overrated demek ağır gelse de underrated olamayacak kadar markalaşmış durumdalar.Tabii son durumda ele alırsak genele oynamak için Country'e göz kırpmalar,son dönemlerde old school tayfa için elle tutulur bir parçalarının olmaması,canlı çalım paylaşımlarında Lars'ın yaptığı ufak üçkağıtlar,(@blackfriday666 Tolga Bey'le birlikte yayında incelemiştik.) hayal kırıklığı olarak yansıyor.
 
Aslında genel olarak değerlendirdiğimizde o yıllarda sizin ya da benim gibi rastgele gitar çalan birilerinin o yıllarda Amerika'da yaşasaydı yapacağı işlerden çok da farklı olduğunu düşünmüyorum.Amatör kayıtlar,arada yaşanan dramalar...Diğer amatör gruplardan sıyrılmalarını bence ikonik belli başlı albümler ve benimsedikleri tarzlarıyla sayabiliriz(Millet hala gitarı hetfield gibi tutmak için kendini sakatlıyor).Fakat kendilerinin de düşünemediği kadar büyüdüklerinden dolayı doğal olarak belli bir eşikten sonra müzikal kaygıların yerini ticari düşünceler alıyor.Burada Lars'ın büyük bir etkisinin olduğunu düşünüyorum,aileden geçen bir iş adamlığı,ticari başarı anlayışı var tabii olarak.Şu an bence Metallica insanlar için müzikal değerinden öte bir unsuru simgeliyor.Bu işlerin öncülerinden oldukları için overrated demek ağır gelse de underrated olamayacak kadar markalaşmış durumdalar.Tabii son durumda ele alırsak genele oynamak için Country'e göz kırpmalar,son dönemlerde old school tayfa için elle tutulur bir parçalarının olmaması,canlı çalım paylaşımlarında Lars'ın yaptığı ufak üçkağıtlar,(@blackfriday666 Tolga Bey'le birlikte yayında incelemiştik.) hayal kırıklığı olarak yansıyor.
Bazı şeyler sadece doğru zamanda doğru yerde oluyor sanki. Bunu Malmsteen için bir YT yorumunun altına yazarken fark ettim. Saçma sapan bir Malmsteen güzellemesi yapmıştı eleman (ki ben 80'ler Malmsteen hayranıyım...). Yanıt olarak "cahilce" (ignorant) bir şey yazdığını, Uli Jon Roth ve Al di Meola gibi adamların Malmsteen üzerindeki etkisini bilse bunları yazmayacağını söyledim. O sırada kendim de fark ettim ki aslında adamın kariyerinde sadece birkaç düzgün albüm var, gerisi büyük ölçüde tekrar ve sıradan ya da basbayağı kötü. Ama adam bir kez doğru yerde imiş bir şekilde ve kendi kuşağının shred tayfasına kıyasla o kendine Rainbow-Blackmore'u örnek alıp vokalli şarkılar yazmayı akıl etmiş. Gerisi daha ziyade pazarlama, şov, hipnoz etkisi vs...

Ama şimdi doğruya doğru, en azından Malmsteen hiçbir zaman eski kariyerini inkar edip grunge soytarısı olmaya filan özenmedi. Piyasa işler yaptı, ama "albümde solo bile yok" gibi şeylerle övünerek zekamıza hakaret etmedi.
 
Hem yerli yem yabancılar için; sonuçta bu adamlar tanınmış, belli bir ölçüde başarılı olmuş (bazıları akım-tarz yaratmış) adamlar, zevkler ve renkler tartışılmaz bence, stadyumda onbinlerin önünde çalmadıysak, milyon kez dinlemiş parçamız yoksa bence bu kişileri eleştirmek yada sıraya sokmak bize düşmez diye düşünüyorum 🙂 Hepsini sevin hepsine kucak açın 🙂
 
Hem yerli yem yabancılar için; sonuçta bu adamlar tanınmış, belli bir ölçüde başarılı olmuş (bazıları akım-tarz yaratmış) adamlar, zevkler ve renkler tartışılmaz bence, stadyumda onbinlerin önünde çalmadıysak, milyon kez dinlemiş parçamız yoksa bence bu kişileri eleştirmek yada sıraya sokmak bize düşmez diye düşünüyorum 🙂 Hepsini sevin hepsine kucak açın 🙂
Bir bakıma doğru bir bakıma kişisel zevke giriyor zaten bunlar. Adam çok iyi çalıyor diye tribe girip adamı sevmediğimiz bile oluyor. "Lağnn bu çok iyi teknikle çalıyor dur hemen bir gömeyim" diyen dayı misali. 🙂
 
Aslında genel olarak değerlendirdiğimizde o yıllarda sizin ya da benim gibi rastgele gitar çalan birilerinin o yıllarda Amerika'da yaşasaydı yapacağı işlerden çok da farklı olduğunu düşünmüyorum.Amatör kayıtlar,arada yaşanan dramalar...Diğer amatör gruplardan sıyrılmalarını bence ikonik belli başlı albümler ve benimsedikleri tarzlarıyla sayabiliriz(Millet hala gitarı hetfield gibi tutmak için kendini sakatlıyor).Fakat kendilerinin de düşünemediği kadar büyüdüklerinden dolayı doğal olarak belli bir eşikten sonra müzikal kaygıların yerini ticari düşünceler alıyor.Burada Lars'ın büyük bir etkisinin olduğunu düşünüyorum,aileden geçen bir iş adamlığı,ticari başarı anlayışı var tabii olarak.Şu an bence Metallica insanlar için müzikal değerinden öte bir unsuru simgeliyor.Bu işlerin öncülerinden oldukları için overrated demek ağır gelse de underrated olamayacak kadar markalaşmış durumdalar.Tabii son durumda ele alırsak genele oynamak için Country'e göz kırpmalar,son dönemlerde old school tayfa için elle tutulur bir parçalarının olmaması,canlı çalım paylaşımlarında Lars'ın yaptığı ufak üçkağıtlar,(@blackfriday666 Tolga Bey'le birlikte yayında incelemiştik.) hayal kırıklığı olarak yansıyor.
1990 da grunge patlayınca Mtv Metallica nın artık bu şekilde dinlenme alamayacağını söylemiş Bob Rock un bir röportajında okumuştum eski yıllarda. Olayı bu bilgi ile değerlendirmek doğru olan.
 
Hem yerli yem yabancılar için; sonuçta bu adamlar tanınmış, belli bir ölçüde başarılı olmuş (bazıları akım-tarz yaratmış) adamlar, zevkler ve renkler tartışılmaz bence, stadyumda onbinlerin önünde çalmadıysak, milyon kez dinlemiş parçamız yoksa bence bu kişileri eleştirmek yada sıraya sokmak bize düşmez diye düşünüyorum 🙂 Hepsini sevin hepsine kucak açın 🙂
Belirtmek istediğiniz fikri anlıyorum fakat katılmıyorum.Bana kalırsa her fikir,grup tartışmaya,eleştiriye açık olmalı ki neden sevdiğimizi,neden bu kadar geniş bir kitleye ulaştıklarını daha iyi algılamış oluruz.Açıkçası durumun bir sevgi meselesi olmadığını düşünüyorum.Yoksa hepimizi etkileyen bir noktada özel olduğunu düşündüğümüz Metallica parçaları vardır.Ne yazık ki sevsem bile bu benim için Metallica'nın ilk dört albümden sonra tek tük iyi parçalar çıksa da hep elde olanı tükettiği,o kaliteye ulaşamadığı gerçeğini değiştirmiyor.Şu an amatör gitarist,dinleyici olarak bu şekilde düşünüyorum.Sektörün içinde olsam,aktif bir dinleyici kitlem ve sürekli çaldığım bir grubum olsa eleştirilerim muhtemelen daha farklı bir bakış açısında olur.Fakat yine de her durumda sadece sevmek,övmek yerine makul biçimde eleştirinin her açıdan faydalı olduğunu düşünüyorum.
 
Bu konularda köşeli yorumlar yapmak çok zor. Over under farketmez. Yazılanların hepsi önemli insanlar. Ve ismini duyduysanız magazin dışında da mutlaka bir sebebi vardır. Kitlelerin beğenisi kazanmak hele gitarcı olarak çok zor bir mesele.

Pek çok kişi işe teknik açıdan, gitar çalan gözünden bakıyor halbuki gitarcı olmanin teknik beceriyle doğrudan bir ilişkisi yok. Bu yüzden bizden pek kendine has gitarcı çıkmıyor.
 
Eric Clapton,

Risk budur.

E.C çok seven biri olarak hiç bir çaldığı solo tematik değilse aklımda değil mesela.
Ayrı bir yere koymak lazım diye düşünüyorum. Kimse tekniğinden bahsetmez, sololarına özenmez, basmakalıp, tek gam ile bir kariyer. Fakat rock tarihinde çok önemli yerlerde imzası var.. Haddinden fazla mı yüceltiliyor? Eğer öyle ise, o kariyere olsun o kadar 🙂
 
Müziği tartışmak saçmadır. Kirk Hammett mesela. Benim için büyük müzisyendir, yazdığı sololar shred olmayabilir ama anlamlıdır, şarkıyla çok iyi örtüşür (Benim zevkimce, tekrar belirteyim). Kimisi de "hep aynı tip sololar yazan kısır biri" olarak niteler geçer. Bunu mutlak bir zeminde tartışamayız. "Herkesin zevki ayrı" deyip geçmek lazım.

Ama, gitaristin tekniği, görecelilik olmadan tartışılabilir. Bu dediğime örnek verecek olursam, Steve Vai'ı teknik bakımdan dünyanın ilk 10'unda gören kişiyi kaale almam mesela. (Tamamen, uzun boylu (gitarcı, gövdesinde 1 metre boyunda bir çalgı taşıdığı için boyunun görsel bakımdan önemi oluyor maalesef. 170 cm boyda biri üstünde gitar taşırken kötü gözüküyor, örnek Vinnie Moore), düzgün fizikli, yakışıklı, karizmatik bir tipte olmasının ekmeğini yemiş biridir bu abimiz. Steve Vai Marco Sfogli tipinde olsaydı, internetin yaygın olmadığı o yıllarda pek bi şansı yoktu o şarkılarla).
 
Müziği tartışmak saçmadır. Kirk Hammett mesela. Benim için büyük müzisyendir, yazdığı sololar shred olmayabilir ama anlamlıdır, şarkıyla çok iyi örtüşür (Benim zevkimce, tekrar belirteyim). Kimisi de "hep aynı tip sololar yazan kısır biri" olarak niteler geçer. Bunu mutlak bir zeminde tartışamayız. "Herkesin zevki ayrı" deyip geçmek lazım.

Ama, gitaristin tekniği, görecelilik olmadan tartışılabilir. Bu dediğime örnek verecek olursam, Steve Vai'ı teknik bakımdan dünyanın ilk 10'unda gören kişiyi kaale almam mesela. (Tamamen, uzun boylu (gitarcı, gövdesinde 1 metre boyunda bir çalgı taşıdığı için boyunun görsel bakımdan önemi oluyor maalesef. 170 cm boyda biri üstünde gitar taşırken kötü gözüküyor, örnek Vinnie Moore), düzgün fizikli, yakışıklı, karizmatik bir tipte olmasının ekmeğini yemiş biridir bu abimiz. Steve Vai Marco Sfogli tipinde olsaydı, internetin yaygın olmadığı o yıllarda pek bi şansı yoktu o şarkılarla).
hammet övüp vai gömmüs ben sana pek bir sey demiyorum hocam kendi haline bırakmak en iyisi sanırım seni
 
@Calicaga Başka bi yerinle okuma yazdığımı. Bir gitaristin müzikal yaratıcılığı tartışılamaz bişey yazmışım. Anladığım kadarıyla ısrarla sen bunu tartışma derdindesin. Hammett ile Vai'yi teknik yönden karşılaştırmadım ben.
 
Müziği tartışmak saçmadır. Kirk Hammett mesela. Benim için büyük müzisyendir, yazdığı sololar shred olmayabilir ama anlamlıdır, şarkıyla çok iyi örtüşür (Benim zevkimce, tekrar belirteyim). Kimisi de "hep aynı tip sololar yazan kısır biri" olarak niteler geçer. Bunu mutlak bir zeminde tartışamayız. "Herkesin zevki ayrı" deyip geçmek lazım.

Ama, gitaristin tekniği, görecelilik olmadan tartışılabilir. Bu dediğime örnek verecek olursam, Steve Vai'ı teknik bakımdan dünyanın ilk 10'unda gören kişiyi kaale almam mesela. (Tamamen, uzun boylu (gitarcı, gövdesinde 1 metre boyunda bir çalgı taşıdığı için boyunun görsel bakımdan önemi oluyor maalesef. 170 cm boyda biri üstünde gitar taşırken kötü gözüküyor, örnek Vinnie Moore), düzgün fizikli, yakışıklı, karizmatik bir tipte olmasının ekmeğini yemiş biridir bu abimiz. Steve Vai Marco Sfogli tipinde olsaydı, internetin yaygın olmadığı o yıllarda pek bi şansı yoktu o şarkılarla).
Her şey tip olsa John Mayer bu kadar taşa tutulmazdı diye düşünüyorum
 

Geri
Üst