Requiem For A Dream / Bir Rüyaya Ağıt
- Konuyu açan born2rock
- Başlangıç tarihi
Benim görüntüler ve oyunculuklar dışında pek beğenmediğim bir film.Hatta abartıldığını düşünüyorum da her neyse...
Şu sıralar Tuğçe Kazaz ın oynadığı uyuşturucu bağımlılığını anlatan bir film var Tv için çekilmiş bence çok benziyor sanki bir arak ya da esinlenme durumu söz konusu Requiem'den...
Şu sıralar Tuğçe Kazaz ın oynadığı uyuşturucu bağımlılığını anlatan bir film var Tv için çekilmiş bence çok benziyor sanki bir arak ya da esinlenme durumu söz konusu Requiem'den...
didi_in_chains demiş ki:
bence çok iyi bir film olduğunu düşünüyorum fakat bana da sanki biraz abartılıyormuş gibi geliyor..ya da ben filmi izleyen büyük bir kitlenin etkilendiği kdar etkilenemedim bilmiyorum..çok güzel bir film olarak izledim ama bazı sahneler dışında "derinden" etkilemedi beni..
benim etkilenmem izlediğim geceyle kaldı. hala çok iyi bir film olduğunu düşünüyorum ama o kadar derinden etkilenmedim sanırım öyle olsa tekrar seyrederdim herhalde.
ben de böyle düşünüyorum.didi_in_chains demiş ki:
Her seyredisimde ayrı bir tribe girdigim bir film. Bir rüyaya ağıt. Uyuşturucu belası bu kadar güzel bir şekilde anlatılır. Panik atak hastalıgından kurtulan bir arkadasımın bu filmi seyrettikten sonra hastalıgının tekrar basladıgınıda söylemek isterim. Ama bu filmi seyretmek herseye deger. Özellikle filmin müziği harika. Winampımda her daim vardır.
Tabii ki isteyen istediğini diyebilir film hakkında ama haketmediği bir karşılığı almıyor bu film.2000 yılında çekildi, Türkiye'de değil vizyona girmek bi' tarafa VCD'si falan bile daha 1-2 yıl oldu çıkalı.Gerçi dünyada da bazı sinemalarda gösterildi bildiğim kadarıyla içerdiği sahneler yüzünden ve Aronofsky babada sahneleri çıkarmamakta diretince.Yani haketmediği bir başarı yok ortada, ödül almış bi' film ayrıca biton.Benim bir numaralı filmimdir isteyen etkilenmediğini söyleyebilir ama şuda varki kimse kusura bakmasın bu filmden etkilenmeyen ve film bitttiğinde ekrana kitlenip bitkisel forma geçmeyeninde ben insani - hayvani her türlü duygularından şüphe ederim.Ben ilk izlediğimde bir ay bunalıma girmiştim.Daha sonra 2-3 ay sonra ikinci izleyişimde 3 ay bunalımdan çıkamadım.Buna ne diyeceksiniz :?:
Arkadaşım herkes seninle aynı tepkileri vermek durumundaymış gibi konuşma; sen 3 ay bunalımdan çıkamazsın da öteki ertesi gün ne izlediğini unutur 😀 Ha kişisel olarak konuşmam gerekirse benim favori 3 filmim arasındadır. Ben de bittikten sonra bir süre ekrana takılı kalmıştım; izlenesi, sevilesi bir filmdir.
O kadar yazıyı okudunda bunu mu anladın :?: E bişey demiyorum ben o zaman...İzlemeyin abi...Bombok bir film bi' işe yaramaz, hatta sözlükte entry girer gibi post atıyosak eğer;
(bkz.bunu yapan insan olamaz)
(bkz.bunu yapan insan olamaz)
Yahu hep soracağım ama unutuyorum,o adrenalin sahnelerinde kemanların inceden girip daha sonra çoştuğu,hatta dramatik haberlerde bu saundtrack olmasa hangi müziği kullanacaklardı dediğim parçanın adı ne ki?
Parçanın adı Lux Aeterna.
Film hakkındaki şahsi fikrim ise, bu parça olmasa film hakkında olumlu bir şey söylenemeyeceği. Belki de özellikle insanlarımız tarafından filmin çok abartılmasından kaynaklanıyordur bu. Yüksek beklentilerle izlemiştim, neticede vakit kaybı oldu.
Ayrıca bir mesaj kaygısı yok belki ama anlatılmak istenen şey, her ne ise, çok kötü bir yolla anlatılmış. Film rahatsız edici olmayı amaçlamış ancak bundan öte sinir bozucu olmuş. Tavsiye etmem.
Film hakkındaki şahsi fikrim ise, bu parça olmasa film hakkında olumlu bir şey söylenemeyeceği. Belki de özellikle insanlarımız tarafından filmin çok abartılmasından kaynaklanıyordur bu. Yüksek beklentilerle izlemiştim, neticede vakit kaybı oldu.
Ayrıca bir mesaj kaygısı yok belki ama anlatılmak istenen şey, her ne ise, çok kötü bir yolla anlatılmış. Film rahatsız edici olmayı amaçlamış ancak bundan öte sinir bozucu olmuş. Tavsiye etmem.
JackRackham demiş ki:
Film müzikleri, isimleri seçilirken etkileyici, izleyiciyi vurması açısından potansiyeli düşünülüpte bulunup konulur.Ama sencede haksızlık etmiyor musun filme :?: Çekim stili, kurgu, anlatılmak istenilenlerin izleyiciye verilişi vs. bence çok akıllıca.Evet ben çok etkilenen biri olarak yanlı, abartılı bir tutum takınıyorda olabilirim.Ama yinede bir kez daha izlemeni öneririm 😉
BilimTekYoldur demiş ki:
Başlığa yazmadan önce gelen mesajları okumamıştım; senin bu mesajın üzerine bir kaç mesaja göz gezdirdim ve filmi beğenmeyen biri olarak, sana göre, insani ve hayvani duygulardan mahrum biri olduğumu gördüm.
İşte bu "müthiş bir film, sevmeyenin olmaması mümkün değil, sevmeyen varsa öküzdür, odundur, kalastır" tarzı yapılan yorumlardan dolayı filmi gereksiz bir beklenti ile izlemiştim; neticede hayal kırıklığım da aynı doğrultuda büyük oldu. Yanlış anlama, bunları "bana hakarettin ettin" manasında söylemiyorum; genel olarak bir şeyden çok etkilenen insanlarda vardır bu "baba bak izle/dinle, hayatın değişecek" tutumu. Aynı nedenden ötürü Pink Floyd'u da sevmem mesela, Pink Floyd'u dinleyip bu kadar etkilenen insanları görünce "ben neden hissetmiyom lan bunları" diye tribe giriyorum. Bu filmi ve yorumları okuyunca da aynı duyguları hissediyorum.
Herkesin beğenileri aynı olmak zorunda değil ki; yaşananlar, hayat bakışları vb. bir çok faktör etkiler insanın beğenilerini. Mesela aynı şekilde Babam ve Oğlum filmini 10 kez izlese de ağlayacak insanlar tanıyorum, kaldı ki ben ilkinde bile duygulanmamıştım. Ama bu benim insani veyahut hayvani duygularım olmamasından ya da kalasın önde gideni olmamdan kaynaklanmıyor ki; ya film gerçekten o kadar etkilememiştir beni, ya da "bu filmi beğenmezsen adam değilsin" tarzı yapılan yorumlar yüzünden önyargıyla izlemişidir.
Ama bak yine belirtiyorum, "sen böyle dedin diye sevmek zorunda mıyım" şeklinde bir cevap yazma niyetinde değildim; filmi izleyen genel kitle bu şekilde düşünüyor. Açıkçası ben filmi izledikten sonra sinirlerim bozulmuştu ama ne bitkisel hayata girdim, ne de filmin etkisinde kaldım, 2 saat sonra tekrar odunsu bünyeme geri döndüm.
Babam ve Oglum, ve Pink Floyd konularinda benim gibi dusunen birilerini gordugume cok sasirdim, ustelik ikisinde birden 😀
Requiem for a Dream'de yapilan da aslinda biraz Babam ve Oglum'dakine benziyor. Yani dramatik etkiyi guclu kilmak adina, sanatsal ve kurgusal butunluk ve etkileyicilik basarili olmamis iki filmde de. Ben duygulanmadim diyemem, gercekten de etkilendim iki filmde de. Ama neticede izledikten sonra benim uzerimde kalan tortu onemlidir. Her iki film de bana pek birsey vermedi bu yonlerden. Aglatmak, guldurmek, korkutmak, heyecanlandirmak kolaydir. Yani kolaydir derken, sizde boyle hisler uyandirabilecek dramatik bir yetenek varsa bu kolaydir. Ama bence onemli olan, bunu daha sanatsal ve tutarli bir bicimde sunmaktir. Requiem for a Dream bence surukleyici bir film, ama rahatsiz edici yonu daha on plana cikiyor. boylesi onemli temalarda rahatsiz edicilik de bir sinemacinin kullanmasi gereken silahlardan biridir. Mesela "Irreversible" belki bin kat daha rahatsiz edici bir filmdi, ama filmin etkisi hala uzerimdedir 🙂 Yani tecavuz ve siddet temalarini Turk veya ucuz Hollywood filmlerindeki gibi ozendirici bir formda sunmaktan bin kat daha olumlu bir yaklasim vardi o filmde. Requiem For a Dream de uyusturucu ve bagimlilik konularini rahatsiz edici bir bicimde yansitiyor, ama yani filmin dramatik etkisini cikardigimizda bence altinda baska pek de zenginlik gorunmuyor. 🙂 Bir filmde sanatsal bir ozellik amaclanmiyorsa da, sahsen ic karartici, bunalima sokucu bir film izlemektense; "Dumb and Dumber" gibi bir komedi, veya "Back to the Future" gibi heyecanli bir film izlemeyi tercih ederim kendimce. 🙂
Requiem for a Dream'de yapilan da aslinda biraz Babam ve Oglum'dakine benziyor. Yani dramatik etkiyi guclu kilmak adina, sanatsal ve kurgusal butunluk ve etkileyicilik basarili olmamis iki filmde de. Ben duygulanmadim diyemem, gercekten de etkilendim iki filmde de. Ama neticede izledikten sonra benim uzerimde kalan tortu onemlidir. Her iki film de bana pek birsey vermedi bu yonlerden. Aglatmak, guldurmek, korkutmak, heyecanlandirmak kolaydir. Yani kolaydir derken, sizde boyle hisler uyandirabilecek dramatik bir yetenek varsa bu kolaydir. Ama bence onemli olan, bunu daha sanatsal ve tutarli bir bicimde sunmaktir. Requiem for a Dream bence surukleyici bir film, ama rahatsiz edici yonu daha on plana cikiyor. boylesi onemli temalarda rahatsiz edicilik de bir sinemacinin kullanmasi gereken silahlardan biridir. Mesela "Irreversible" belki bin kat daha rahatsiz edici bir filmdi, ama filmin etkisi hala uzerimdedir 🙂 Yani tecavuz ve siddet temalarini Turk veya ucuz Hollywood filmlerindeki gibi ozendirici bir formda sunmaktan bin kat daha olumlu bir yaklasim vardi o filmde. Requiem For a Dream de uyusturucu ve bagimlilik konularini rahatsiz edici bir bicimde yansitiyor, ama yani filmin dramatik etkisini cikardigimizda bence altinda baska pek de zenginlik gorunmuyor. 🙂 Bir filmde sanatsal bir ozellik amaclanmiyorsa da, sahsen ic karartici, bunalima sokucu bir film izlemektense; "Dumb and Dumber" gibi bir komedi, veya "Back to the Future" gibi heyecanli bir film izlemeyi tercih ederim kendimce. 🙂
sonuçta bir bağımlılıktan; bir ilaç ya da uyuşturucu bağımlılığından söz ediliyorsa bunu elbetteki yönetmen dramatik bir etki kullanarak anlatacaktır. yani bu bağımlılık konusu hayat ile ilgilidir. hayatın kendisi ile ilgili bir olaydır. neden filmden dramatik etki çıkarılma gereği duyulsun ki...? atom egoyan'ın "başka bir dünya" filminde de dramatik etkiyi çıkartamazsınız ya da herhangi bir gerçekçi filmde? bu çok saçma olur. filme bütünlük açısından bakmak gereklidir. herhangi bir öğeyi arka planda tutarsanız veya şu çıkarılsın bu çıkarılsın gibi kaygılar güderseniz bu film açısından pek sağlıklı yorum olmaz. 🙂
Yok dedigimi yanlis anlamissin galiba sevgili enchant 🙂 Dramatik etkinin cikarilmasindan bahsetmedim ben. Yani dramatik etkisinin disinda filmde tema ve ve temalarin islenisi bakimindan fazla bir zenginlik olmadigini dusundugumu soyledim. Yani filmin tek basyapitsal niteligi dramatik etkisiydi bence. Zaten film hakkindaki baska platformlardaki yorumlara, veya burada 16 sayfa boyunca yapilan yorumlara bakilirsa herkes cok etkilendiginden ve biraz da cekimlerdeki etkileyicilikten fazla birsey yazmamis. Filmde ben cok fazla acilimlara ulasamadim, ulasan varsa da saygi duyarim 🙂
JackRackham demiş ki:
Abi şimdi önce şunu söyliyeyim ki gerçekten her kim beni o şekilde anladıysa özür dilerim.Sadece filmi çok sevdiğim için kendimce abartıyorum ama bu böylede olmak zorunda değil mi :?: Sonuçta burasıda bir tartışma forumu ve bir film üzerine açılan bir başlık var.Bu başlığa film ya çok sevenler mesaj atar ya da hiç sevmeyenler/etkilenmeyenler vs. genel olarak değil mi :?: Dolayısıyla benim verdiğim o örneğide mazur görün lütfen 🙂
Seni gayet iyi anlıyorum, bende bunu Otomatik Portakal'da yaşamıştım.O kadar çok övmüşlerdi ki,dünyanın en iyi filmi hööö nasıl izlemezsin.İzledikten sonra mide bulantısı hissettim ve hayatımdan 1-2 saati çöpe attım dedim, bu sefer benim burda verdiğim tepkiye benzer höö nasıl öyle dersin hödö höd demişlerdi 😀 heheh
---
İzlediğimiz filmlerden etkilenmelerimiz cidden o gün yaşadığımız en ufak bir olaya göre bile şekillenebiliyor.Bu sadece filmlerle ilgili değildir ayrıca, herşey için geçerli.Dinlediğiniz grupta da öyle.Size katılıyorum, sadece ikiniz değilsiniz Pink Floyd konusunda 😀 Ben ilk şuan adını hatırlamadığım 94 çıkışlı albümlerini almıştım ortaokuldayken. Hatırladığım tek şey uzun bi' introsu olduğu, ayak sesleri falan 🙂 Sevmiştim o zamanlar, hatta sonradan "Hey you" ve bi parça daha vardı hatırlamıyorum seviyodum ama sonradan soğudum.Neden mi :?: Hayatımda olmasından tiksinti duyduğum bir insan yüzünden.Mesela bu çok kötü bişey, geçmişi olan ve eskiden sevdiğim bir çok rock'n roll ve heavy grubunu dinlemiyorum/dinleyemiyorum.İşte bunla çok alakalı bahsettiğimiz şey.Beynimi öyle bir ele geçirmişki olumsuz duygular ve etkilenmeler daha önceden sevsen bile soğuyup anlamlandırdığın tüm herşeyi silip atıveriyosun...
Herneyse, bunları sosyolojik-psikolojik boyutlarda incelemek lazım 🙂