---Hayatı sevemiyorum,insanları sevemiyorum.Hayatın anlamına dair duygular yaşayamıyorum artık,bu yüzden DURSUN DÜNYA ya da dönsün farketmez,umarsızım senin yokluğunda nasılsa.
---Senin yüzündeki o hüzne dalıp gitmek için çok şey verirdim.Hatta bu kalpsiz dünyayı sevebilirdim ama AŞK KIRINTILARI bile kalmamış ki cebinde,bizi kurtarmak isterdim ama ben kendimi kurtarayım önce.
---Yaptığım işe,yaşadığım ilişkiye,kısacası her şeye yabancıyım.Kendimi köksüz hissediyorum,tutunacak hiç bir şeyim yok.Her şey çok hızlı akıyor.Tekrar RENKLİ RÜYALAR OTELİ'ne uğrayıp zamanı yavaşlatmak hatta yok etmek,kim olduğumu unutmak,sebebi aşk olan bir ölüm yaşamak istiyorum.
---Baksana dünyaya ve içindeki kirli savaşa.İKİ ÇOCUK birbirlerinin ölüm sebebi oluyor.Halbuki düşman kim ki bu savaşta.Hayaller eriyor, annelerine kabus olmuyor mu yaşam sadece!
---Bense aşktan ölmek istiyorum dedim ya.Ama seni de kaybettim.Artık KİM inandırabilecek ki beni sevgiye,kim bakacak ki hiç gülmeyen yüzüme.
---Ama zaman beni,ben zamanı harcıyorken boşuna,TESADÜFLER bana tekrar hatırlatıyor insan olduğumu.Sonuçta aşktan ölmek istiyorum insansızlıktan değil ki.
---Paramparça bölünmüşlükten uyanıyorum.Kendi kendime soruyorum ve cevaplıyorum UNUTAMADIM diye.
---Peki sen kaçıyor musun aşktan hala,susuyorsun ama kalbindeki KELİMELER bir şey ifade etmiyor mu sana!Ben hala uğraşıyorum belki de rastgele ama vazgeçmiyorum yine de.
---ÇOKTANDIR yaşıyormuş gibi yapıyordum.Bir zamanlar büyük aşklar hep senin olsun diye öğütlerdim insanlara,meğer kendi büyük aşkımın silinmesine izin vermişim.Yepyeni bir hayat için zamana ihtiyacım var yok ki ilacım,yara bandım.
---Ama ben anlarım kendimi,seni.Ben sararım,dindiririm tüm yaralarımızı,acılarımızı.Hatta ben oluştururum yazgımızı.Zaten başkaları nasıl anlasın.Biz hiç acıkmadan yiyenlerden,TERLEMEDEN SEVİŞENLERden olmadık ki.
NOT:Bu yazı Teomanın son albümü ve de eski röportajlarından alıntılarla hazırlanmıştır.Bir nevi yazan Teoman'dır.