Saniyorum ekteki video konuya bir parça ışık tutar. Eleman güzel ozetlemis.
http://www.youtube.com/playlist?list=RDAh20CV0vYX4
http://www.youtube.com/playlist?list=RDAh20CV0vYX4
Vintage Gitarlar Neden Daha Iyidir?
- Konuyu açan capcrio
- Başlangıç tarihi
Bugün referans alınmış/beğenilmiş bütün tonlar (yaratılmış gitar tonunun neye göre "iyi" olabileceğine verilebilecek en geçerli yaklaşımdır) kendi döneminin gitar veya ekipmanlarına aittir bunu kavramak çok önemli. Yani bugün müzik ne olursa olsun kendini kanıtlamış tınıların üzerine yenisini düşünürüz.
Kimisi ise bu temellerden çok sapmak istemez, mantıksız da değildir bu. Ama olaya sırf gitar diye bakmamak lazım, muhabbeti hemen kendini göstermeyebilir ama özü aslında ton arayışıdır ve gitarları böyle irdelemek gerek.
Kimisi ise bu temellerden çok sapmak istemez, mantıksız da değildir bu. Ama olaya sırf gitar diye bakmamak lazım, muhabbeti hemen kendini göstermeyebilir ama özü aslında ton arayışıdır ve gitarları böyle irdelemek gerek.
- Konu Sahibi Konu Sahibi
- #23
Evet çok haklısın, ton farkedilir derecede farklı. Sonuçta manyetikli bir enstrümanda sesi alan ve veren manyetik. O noktada iş değişiyor.
Her vintage gitar, yenilerden daha iyidir diye bir kural kaide yok. Düzgün bir 2014 Meksika Stratı, 68 bir ne idüğü belirsiz bir Zırtıpozer Strata tercih ederim açıkçası.
Bazı markaların vintage tabir edilenlerinin daha iyi çıkmasının sebebi ise, o dönemin işçiliğinin, çalışan luthierlerin becerilerinin bugüne göre daha iyi daha özenli olması gördüğüm kadarı ile. Tabii işin içinde kuşkusuz şirketlerin zamanla değişen CEOlarının, pazarlama bölümlerini yönetelerin anlayışlarının da etkisi vardır az çok.
Zamanla bazı markalarda kullanılan ağaç çeşitleri, türleri de değişti. Bazı şirketler günümüzde eskisi gibi Güney Amerika ağaçlarını kullanamadıkları için Afrika ağaçlarına yöneldiler mecburen. Bu da az çok yeni ürünlerin soundlarına yansır.
Kuru tahta olayını geçelim, o iş kaliteli nitro boya ve uzunca bir zaman ister. Ülkemizin bazı güzide sahibinden kullanıcılarına kalsa beş yılda gitar kuruyor ve neredeyse vintage değeri kazanıyor. Bu tür kişilerin dediklerini ignore listemize alalım.
Bazı markaların vintage tabir edilenlerinin daha iyi çıkmasının sebebi ise, o dönemin işçiliğinin, çalışan luthierlerin becerilerinin bugüne göre daha iyi daha özenli olması gördüğüm kadarı ile. Tabii işin içinde kuşkusuz şirketlerin zamanla değişen CEOlarının, pazarlama bölümlerini yönetelerin anlayışlarının da etkisi vardır az çok.
Zamanla bazı markalarda kullanılan ağaç çeşitleri, türleri de değişti. Bazı şirketler günümüzde eskisi gibi Güney Amerika ağaçlarını kullanamadıkları için Afrika ağaçlarına yöneldiler mecburen. Bu da az çok yeni ürünlerin soundlarına yansır.
Kuru tahta olayını geçelim, o iş kaliteli nitro boya ve uzunca bir zaman ister. Ülkemizin bazı güzide sahibinden kullanıcılarına kalsa beş yılda gitar kuruyor ve neredeyse vintage değeri kazanıyor. Bu tür kişilerin dediklerini ignore listemize alalım.
1974 üretimi bir Fender'in gövde kesim şeklinden tut da sap biçimine kadar ve hatta muhtemelen ağaç kısmı da farklı olacaktır , çok öznel olmuş bu soru.Yani kime göre neye göre?Bir de çalan kişi kaç farklı yıla ait gitarı denemiş ki mesela?Temel etken cila kısmında olacağı için 74 model gitarın kuruluğu gitarın bekletildiği şartlara göre değişecektir.Yani sizin dediğiniz kuruluk çok fazla bir fark açmayacaktır.Ondan geçtim her vintage gitar pahalı olacak koleksiyonluk olacak diye bir kural kaide de yoktur.Bazı seriler vardır , kullanılan değişkenlere göre kıymetli olur. Vintage in asıl esprisi geri dönüşü olmayan ve koleksiyonluk(nadir) olmasıdır.Bunun dışında vintage bir gitar bakımlı ise para eder bakımsız ise ve fiyat fahiş ise bir keriz denk getirmek gerekir.
O dediğin şey için tır filosu ebatlarınca ekmek yemesi gerekir insanın 🙂
Eski gitarlarda nitro boya cila denilen bir şey kullanışıyordu,cila bir süre sonra hava alınca ağaç da hava alıyordu,stabil ve kuru ortamda olursa gitar belki biraz daha kuruyabiliyor ve moleküller arasındaki boşluklar azaldığı için sustaine etkisi olabiliyordu.Bu dediğim etki de çok çok ahım şahım bir etki değil.Çok bir şey beklememek gerekir.
Bu konuda çok önyargılı yazmışsınız biraz 🙂 Vintage sadece Fender ve Gibson'da yoktur.Ben 20-30 bin $ gibi rakamlarla USA Washburn satıldığını da girdüm.Jackson'ın eski Usa soloistleri sıfırlarından daha uçuk rakamlara satılıyor bu aralar ebay.com'da.
Bir de ille de spesifik bir yıl aralığı belirtmek şartsa, genel olarak 70'lerin gitarlarına pek takılmayın derim. 70'lerin işçiliği 50 ve 60'ların işçiliğiden genel olarak kötü. Sanırım ana sebep 60 sonları 70 başlarında bazı şirketlerin el değiştirmesi ve devralanların yeni üretim stratejileri ayağına kaliteyi düşürmesi. Eski luthierleri mi işten çıkarıp yerlerine akrabalarını hemşerilerini mi aldılar neyse artık. 70'lerdeki bu düşüş ancak 80'lerde düzelmeye başlıyor ki o yıllarda da (hatta 90larda da) kötü üretilmiş gitarlara denk gelmek mümkün.
Sadece üretim meselesi değil tabii ki, eski sahiplerin de gösterdiği özen meselesi var ortada. Bir dükkanda, 90'lardan kalma iki tane Gibson Black Beauty gördüm. Ama biri belli ki yıllarını kötü ortamlarda geçirmişken, diğeri iyi bakılmıştı. Gel de o mazlum Black Beauty'ye para dök şimdi.
Sadece üretim meselesi değil tabii ki, eski sahiplerin de gösterdiği özen meselesi var ortada. Bir dükkanda, 90'lardan kalma iki tane Gibson Black Beauty gördüm. Ama biri belli ki yıllarını kötü ortamlarda geçirmişken, diğeri iyi bakılmıştı. Gel de o mazlum Black Beauty'ye para dök şimdi.
Çok büyük bir iddia bu da.Bunu da denemek için aynı yıla ait, aynı seri olan birkaç gitar çalmak gerekir.Kupon denilebilecek arada bir çok çok iyi ya da çok çok kötü gitarlar çıkabiliyor.Misal sıfır aldığın bir Fender'de fretlerde sorun varsa(bunu canlı gördüm) bu bütün hepsinde olacak anlamına gelmez.Bu ülkede 70 yapımı olan Fender bass gitar sayısı bile 10-20 yi geçmezken gerçekten çok iddialı olmuş(bunların bir kısmı ise daha yeni yurtdışından girmiştir , basgitar ile ilgili bir kaç forum sitesi var haberleri düşüyor bu tarz şeylerin.
Aslında 70 ler neredeyse 2. bir sanayi devrimi gibi, ana strateji ''İyi Malzeme ve İyi İşçilik'' değil, ana düşünce ve uygulanan şey ''Daha Çok Üretelim'' dir.Aslında bu biraz da sosyolojik ve ekonomik bir durum.Bu dönemdeki üretim sadece gitar için geçerli değil.Bütün sanayi ve tarım ürünleri için geçerlidir bu durum.
Z.çam Norlin dönemlerine sebep olan o ana düşünceye! Başka alanlarda hayrı dokunmuştur dokunmamıştır bilemem tabii. Ama bu saatte yapabileceğim en entellektüel yorum budur 😀
Benim aklımda da hep şu olmuştur alım-satım ilanlarına bakarken.Yapıldığı ülke açısından mesela şöyle bir lafa rastlarız "Gitarımın üretim yeri Koredir ,şimdikiler gibi Çin değil" .Yıllar sonra şöyle mi diyeceğiz acaba "Gitarım Çinde üretilmiştir. şimdikiler gibi Papua Yeni Ginede değil " 😀
İyi de Kore Epiphone SG üç parça gövde iken, Çin Epiphone SG tek parça gövde 😉
Dünya bu hızla ve bu kafayla devam ederse ileride: "gitarın gövdesi gerçek ağaçtır, şimdiki gibi sentetik xyz değildir" diyebilirler de... :bored:
Gibson Sonex, geri dönüşüm malzemelerindendir gövdesi. 80 başlarının ürünlerinden 🙂
"Vintage gitar iyidir" diye birşey yoktur, sadece böyle bir inanış vardır. Bizler ise kabulleniş pskolojimizi irdelemeden sadece onları garip bir şekilde ilahlaştırıyoruz.
Sanırım bazı şeylerden haberin yok...
Ibanez ve Cort'un kullandığı - elbette başka markalar da kullanmıştır - luthite denen bir malzeme var. Cort Curbow serisi baslarda denk gelirsin, Ibanez'in de aynı malzemeden yapılma gövdeli basları vardır. Cort Curbowlar gövde hafifliği ve ton açısından zçışlarda olsa da Ibanezler için aynı geyiği hiç duymadım, hatta alan ayıla bayıla çalıyor, elden çıkarmak da istemiyor. Ayrıca sentetik malzeme kullanımı yeni bir şey değil, Steinberger bunu ilk yapanlardan birisi. Gibson'ın bile karbon fiber saplı bir bası olduğunu biliyorum, Flea kullanmış bir zamanlar ama model adını bilemeyeceğim şimdi. Zon vs. markaların da aynı şekilde basları var. 80'ler Japon baslarında da denk gelinebilir.
Sentetik malzemenin kötü ya da "tü-kaka" olduğunu düşünmüyorum açıkçası, misal Cort Curbowların tuşesi "ebanol" denen sentetik abanoz olduğu iddia edilen bir malzemeden yapılmıştır, bana kalırsa dünyanın en yumuşak, en rahat tuşesi idi. Birt Cort Curbow 5 alıp gövdeyi ve elektronikleri komple çöpe atıp, sıfırdan bir gövde ve aksamla güzel bir bas yaptırma fikrini iyice benimsemiştim ama öğrenciydim o zamanlar, maddi imkanlar el vermemişti. Eğer yanlış bilmiyorsam ve hafızam beni yanıltmıyorsa Erkan Oğur üstad'ın çift saplı Steinberger gitarının perdesiz sapının tuşesi de bu malzemedendi, Erkan Oğur gibi hissiyat ve ton delisi bir insan bunu tercih ettiyse asgari düzeyde iyidir diye düşünüyorum.
Tabii ki zevk meselesi, zevkler ve renkler tartışılmaz...
Sevgiler,
Salih
