Neck-thru, Set-thru, Set/neck, Bolt On?

arkadaşlar bilen varsaa bunlar hakkında ayrıntılı bilgi alabilirmiyim
ne işe yararlar
aralarıdanki fark ne falan filan

ve bir ricam Lütfen söylentiler üzerine konuşmayalım gercekten biliyosak konuşalım arkadaşlar

şimdiden teşekkür ederim
 
Bir söylentiye göre, neck-thru dediğimiz, diğer adıyla "neck through body" birleştirme yöntemi gitarın sapını çok uzun yapıp bunu gövdenin bayağı bir içine, venelde ise tamamına monte ederek bu ikisini bir parça haline getiren yöntemdir. Köprü, manyetikler, teller ve klavye aynı ahşap parçasının üzerine monte edilmiş olur, gövdeyi oluşturan diğer parçalara kanat adı verilir. Üretimi diğer yöntemlere nazaran çok daha zordur. En alttaki perdelere ulaşmak daha kolaydır, ve bilimsel bir kanıtı bulunmamakla birlikte söylentiye göre sustaini daha uzundur ve daha iyi akort tutar.

Yine bir söylentiye göre, set neck dediğimiz yöntemde, sap gövdeye yapıştırılmak kaidesiyle birleştirilir. Bu bağlantı yöntemi daha sıcak bir ton, daha az ton kaybı, ve yine bir söylentiye göre nolt-on yöntemine göre daha uzun sustain sağlar. Bu söylentidir zira iyi yapılmış bir bolt-on gitarın sustain konusunda setineck'ten aşağı kalır yanı yoktur. Başka bir deyişle Fender ve Ibanez gibi markaların armut topladığını sanmayın.

Yine ve yine bir söylentiye göre, bolt-on dediğimiz yöntemde gitarın gövdesinde sap için bir boşluk açılır, sap buraya oturtulur, sonrasında uzun vidalar aracılığıyla gövdeye monte edilir. Bolt-on yöntemi diğer yöntemlere göre daha kolaydır ve bu sebepten daha çok kullanılır. Sapta bir sorun çıktığında, ne bileyim çatladığında ya da kırıldığında falan çok çok üzülmezsiniz, değiştirmek için vidaları çıkarmanız, doğru ölçülerde başka bir sap bulup yerine takmanız yeterlidir. Bu olay neck-thru'da olsa hayattan soğursunuz, set-neckte olsa günlerce ağlarsınız ama eninde sonunda toparlanırsınız.
Ayrıca gövdeyle sapın arasında bir yapıştırıcı falan olmadığından daha iyi rezonans sağlar bu yöntem.

Kısacası bu 3 yöntemin pek de birbirlerinden aşağı kalır yanları yoktur, avantajlar ve dezavantajlar hepsinde mevcuttur.

Yine bir rivayete göre, set-thru sap birleştirme yöntemi yukarda bahsettiğim 3 yöntemin bir karışımıdır. Bolt-on'daki gibi gitarın gövdesine sap için bir cep açılır. Ebette ki daha derin bir cep. Sapın boyutu gövdenin içine girecek kısımları da kattığımızda aynı neck-thru yöntemindeki gibi daha uzun olur. Cebe oturtulan sap, set-neck yöntemindeki gibi bövdeye yapıştırılır. Bu yöntem daha uzun sustain, daha az ton kaybı, daha parlak bir ton, ve alt perdelere daha rahat ulaşım sağlar.

Rivayetlerime inanmamakta serbestsiniz.
 
sertsessiz demiş ki:
Bir söylentiye göre, neck-thru dediğimiz, diğer adıyla "neck through body" birleştirme yöntemi gitarın sapını çok uzun yapıp bunu gövdenin bayağı bir içine, venelde ise tamamına monte ederek bu ikisini bir parça haline getiren yöntemdir. Köprü, manyetikler, teller ve klavye aynı ahşap parçasının üzerine monte edilmiş olur, gövdeyi oluşturan diğer parçalara kanat adı verilir. Üretimi diğer yöntemlere nazaran çok daha zordur. En alttaki perdelere ulaşmak daha kolaydır, ve bilimsel bir kanıtı bulunmamakla birlikte söylentiye göre sustaini daha uzundur ve daha iyi akort tutar.

Yine bir söylentiye göre, set neck dediğimiz yöntemde, sap gövdeye yapıştırılmak kaidesiyle birleştirilir. Bu bağlantı yöntemi daha sıcak bir ton, daha az ton kaybı, ve yine bir söylentiye göre nolt-on yöntemine göre daha uzun sustain sağlar. Bu söylentidir zira iyi yapılmış bir bolt-on gitarın sustain konusunda setineck'ten aşağı kalır yanı yoktur. Başka bir deyişle Fender ve Ibanez gibi markaların armut topladığını sanmayın.

Yine ve yine bir söylentiye göre, bolt-on dediğimiz yöntemde gitarın gövdesinde sap için bir boşluk açılır, sap buraya oturtulur, sonrasında uzun vidalar aracılığıyla gövdeye monte edilir. Bolt-on yöntemi diğer yöntemlere göre daha kolaydır ve bu sebepten daha çok kullanılır. Sapta bir sorun çıktığında, ne bileyim çatladığında ya da kırıldığında falan çok çok üzülmezsiniz, değiştirmek için vidaları çıkarmanız, doğru ölçülerde başka bir sap bulup yerine takmanız yeterlidir. Bu olay neck-thru'da olsa hayattan soğursunuz, set-neckte olsa günlerce ağlarsınız ama eninde sonunda toparlanırsınız.
Ayrıca gövdeyle sapın arasında bir yapıştırıcı falan olmadığından daha iyi rezonans sağlar bu yöntem.

Kısacası bu 3 yöntemin pek de birbirlerinden aşağı kalır yanları yoktur, avantajlar ve dezavantajlar hepsinde mevcuttur.

Yine bir rivayete göre, set-thru sap birleştirme yöntemi yukarda bahsettiğim 3 yöntemin bir karışımıdır. Bolt-on'daki gibi gitarın gövdesine sap için bir cep açılır. Ebette ki daha derin bir cep. Sapın boyutu gövdenin içine girecek kısımları da kattığımızda aynı neck-thru yöntemindeki gibi daha uzun olur. Cebe oturtulan sap, set-neck yöntemindeki gibi bövdeye yapıştırılır. Bu yöntem daha uzun sustain, daha az ton kaybı, daha parlak bir ton, ve alt perdelere daha rahat ulaşım sağlar.

Rivayetlerime inanmamakta serbestsiniz.

Sonuc olarak bunların gitar kullanımına ve tona etkileri nasıl olur
 
neck-thru sustaini daha uzundur diyosunuz ama mantıken bakıldığı zaman parçalar birbirine tutkalla yapıştırılıyor
ve tutkalda sustaini azaltıyor?
ve neck-thru avantajı nedir?
 
neck-thru'da tutkalla yapıştırılan gövdenin kanat kısımları, ve köprü, teller, manyetikler ve klavye aynı parçanın üzerinde oldukları için "teorik olarak" daha fazla sustain sağlıyorlar. dediğim gibi, bilimsel bir kanıtı yok ve ustaların dediğine göre düzgünce yapılmış bir bolt-on gitar da fazla fazla sustain sağlayabiliyormuş. sustaini azalttığı söylenen tutkal set-neck yöntemindeki tutkal zira bu sefer gövde ile sap arasına tutkal giriyor direk. ama dediğim gibi bu sadece söylenti ve yine sadece teorik.

kağıt üzerinde baktığınızda sustain konusunda neck-thru > set-neck > bolt-on gibi bir şey çıkıyor ama bunların hiç kanıtı yok. ama gövdeden alacağınız ağaç tonunun kaybı konusunda bu bahsi geçenin ters orantısını kurmak da mümkün.

sonuç olarak neck-thru bağlantı yönteminin avantajı, üst perdelere daha kolay erişim, teller tamamen aynı parça üzerinde salındığından çok az belki de sıfır ton kaybı ve tellerin gerilimine daha stabil bir tepki, daha sağlam bir gitar. :p
 
bilimsel kanıtı, neck-thru gitarlar daha kararlı gitarlardır. bu yüzden telin titreşimini daha uzun kılabilirler. ama tabii bunlar hep kağıt üzerinde. olay işçilikte biter. bu isimlere fazla takılmamak lazım. işçilik iyi ise gitar güzel tıngırdar kardeşim.

yoksa dünya kadar adam bolt-on kullanmazdı.
 
Tutkal olayını gelince; doğrudur, öyle gelişi güzel tutkal kullanılırsa sustain ve ton kaybı oluşur.

Ama işçilik ve malzeme kalitesi iyi bir gitarda tutkalından cilasına kadar özen gösterilir ve gereken miktarda, özel tutkal kullanılır.

Acizane görüşüm doğal sustain açısından da sıralamada en üst seviye gitarlar; neckthru + sabit köprülü ve tellerin gövdeye girdiği tip (steel-in mi desek buna :LOL: ) gitarlardır.
 
GIRNATA demiş ki:
Acizane görüşüm doğal sustain açısından da sıralamada en üst seviye gitarlar; neckthru + sabit köprülü ve tellerin gövdeye girdiği tip (steel-in mi desek buna :LOL: ) gitarlardır.

yani Ibanez ict 700 gibimi :D


ve bir soru daha hepimiz işçilikten bahsediyoruz evet işçilik önemli bencede
ama bizim gibi gitaristlerin alabilecegi bir cok gitar seri üretimle yapılıyor

yani 0-3.000 ytl arası gitarların hemen hemen hepsi seri üretim
bunda işçilik farkı ne olabilir?
MAde in cihana, Made in Korea dışında...
 
Geri
Üst