Filmden özellikle kendimi uzak tuttuktan sonra gayet nötrel bir şekilde oturup izledim, bakalım neymiş diye.
Şu anda detaylı yazamayacak kadar yorgunum, fakat film kısacası ezik, kompleksli, egoist ve sorunlu bir adamın ezik, kompleksli, egoist ve sorunlu olmasından başka hiçbir şey anlatmıyor. Ne psikopat bir anne haricinde niye bu kadar ezik, kompleksli, egoist ve sorunlu olduğunu anlatıyor, ne de bu egoizmine, ezikliğine, komplekslerine ve sorunluluğuna bir çözüm öneriyor. Sadece Alper karakterinin ezikliğini, egoizmini, kompleksliliğini ve dolayısıyla bunlardan doğan sorunlarını izliyoruz...
...ki hayatımda zaten yeterince bu tip insanlarla uğraşıyorum, bir de romantik çerçevede geçen hayallerimi zehirlemelerine ihtiyacım yok.
Filmin en başarısız yönü olarak ise, ısrarla Alper karakterine sempati duymamıza kasılmış olmasını sunuyorum. Gerçek anlamda buna uğraşılmış - bu adama karşı sempati duymamız bekleniyor. Kardeşim, bak - ezik, sorunlu, kompleksli ve egoist olup, bunların hepsinin ilacının ne olduğunu bilip ısrarla bu davranışlarından bilerek ve isteyerek vazgeçmeyen bir insana karşı sempati duymam mümkün değildir. Ha ayrıca, zeka seviyesi düşük, kendi güvenliğini düşünmeyen ve psikopat olduğu ayan beyan belli, tecavüzcü tipli bir adama aşık olacak kadar da şıpsevdi bir kadın karaktere ise hiç mi hiç sempati duyamıyorum.
Zira kendisini manyak gibi her yere takip eden bir adamla konuşacak bir kadın tanımıyorum...